เมื่อวาน ไปให้สนามยิงปืนค่าย วิภาวดี สฎ เพื่อให้ช่างประจำสนามเปลี่ยนใส่อุปกรณ์ปืนที่แตกหักให้ และก็ซ้อมยิง แต่ไม่มีลูกซ้อมขาย สักขนาดเลย ต้องยิงลูกจริงกัน แต่ต้องไปยิงอีกสนามหนึ่ง ข้าง ๆๆ เพราะเจ้าหน้าที่ห้ามยิงลูกจริงกลัวโดน สลิงขาด
(ขนาดเป้ายังไม่ค่อยจะโดนเลย 555555555555555)
ยิงเสร็จระหว่างรอช่างเปลี่ยนอุปกรณ์และทำความสะอาดปืน .....
มีผู้มาใช้บริการสนามอยู่ช่องใกล้ ๆ สงสัยมาลองปืน เพราะพี่ท่านจด ๆ จ้อง ๆ เล็ง และก็ ยิงไป หนึ่งนัด แล้วก็ลดนก แล้วหันมาคุยกับพรรคพวกที่มาด้วย นิ่วอยู่ในโกร่งไก่ตลอด และวางปืนบนโต๊ะหินอ่อน ปากกระบอกหันไปทางเพื่อนๆ นั้นล่ะ คุยเสร็จก็หยิบมายิงอีกนัด สองนัดก็ทำแบบเดิมอีก กว่าพี่ท่านจะยิงครบชุด เล่นเอาท่านผู้ชมข้างๆๆ เหยื่อซิบ ๆๆๆๆ อ่ะ ชุดใหญ่ซ่ะด้วยนั่งนับไปเสียวไป พี่ท่านยิงไป ประมาณ 13 - 14 นัด ยังดีไม่มีชุดสอง
ดูผ่าน ๆๆ น๊าจะเป็น P - 14 ......คราวต่อไปจะเจอแบบนี้อีกเปล่า ....
......กระทู้นี้ผมเพิ่งเข้ามาอ่านครับ ท่าน opart น่าจะเดินเข้าไปบอก เจ้าหน้าที่สนาม ที่ห้องจำหน่ายกระสุนเลยครับ
(เจ้าหน้าที่ผู้หญิงที่
จำหน่ายกระสุน ทุกๆท่านนั้น เป้นแม่บ้านของทหารในหน่วยฝึกครับ)
บริเวณที่ท่าน opartเอ่ยถึงนั้น อยู่นอกอาคารของสนามปืนสั้น ปกติจะเป็นสนามฝึกยิงปืนของทหารเกณฑ์ และ เป็นสนามฝึกยิงปืนของเจ้าหน้าที่
ปกครองหรือหน่วยงานอื่นๆที่มาขอใช้พิ้นที่ทำการฝึก รวมทั้ง เป็นสนามที่จัดแข่งขัน I.P.S.C. ด้วย ปกติแล้ว เกือบทุกวันอาทิตย์ จะมีนักกีฬา
ยิงปืน มานั่งสนทนากัน เหตุการณ์ที่เล่ามานั้น ถ้าเจ้าหน้าที่สนามพบเห็น จะเข้าไปเตือนทันทีครับ (ยืนยันได้) ปกติแล้ว กลุ่มนักกีฬาหลาย
ท่าน ก็ช่วยกันดูแลอยู่แล้วเช่นเดียวกัน ในเรื่องความปลอดภัยของการใช้สนาม แต่มักจะเป็นสนามที่อยู่ในตัวอาคารมากกว่าสนามด้านนอก และ
ที่ผ่านๆมานั้น หากเตือนแล้ว ผู้ทีมาใช้บริการไม่เชื่อฟัง หรือดื้อดึง ก็จะกระซิบบอกให้ สิบเวร เชิญออกนอกสนามครับ
