ผมเข้าใจอารมณ์ของท่าน จขกท. ผมเคยเลี้ยงไก่บ้านไก่ชนไว้เหมือนกันแต่ไม่ได้ล้อมรั้วไว้เหมือนท่าน ตามประสาบ้านนอกบ้านจะอยู่ติดๆกัน หมาเจ้ากรรมไล่กินไก่ผมวันละตัวสองตัวไม่เว้นแม้ลูกไก่ยันแม่ไก่ ถามหาเจ้าของก็ไม่รับบอกมันมาอยู่ของมันเองไม่ได้เลี้ยง เคยจับได้ไล่ตีขนาดไก่วิ่งหนีลอดหว่างขาผมไปมันยังวิ่งลอดตามไก่ไปตีก็ตีไม่ทัน(เวร)
ตั้งท่าจ้องจะจัดการมันแต่เหมือนมันรู้ไม่มาให้เห็นแม้เงาตามไปดูที่มันอยู่ก็ไม่เจอ ผมซื้อยามาจะเบือมันแม่ยายผมห้ามบอกอย่าทำมันเลยมันบาป ท่านเชื่อมั้ยมันเล่นไก่ผมตอนผมไปทำงานกับตอนมืดดึกๆจับไม่ได้มองไม่เห็นต้องชิงขายไก่ไปก่อนที่มันจะรับประทานหมด มาอยู่วันมันกัดลูกสาวผม..มันต้องตาย..มันดังอยู่ในหัวผมตลอด ลูกสาวผมสามขวบต้องร้องจ้าทุกครั้งที่ฉีดยา แต่หมาไม่ได้ตายด้วยมือผมมันโดนยาเบือตายไปซะก่อนเพราะมันไปกินไก่บ้านอื่น
ตอนนี้ที่แฟลตของผมก็มีปัญหาแบบนี้เช่นกัน....
มีภรรยาของสมาชิกแฟลตท่านหนึ่ง เปิดร้านอาหารแผงลอยอาหารตามสั่งที่ใต้ถุนแฟลต แกชอบให้อาหารหมาจรจัด
ทีนี้เมือหมามันได้กินอยู่บ่อยๆ มันก็มาอยู่ประจำ ตอนนี้อยู่กันเป็นฝูงเลย 6-7 ตัว
มีคนรำคาญ แจ้งเทศบาลมาจับเอาไป พอเทศบาลมา แกก็บอกว่าหมาเป็นของแก แต่พอหมาแกไปกัดคน กัดไป 2-3 คนแล้ว แกบอกหมาใครก็ไม่รู้ไม่มีเจ้าของ
แกแค่ให้อาหารเฉยๆ สงสารมัน เรียกร้องเอากับแกไม่ได้....
ืทุกวันนี้ ลูกๆของผมลงไปวิ่งเล่นที่ใต้ถุนแฟลตไม่ได้เลย.. (ลูกๆคนอื่นก็ด้วย)
ขนาดผมเอารถเข้าไปจอดใต้ถุนแฟลด ยังวิ่งกรูมาเห่าผม ผมควักปืนออกมาแล้ว แต่ยิงไม่ได้ เพราะเกรงวิถีกระสุน จะไปโดนคนที่อยู่แถวๆนั้นหรือรถยนต์ซึ่งจอดเต็มไปหมด
ใจผมอยากจะจัดการขั้นเด็ดขาดซะเหลือเกิน แต่คนรอบข้างที่เห็นเหตุการณ์ควักปืนจะยิงหมา กับคนที่พอจะรู้ความคิดของผมก็คอยห้ามเอาไว้...
ผมเลยให้สัญญากับคนรอบข้างว่า จะไม่ลงมือทำอะไรทั้งสิ้น ไม่ว่ามันจะไปกัดใครต่อใครอีกก็ตาม
แต่้ถ้าเมื่อไหร่ กัดผม หรือคนในครอบครัว เมื่อนั้น ตายยกฝูง.....
