อีกทางหนึ่ง เปิดน้ำก๊อก ให้น้ำไหล ชำระและพาเศษฯ ออกไป.. หนัก-เบา ได้จากการปรับหัวก๊อก นะครับ 
การทำความสะอาดปืน อย่างปรกติ เมื่อตากแดด ความร้อนที่ตัวปืนรับไว้จะกระจาย และช่วยให้ไขน้ำมันที่เกาะติดปืน ไหลเยิ้มออกมา
ผมนำปืนเหล็ก หรือโครงอัลลอยด์ หรือสไลด์ ทำความสะอาดด้วยการ ผึ่งแดด เมื่อเก็บแล้วปล่อยให้เย็น จึงใช้นำมันอีกที
ส่วนกระสุนที่จมไปกับน้ำ ไม่ต้องทิ้งนะครับ นำมาห่มผ้าไม่ต้องหนา แล้วตากแดด นำมาเก็บไว้ในร่ม ถ้าน้ำซึมเข้าไปทางไหน เมื่อระเหยเป็นไอ มันจะออกทางนั้น
ส่วนแก๊ป และดินปืน เมื่อแห้งแล้ว จะมีคุณสมบัติ เหมือนเดิม นำมา ซ้อมยิงได้ ครับ
ก่อน จะเป็นแก๊ป และดินปืน กระบวนการผลิต ก็ผ่านการเป็นของเหลวมาก่อน เหมือนกัน.. แต่เรื่องนี้ คงต้องรอให้ พี่สุพินท์ ให้ความรู้อีกทีครับ ดินส่งกระสุนถูกน้ำหรือความชื้นแล้ว จะเสื่อมเร็วกว่าปกติครับ
คือดินส่งกระสุน เคยเป็นกรดไนตริกก็จริง แต่ก็เอาไปไนเตรชั่นกับใยฝ้าย แล้วเติมสารละลายพวกอะซีโตน เพื่อกระจายโมเลกุลให้ห่างจากกัน เพื่อจะได้ระเบิดช้าลง จากนั้นก็จะนวดกับของแข็ง เช่นการบูร เพื่อให้อยู่ในสถานะพลาสติค แบบวุ้นแข็ง ๆ ซึ่งไม่ละลายน้ำ
แต่ที่ไม่ถูกกับน้ำก็คือ มันยังมีสภาพเป็นกรดอยู่ แถมยังมีเซลลูโลส ซึ่งเป็นอาหารของเชื้อรา
ธรรมชาติของเชื้อรา ชอบอยู่ในที่เป็นกรด วิธีกินอาหารของมัน ก็คือถ้ารอบตัวมีความชื้น มันจะดูดความชื้นเข้าไป แล้วปล่อยเอนไซน์ออกมาย่อยสลายสารอินทรีย์รอบ ๆ ตัว เพื่อจะดูดกลับเข้าไปอีกที
กระบวนการนี้ ถ้าเกิดแถว ๆ ซอกขาของหนุ่ม ๆ เขาจะเรียกว่า "สังคัง" แต่ถ้าเกิดกับดินส่งกระสุน มันจะย่อยเซลลูโลส ทำให้ดินส่งกระสุนขาดองค์ประกอบที่เป็นเชื้อเพลิง และเอนไซน์ของมัน ก็ยังทำปฏิกริยากับไนโตรเจนออกไซด์ เสื่อมทั้งเชื้อเพลิง เสื่อมทั้งตัวเติมออกซิเจน
