@@@@ เขาเรียกผมว่า Ultimate Airgun Nut! @@@@ เพิ่มรูปของสะสมใหม่ ???? หน้า 2

[ดร.ธนาสิทธิ์]

ตามที่เคยเกริ่นไว้แล้วว่า Rodney Boyce ซึ่งเคยเป็นแชมป์โลก FT ที่ดังที่สุดสมัยแรก ๆ จนได้สมญานามว่า
 Godfather of American Field Target ตามดังที่ผมคัดลอกมาให้อ่านข้างล่าง  เขาได้นำเรื่องของผมไปลงหนังสือAirgun World Magazine ดังรูปที่แนบมา  ผมขยายใหญ่แล้ว ไม่แน่ใจว่าจะอ่านออกหรือไม่  แจ้งกลับด้วยละกัน 

ผมแปลบทความจากรูปให้แล้วนะครับ  อยู่ข้างล่างโน้นนนนนนนนน......

The Godfather
I heard over the weekend that the man who I call the Godfather of American Field Target, Rodney Boyce, is retiring from field target. I was saddened by the news but knew that this would happen one day. His retirement was officially announced at the Cajun Classic in Baton Rouge on Sunday. Jack Kirkendoll announced it to the crowd of airgunners before the awards ceremony and reviewed with us some of the things that Rodney had done over the years for field target here in the US.

I know I won’t remember everything from Jack’s speech but here are some the highlights of what Rodney did for the FT sport: he pioneered the use of high magnification scopes used to rangefind targets, was one of the first airgunners to use PCP rifles in competition, he came up with the squadding system we use at our matches, he pioneered and then eliminated the chair class, he helped write the bylaws and shoot rules that we currently use, he helped to form the world FT organization, he help in the development of the Crosman premier pellet, (if memory serves me right) his club held the first US Nationals in 1987, he was an AAFTA governor for a lot of years, he also help bring gentlemanly conduct into the sport.

On top of all that, he was a huge promoter of the game. He brought a lot of us airgunners into the sport of Field Target and now we are forever hooked on it. It was Rodney that encouraged Jack and Terry Kirkendoll to start a club in Baton Rouge that is now one of the best clubs in the country. Over the years he has persuaded and encouraged many more guys to shoot FT and to start their own clubs. I was just one of them.

Rodney was my mentor as a match director and a shooter. I lived just two hours north of him when I lived in Florida. I bought my first real adult air rifle (an HW97) in September of ’94 so that I could shoot in the back yard and hopefully to shoot Silhouette. I bought it from Bob Koschler in the Tampa area and he gave me Rodney number to talk to about field target. I called him and he talked me into attending the upcoming state match in December. I read a bit about it and decided to give it a try. I went to the match with a Bushnell 9x airgun scope on my rifle and shot a dismal 24 of 60 but after I hit my first target, a blue bird in a tree, I was hooked.

It was Rodney that suggested I should go to Baton Rouge the following April and shoot the US Nationals there. I decided to upgrade to a Bushnell 6-18x scope for the match and shot another dismal 60 of 100 but took second place in Standard piston class. It was after that match that I decided to start my own club and a local gun club and Rodney took me under his wing to help me get things organized and get the club running.

Over the years Rodney helped me prepare and run a lot of matches including my first Nationals in 1999. He encouraged some of my own new ideas for that match like the use of timers on all lanes and it was him that put my name in the hat for AAFTA governor. He has had a pronounced affect on my shooting career and much of what I do as a match director and shooter is because of his influence.

On top of all of that, Rodney was a heck of a shooter. He won the national championship th

ree times and many other matches that he shot in. He was always looking for an edge and constantly tinkering with his equipment and coming up with all kinds of innovations to help him shoot better. On top of all that he was a friend and a just a nice guy. Our game will miss him and I doubt that it will ever be quite the same again.


ดร. ธนาสิทธิ์ ศิริลักษณ์
๑๘ ตุลาคม ๒๕๕๓

[TrophyX]

อ่านได้แต่ข้อความข้างบนครับอาจารย์   ส่วนรูปที่ขยายมาอ่านไม่ออกเลยครับ

แต่ผมคิดว่าเป็นข้อความที่สุดยอดมากครับ  แม้จะอ่านออกบ้าง ไม่ออกบ้างก็ตาม

ขอขอบพระคุณอาจารย์ที่เอาสิ่งดีๆ มาแนะนำครับ

[motหัดยิง]

 ผมขอรอผู้มืความรู้แปลให้ครับ
ขอบคุณมากๆเลยครับ
 


ผู้ชายในรูปใช่อาจาย์ ไหมครับ

[ดร.ธนาสิทธิ์]

ผมขอรอผู้มืความรู้แปลให้ครับ
ขอบคุณมากๆเลยครับ
 

ผมกำลังแปลครับ ขอเวลาหน่อย เพราะพิมพ์ไม่เก่งนะครับ....


ผู้ชายในรูปใช่อาจาย์ ไหมครับ ........................ใช่ครับ

ดร. ธนาสิทธิ์ ศิริลักษณ์
๑๘ ตุลาคม ๒๕๕๓

คนที่บ้าปืนลมจนสุดขั้ว
รอดนี่ บอยซ์ ได้พบกับ ธนาสิทธิ์ ศิริลักษณ์ ชายที่คลั่งไคล้ปืนลมมาแสนนาน
เขาว่ากันว่าหัวใจของปืนลมหาได้ในการล่าสัตว์และการแข่งขัน แต่ “จิตวิญญาณ” ละ อยู่ที่ไหน? ผมคิดว่ามันฝังตัวอยู่ในกลุ่มบุคคลจำนวนหนึ่งซึ่งอุทิศความชื่นชอบด้วยใจรัก คนกลุ่มนี้เราเรียกเขาว่า “คนที่บ้าปืนลมจนสุดขั้ว
“ และถ้ามีการแจกรางวัลให้กับคนกลุ่มนี้แล้วละก็ ผมว่าเพื่อนของผม ธนาสิทธิ์ ศิริลักษณ์ แห่งเมืองฟิลาเดลเฟียคงคว้ารางวัลใบโตเดินกลับบ้านแน่นอน
ธนาสิทธิ์ หนุ่มอายุ 40 กว่า ๆ เกิดและเติบโตที่กรุงเทพ ประเทศไทย และได้เริ่มมีประสพการณ์กับปืนลมเมื่ออายุเพียง 5 ขวบ เพื่อนของเขาที่มีอายุรุ่นราวคราวเดียวกันมีปืนลมอยู่หนึ่งกระบอกเป็นแบบหักลำกล้อง แต่เขาทั้งสองตัวเล็กเกินกว่าที่จะขึ้นลำได้  เขาเสาะหาจนเจอต้นไม้สองต้นที่อยู่ติดกันแล้วเอาลำกล้องสอดเข้าไป แล้วเด็กน้อยสองคนก็ช่วยกันจับพานท้ายและดันหักลำกล้องขึ้นลำจนสุดแรง ที่นี้คุณคงรู้แล้วว่าทำไมเขาจึงเรียกว่า ปืนลมแบบหักลำกล้อง

ด้วยสาเหตุที่ว่าราคาปืนลมในประเทศไทยนั้นสูงจนไม่มีเหตุผล มากกว่าที่อื่นเป็นสิบเท่า ธนาสิทธิ์ได้ทำปืนลมจากไม้ไผ่แบบคนเอเชีย ไม้ไผ่ทำหน้าที่เป็นลำกล้องยาวประมาณ 1 ฟุต มีด้ามและก้านไม้ที่สั้นกว่าลำกล้องราว 1 นิ้วเป็นตัวทะลวงลำกล้อง กระบวนการยิงเริ่มจากการเอาเศษกระดาษมาปั้นเป็นก้อน ชุปด้วยน้ำหรือน้ำลาย (ธนาสิทธิ์บอกว่าควรจะเป็นน้ำลายของตัวเอง..) เอาไม้กดก้อนกระดาษเข้าไปในรูลำกล้องแล้วดันจนสุด มันจะไปหยุดห่างจากปากลำกล้องประมาณ 1 นิ้ว เจ้ากระดาษก้อนนี้แหละจะทำหน้าที่เป็นลูกกระสุน (นำวิถี??) เอากระดาษชุปน้ำอีกก้อนยัดเข้าไปเหมือนเดิม แต่ให้เข้าไปลึกเพียงนิ้วเศษ ๆ ตอนยิงจะต้องกดด้ามอย่างรวดเร็ว กระดาษเปียกก้อนที่สองจะทำหน้าที่เหมือนลูกสูบ แต่ครั้งเมื่อยิงไปแล้วมันจะกลายเป็นลูกกระสุนลูกต่อไป พร้อมที่จะรับแรงดันจากกระดาษเปียกลูกที่สาม คุณสามารถยิงต่อไปเรื่อยจนคุณหมดน้ำลาย

ธนาสิทธิ์อธิบายว่า ปืนไม้ไผ่นี้เป็นระบบ pneumatic แบบปรับความแรงได้ (ขึ้นอยู่กับตัวคุณเอง) และมีขนาดลำกล้องที่มีผลแค่ 1 นิ้ว เขายังบอกผมอีกว่า “ผมยังจำเสียงของมันได้ดี เหมือนกับปืนลม pneumatic ปัจจุบันเลย พวกเรายิงโดยถือมันที่ระดับเอว ไม่ต้องใช้กล้องหรือศูนย์เล็งใด ๆ” ปืนลมไม้ไผ่นี้เป็นที่นิยมจนมีผู้ผลิตมาขาย โดยใช้พลาสติคและเหล็กยิงลูกทำด้วยพลาสติคเช่นกัน
ธนาสิทธิ์ได้เขียนบทความเกี่ยวกับปืนไม้ไผ่นี้ ให้กับ Beeman’s Airgun Journal และได้รับบัตรลดราคาอย่างสูงสำหรับการใช้ซื้อปืนลมเป็นการตอบแทน  โดยเขาเริ่มจากการซื้อปืนลมยาวแข่งขัน Feinwerkbau 300S Running Target

มาถึงตอนนี้ ธนาสิทธิ์มีทั้งปืนยาวและปืนสั้นรวมกันกว่า 2 โหล และแต่ละกระบอกอยู่ในสภาพใช้ยิงได้อย่างสมบูรณ์  เขาปรับแต่ง ตบแต่ง และ ทำงาน custom รวมทั้งการทำด้ามปืนใหม่โดยออกแบบเอง  ธนาสิทธิ์ ศิริลักษณ์บอกผมว่า “ ผมไม่มีโอกาสได้เป็นเจ้าของปืนลมตอนอยู่เมืองไทยเพราะราคาอันสูงจนหูฉี่ จนกระทั้งปี ค.ศ. 1972 ตอนที่ผมได้ไปเรียนแพทย์ที่ประเทศอินเดีย  มันคือปืนสั้น Webley Premier อยู่มาวันหนึ่งบนหลังคา ผมยิงไป 4000 (ครับ สี่พัน) นัด ต่อมาผมนำเจ้า Webley ไปชุปโครเมี่ยม และเมื่อผมเดินทางไปประเทศสหรัฐอเมริกา ผมนั้นดำรงตำแหน่งหัวหน้าคณะภาควิชาสถิติของมหาวิทยาลัยหอการค้าไทย วันแรกที่ผมไปถึงอเมริกาผมขอร้องให้เพื่อนพาไปที่ร้าน K-Mart และผมได้ซื้อปืน Crosman Classic 1377 ทันที ปืนกระบอกนี้ ถ้าผมซื้อที่เมืองไทยผมต้องจ่ายถึง 400 USD ในปี 1980 แต่ในอเมริกาผมจ่ายไป 39.95 USD”
 ธนาสิทธิ์ ได้รับปริญญาเอกและตอนนี้เป็นที่ปรึกษาของศูนย์ภาษาประจำรัฐ Pennsylvania และ New Jersey อีกทั้งเป็นล่ามทางการด้านกฎหมายสำหรับคนไทยและลาว นอกจากนี้เขายังเป็นเจ้าของดำเนินกิจการร้านอาหาร MY THAI ซึ่งได้รับรางวัลในปี 1993 ในเมือง Philadelphia อีกด้วย
ปืนที่เขาสะสมไว้นั้นน่าประทับใจมาก เขามีปืนสั้นดังนี้ FWB 80, RWS 6G*, Walther LP3 Match*, Walther LP53*, Record LP2, Record Jumbo (ด้ามจับไม้หุ้มด้วยหนังจรเข้), Mammerli Master Competition edition, Daisy 717*, Daisy S&W 45(ชุปโครเมี่ยม) *, Crosman 451 และ  600, El Gamo Falcon, Hyscore 822, Crosman 1377 (ด้ามไม้ 6 ชิ้น), และ Beeman P1*  เครื่องหมาย* หมายถึงปืนที่เขาทำด้ามแบบ custom เองทั้งหมด เขาแปลงปืน Beeman P1 ให้มีแรงยิง 3 ระดับ พ่นทรายตัวถังและติดตั้งกล้อง Aimpoint Red Dot สีเข้ากัน และทำด้ามไม้แบบแข่งขันอีกด้วย
ปืนยาวบางส่วนของเขาได้แก่ FWB 300S Running Target, Saxby Palmer Ensign, RWS 66 Target, ปืนยาวจีนแบบพับพานท้ายได้, Sharp Ace Target (side lever), Airmaster HW77, Hammerli 402 และ Erma ELG 10  สำหรับเจ้า 77 นั้นปรับแต่งเต็มที่ด้วย ด้ามที่ปรับได้ พานท้ายติด Anschutz butt hook, ปลอกลูกสูบขัดลายเพชร (diamond pattern), หัวสูบเซาะร่องรูปตัววี (v-channelled piston head), ฯลฯ, ฯลฯ... ด้ามไม้ของปืน Sharp Ace นั้น คือ Venom Custom thumbhole และเขายังออกแบบ ที่เก็บเสียงและ muzzle brake ทำด้วยทองเหลืองอยู่ในตัวเดียวกัน พร้อมด้วยไกและที่ครอบไกชุปทองตบท้าย  นอกจากนี้เขาเห็นว่ารูปของระบบไกนั้นไม่ได้ความ และทั้ง ๆ ที่เขาไม่ได้ฝึกฝนการวาดภาพกลไกเชิงช่างมาก่อน แต่เขาสามารถเขียนออกมาได้อย่างดีเยี่ยม จนตอนหลังตัวแทนจำหน่ายของปืนลม Sharp ได้ใช้ภาพเขียนของธนาสิทธิ์แทนภาพเดิมในคู่มือการใช้ปืน!
ล่าสุดธนาสิทธิ์ได้มาคือปืน Whischombe JW 75 fixed Barrel พร้อมด้วยกล้องรุ่นใหม่เอี่ยม Burris 8-32 สีเงิน เขามีทั้งลำกล้องขนาด .177 และ .22 สำหรับปืนกระบอกงามนี้ เขาได้เริ่มงาน custom สำหรับปืนกระบอกนี้เรียบร้อยแล้ว เช่น แหวนทองเหลืองตันสำหรับน๊อตยึดด้าม, เพิ่มแหวนยางสำหรับลูกเลื่อน, ปุ่มปรับประทับแก้มทำด้วยอะลูมิเนียม พร้อมฝาครอบปากลำกล้องที่ออกแบบให้เข้ากัน, ชื่อและหมายเลข serial ลงทองคำ และหมุดโลหะทุกตัวก็ได้รับการขัดเงาด้วย
ธนาสิทธิ์ ศิริลักษณ์ หาใช่นักสะสมปืนลมตามชื่อไม่ แต่เขาคือคนรักปืนลม ปืนลมทุก ๆ กระบอกของเขาสานสัมพันธ์รัก โดยเขาจะดูแลด้วยใจ  เนื่องจากเขามีธุรกิจร้านอาหารและมีอาชีพเป็นที่ปรึกษา เขาจะหาเวลาว่างให้กับปืนลมได้อย่างไร?
ว่ากันตามความจริงแล้ว ผมว่าเขาคงไม่ได้หลับได้นอน เพราะเขามีงานอดิเรกอีกอย่างที่ต้องใช้เวลามากเช่นกัน เครื่องเล่นบังคับวิทยุ อาทิ รถยนต์ รถบรรทุก รถถัง เรือ (deep V, Hydroplane, และ Airboat), Paraplane (พันธุ์ผสมระหว่างเครื่องบินกับร่มชูชีพ), และเฮลิคอปเต้อร์
จากทั้งหมดที่กล่าวมาแล้วนี้ เขายังชอบการถ่ายภาพและกล้องถ่ายรูปมากจนเกือบถูกฟ้องโดยบริษัท Minolta Corporation เพราะเขาคิดค้นทำอุปกรณ์ชิ้นหนึ่งด้วยวงเงินเพียง 5.00 USD ที่สามารถใช้งานแทนอุปกรณ์ที่ Minolta ทำขายด้วยราคาถึง 350.00 USD  ผมควรจะบอกตั้งแต่ตอนต้นแล้วว่า ธนาสิทธิ์ไม่ได้รับความรู้มาจากการเป็นสมาชิกชมรมปืนลมแต่อย่างใด ความรู้ความสามารถของเขาล้วนได้มาจากการเรียนรู้ด้วยตนเองและการอ่านอย่างมากมาย  เขาเป็นบุคคลที่น่าทึ่งมากคนหนึ่ง
การจบบทความนี้ ผมเพียงขอพูดเพียงว่า.....”Hip Hip Hooray to all the Airgun Nuts all over the world”  ซึ่งหมายถึงทำนองที่ว่า ขอให้คนที่บ้าปืนลมจนสุดขั้วทั่วโลกมาช่วยร่วมยินดีต้อนรับผมเข้าพวกด้วย


ข้างล่างคือภาพกลไกที่ผมนำมาขยายให้ดูกัน

[superguy2002]

สุดยอดเลยครับ 

[123 dog-dog]

      สุดยอดครับ อาจารย์

[Thunder 65]

สุดยอดครับ อาจารย์ บุคคลต้นแบบของคนรักปืนลมครับ 

[Congto-รักในหลวง]

 

[motหัดยิง]

ขอบคุณครับ

[Eagle-43]

 

เยี่ยมมากๆ ครับ

เมื่อวันศุกร์ที่ 8 ตุลา ผมไปทำด้ามปืนที่ร้านพยนต์
คุยกะช่างเรื่องปืนอัดลม และหลายๆ เรื่อง ผมว่าบางเรื่องอาจจะแว่ถึงท่านดร. ด้วย แต่พอดีผมจำขื่อท่านดร. ไม่ได้
แต่ผมว่าช่างแกหมายถึงท่านดร. นั่นแหละ ยังไงถ้าท่านดร. รู้จักกับช่างพยนต์ ผมแค่อยากมาบอกว่า ช่างพยนต์ ยังนึกถึงท่านดร. เสมอ ครับ

ขอบคุณครับ


ปล ผมมือใหม่มากๆ สำหรับกีฬาปืนอัดลม แต่ก็กำลังศึกษา และอาจจะร่วมเล่นเพื่อฝึกลูกๆ
แล้วช่างพยนต์ ยังแนะนำว่าต้องส่งเสริมลูกๆ ไปเลย จะได้ไม่ต้องกังวนมากกะเรื่องการศึกษา

[kai_silatip]

เรื่องราวของท่าน ดร. ธนาสิทธิ์  อ่านแล้วทำให้ผมนึกภาพออกเลยล่ะครับ เพราะตอนเด็กๆผมเคยทำเล่นด้วย แต่บ้านนอกที่ผมอยู่เขาเรียก "กล้องโป๊ะครับ" ตามชื่อและลักษณะของมัน ถ้าคนไหนแรงดีๆตอนยิงมีบางอัน ลำกล้องแตกเลยก็มี แต่สมัยนั้นกระดาษตามบ้านนอกหายากมาก ผมเลยใช้ลูกของต้นไม้ชนิดหนึ่งแถวบ้านผมเขาเรียกว่า ลูกผงาด (ความจริงไม่รู้ต้นอะไรหรอกเรียกตามกันมา) เป็นต้นไม้ที่ออกลูกเป็นเม็ดเล็กขนาดพอดีลำกล้อง ออกมาเป็นเม็ดใครเม็ดมัน ออกมาเป็นพวงละหลายสิบลูกมีเปลือกหุ้มสีเขียวสดและข้างในมีเมล็ดแข็งมาก เวลาจะยิงเอาลูกผงาดยัดเข้าไปในลำกล้องแล้วเอาส่วนที่เป็นด้ามตีให้ลูกเข้าไปในลำกล้องแล้วใช้แกนดันลูกที่เหลาให้พอดี และจับด้ามอัดเข้าไปอย่างแรง ลูกมันจะดันออกมาเสียงดังมากและที่สำคัญเมื่อโดนเนื้อจะเจ็บแสบมาก แต่ก็เป็นความสนุกสำหรับเด็กๆสมัยนั้นแหละครับ  

[ruger40 years]

      สุดยอดครับ อาจารย์

สุดยอดครับ อาจารย์ บุคคลต้นแบบของคนรักปืนลมครับ 

...สวัสดี ครับ อาจารย์ ดร. ธนาสิทธิ์
  ผมได้อ่านบทความข่าวจบแล้วและมีความรู้สึกว่า อาจารย์ ดร. ธนาสิทธิ์...มีความรักและยึดมั่นในปืนอัดลมมาตั้งแต่เด็กจนถึงปัจจุปัน  ซึ่งหาบุคคลกร..แบบนี้ยากมากๆ  ณ.ในช่วงเวลานั้นตัวผมก็ยังทันร่วมสมัยกับอาจารย์..ที่ใช้ไม้ไผ่อัดลูกกระดาษ..แทนปืนลมหรือใช้ก้านมะละกอ(ก้านตรงๆ)..อัดด้วยลูกดินเหนียวที่ปั้นให้กลมลูกเล็กๆแล้วใช้ลมอัดจากปาก..เป่าแทนปืนลมเล่นกับเพื่อนๆ ครับ 
    แต่ด้วยความเป็นเด็ก(กทม.)..ผมจึงได้เปลี่ยนไปตามยุคสมัย...กลับไปสนใจจักรยาน แล้วก็มอเตอร์ไซค์ และรถยนต์ สุดท้ายก็กลับมาสนใจเรื่องปืนดินขับและปืนอัดลมเมื่อตอนแก่เลี้ยว...ครับ
    ดังนั้น...อาจารย์ ดร. ธนาสิทธิ์ จึงสมควรเปรียบเสมือนเป็นทรัพยากรบุคคล..ที่ทรงคุณค่ามากของวงการปืนอัดลมในเมืองไทยและระดับโลก ครับ  ผมขอเป็นแรงกำลังใจให้กับอาจารย์ ที่จะช่วยส่งเสริมและสนับสนุนกิจกรรมต่างๆของวงการปืนอัดลมทั้งในประเทศไทยและต่างประเทศสืบตลอดไป ครับ
                                                                                                                   นับถือ

[sakda m41 รักในหลวง]

นับถืออย่างสูงสุด ในความสุดยอดครับ

[sitta.]

ถ้าผมจะได้ขึ้นหน้าหนังสือพิมพ์กับเขาบ้าง ก็คงจะเป็นในทางลบ คงไม่พ้นเรืองจะตรวจหรือไม่ตรวจดีเอนเอ

[theerachai08]

สุดยอดครับ ถ้าจำไม่ผิดดูเหมือนอาจารย์ยังสะสมไฟฉายด้วย