คุณครูอย่าน้อยใจครับ ต้องตำหนิเจ้าหน้าที่แผนกทะเบียนบนอำเภอว่าไม่รู้จัก"ครูดอย"ว่าทำหน้าที่เสียสละเพื่อชาติจะตายไป... พวกนี้มันจ้องจะบีบให้คุณลุงที่เป็นผู้ใหญ่บ้านขายปืนกระบอกนั้นราคาถูกๆให้พวกกันบนอำเภอแหละครับ, ลูกไม้ตื้นๆแบบนี่เล่นกันตั้งแต่โบราณจนปัจจุบัน แล้วมันก็จะเล่นกันตลอดไปจนกว่าจะมีคนเลิก"น้อยใจ"นั่นแหละครับ...
เรื่องน้อยใจมันก็น้อยใจกันได้, แต่ห้ามบอกให้คนอื่นรู้ครับ... คุณครูค้นกระทู้เดิมในเว็บบอร์ดนี้แหละครับ เริ่มต้นค้นจากกระทู้เก่าของพี่ธำรง, คุณแก้วเดียวจุก, คุณหนองหัวพราน, คุณ Ahu (สมญานามว่า"อู๋อัดเทป"), ฯลฯ และอีกมากมายที่นายสมชายนึกไม่ทันยามกระทันหันครับ...
สรุปคร่าวๆ ว่าให้ยื่นใบ ป.1 ให้ได้ โดยขอใบรับใบ ป.1 ด้วย, แล้วตามเรื่องตามกำหนดเวลา, หากปฎิเสธ ก็ขอหนังสือปฏิเสธด้วย ห้ามบอกปากเปล่า...
จริงแท้ แน่นอนเลยครับ ท่านสมชาย
ยายแก่ๆ หรือลูกหลานที่ไม่ประสีประสาเรื่องปืนไปทำเรื่อง พี่แกเล่นบีบขายในราคาต่ำๆหมด
ชงเองกินเอง
ทีคนอื่นขอโอนละก้อ ไม่อยากจะทำเรื่องให้
สวัสดีครับ พี่ๆทีมงานทุกคนครับ คือว่าผมได้ปืน ทรง 1911 US ARMY ขนาด 11 มม. จากคุณลุงมา 1 กระบอกครับตอนที่คุณลุงของผมท่านซื้อมาท่านเป็นผู้ใหญ่บ้านแต่ตอนนี้หมดวาระแล้วจึงอยากให้ลูกหลานไว้ใช้ เพราะผมทำงานอยู่บนดอย แต่ไปขอรับโอนทางเจ้าหน้าที่เขาบอกว่าโอนไม่ได้ครับ และจะต้องเป็นทหารกับตำรวจเท่านั้นจึงจะรับโอนได้ แล้วเจ้าหน้าที่ถามว่าผมทำงานอะไร ผมตอบว่า ข้าราชการ ครู ครับ เจ้าหน้าที่ก็ตอบว่าปืนแบบนี้ครูหมดสิทธิ์และเลิกคิดได้เลยปืนแบบนี้สำหรับครูมันมีเพียงแค่ในฝันเท่านั้น ผมก็เลยรู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจมากครับเป็นครูดอยแถมยังด้อยวาสนาอีก ช่วยชี้แนะหาทางออกให้ผมทีครับ
ยื่นหลักฐานควบคู่กันไปด้วยสิครับ
โอนแบบโอนมรดกสิครับ เอาผังเครือญาติไปให้ดูเลย
ลุงเป็นญาติทางไหนกับเรา พี่ชายพ่อ หรือพี่ชายแม่ คุณปู่ คุณตาเอาไปอ้างให้หมดครับ ใบทะเบียนบ้าน ใบมรณะบัตร หาหลักฐานที่อ้างอิงระหว่างคุณลุงกับคุณเอง
บอกเค้าว่า ลูกหลานลุงไม่มีใครต้องการปืน แต่จะยกให้เราซึ่งเป็นหลานแท้ๆ ห้ามบอกว่าซื้อมานะครับ
เคยมีพี่ที่ทำงานไปโอนมาแล้ว ทีแรกก็มีปัญหาอย่างนี้แหละ ต้องหอบหลักฐานไปอ้างอิง สุดท้ายก็โอน .45 ได้ครับ
