วัฒน์
ชาว อวป.
Hero Member
คะแนน 4114
ออฟไลน์
เพศ: 
กระทู้: 17223
เนรเทศยกโคตรดีกว่านิรโทษยกเข่ง
เว็บไซต์
|
 |
« เมื่อ: ธันวาคม 03, 2010, 03:44:30 PM » |
|
ผู้ชายนับ - 10.
ผมเกือบเดินกลับเข้าออฟฟิศแล้วสิ ถ้าไม่เห็นเธอเดินเข้ามา นางฟ้าของผมวันนี้เธอใส่เสื้อสีขาว กระโปรงสีชมพู
เธอดูน่ารักเหมือนตุ๊กตาญี่ปุ่นแก้มแดงๆ ผมเดินเสไปเสมาหาอะไรกินอีกหน่อย ทั้งๆ ที่อิ่มจะแย่แล้ว ทั้งนี้ก็เพื่อเฝ้ามองนางฟ้าเวลาพักเที่ยงของผม อยากรู้จักเธอจัง ทำไงดีหว่า
ผู้หญิงนับ - 0.
ฉันสังเกตเห็นเขาตั้งหลายวันแล้วละ คนอะไรก็ไม่รู้ กินเส้นเล็กน้ำเนื้อเปื่อยได้ทุกวัน ไม่รู้จักเบื่อมั่งเลย หน้าตาเขาตลกดีนะ
นี่ถ้าเขาจะสร้างหนังโดราเอมอนเดอะมูฟวี่ ฉันคงจะอี-เมล์ไปบอกผู้กำกับให้มาเชิญพี่แกไปเล่นเป็นโนบิตะ
ผู้ชายนับ - 9.
วันนี้ผมตัดสินใจจะแอบตามเธอไปดูว่าเธอทำงานที่ไหน เพราะเธอไม่ใช่พนักงานบริษัทเดียวกับผม แต่ที่แน่ กว่าเธอจะลงมากินข้าวก็เกือบบ่าย และกว่าจะกลับก็จวนบ่ายสอง แต่ที่ทำงานเธอคงอยู่แถวนี้แหละ
ผู้หญิงนับ -1.
พี่กุ้งชี้หมอนั่นให้ฉันดูแล้วหัวเราะคิกคัก อีตาโนบิตะนั่นเอง! เขาทำเป็นเดินโทรศัพท์ตามพวกเรามาห่างๆ สงสัยพี่แกจะแอบชอบใครสักคนในกลุ่มเราแน่ๆ เลย (สงสัยจะเป็นพี่กุ้งแฮะ ก็เธอสวยออกซะงั้น) เอ..เอาเข้าจริงๆ อีตานี่มองจากมุมเฉียงๆ ก็ดูดีเหมือนกันนะ
ผู้ชายนับ - 8.
เธอทำงานแถวนี้จริงๆ ด้วย เธอทำงานอยู่ในสถานทูตแห่งหนึ่งในหลายๆ แห่งแถวนั้น แต่เป็นหน่วยงานย่อยเกี่ยวกับวัฒนธรรมและความร่วมมือ และเป็นโรงเรียนสอนภาษาไปในตัวด้วย โรงเรียนสอนภาษาเหรอ... เออเข้าท่า
ผู้หญิงนับ - 2.
อีตาโนบิตะถ้าจะเอาจริงแฮะ! วันนี้บุกมาถึงที่เลย มาหยิบโบรชัวร์อะไรให้วุ่นเลย อยากรู้เหมือนกันนะว่าแกจะมาจีบใคร
ผู้ชายนับ - 7.
พักเที่ยง ผมยังไม่ไปกินข้าว แต่เดินมานั่งกินกาแฟอยู่ที่ Cafe ของสถานทูต รอนางฟ้าเสด็จลงมาเสวยภักษาหาร หัวใจผมเต้นแรงขึ้นเรื่อยๆ... ที่นี่เขาใช้กาแฟพันธุ์อะไรมาชงเนี่ย เมื่อเธอลงมา คราวนี้ผมจะต้องชวนเธอคุยให้ได้
ผู้หญิงนับ -3.
“นี่ พี่กุ้ง อีตาโนบิตะมารอพี่แหนะ นั่งกินกาแฟอยู่ที่คาเฟ่ด้วย”
“จริงง่ะ!
เขาสมัครเรียนอะไรหรือเปล่าอ่ะ..หนิง”
“ไม่หรอกพี่ เขามารอพี่อ่ะแหละ สงสัยวันนี้พี่กุ้งไม่ได้กินข้าวกะพวกหนูแล้วละ”
“บ้า เหลวไหล!!!”
ผู้ชายนับ - 6.
“คุณครับ ทำงานที่นี่ใช่หรือเปล่าครับ” ผมเดินเข้าไปถามเธอ
“ผมสนใจจะเรียนภาษาฝรั่งเศสครับ แต่มีคอร์สไหนสำหรับคนที่ไม่รู้อะไรเลยอย่างผมมั่งไหมครับ”
ผู้หญิงนับ -4.
อีตาโนบิตะเขาเข้ามาคุยกับฉัน เขาถามฉัน!!! เขามารอฉันหรอกเหรอเนี่ย แล้วอย่างงี้ ทุกวันที่เขามอง...ก้อ.... หวาย
ผู้ชายนับ - 5.
วันนี้เธอน่ารักเป็นพิเศษขึ้นอีกหลายเท่า แก้มงี้แดงน่ารักเชียว เธอบอกให้เพื่อคนอื่นไปทานข้าวกันก่อน ส่วนเธอยอมเข้ามาคุยกับผมใน Cafe และแจกแจงรายละเอียดเกี่ยวกับการเรียนให้ฟัง
ผู้หญิงนับ -5.
พี่กุ้งน่ะสิ ทำขยิบหูขยิบตาให้ฉันคุยกับเขา จะบ้าเหรอ แต่ก่อนที่ฉันจะทันตอบอะไรได้ พี่กุ้งก็ชิงบอกว่า
“อ๋อ ยินดีค่ะ มีอะไรก็ปรึกษาน้องหนิงได้นะคะ น้องเขาดูแลเรื่องนี้อยู่พอดีค่ะ”
ผู้ชาย - ผู้หญิง
“คุณ...เคยเรียนภาษาฝรั่งเศสมาบ้างหรือเปล่าคะ”
“ไม่เคยครับ เอ้อ...ผมชื่อเอกครับ...”
“หนิงค่ะ”
“หนิงทำงานที่นี่นานหรือยังครับ หนิงจบเอกภาษานี้มาเหรอครับ”
“ค่ะ หนิงเพิ่งจบได้ปีเดียวเอง”
“ขอผมเลี้ยงข้าวนะครับ หนิงอุตส่าห์คุยกับผมตั้งนาน อดไปกินข้าวกับเพื่อนเลย”
“อุ๊ย อย่าเลยค่ะ ในนี้แพงออก ไว้คราวหน้าดีกว่าค่ะ”
คราวหน้า!!! คราวหน้า ได้ยินกันไหมครับ ท่านผู้ฟัง เข้าทางผมเลย
บ้า!!! ฉันพลาดไปได้ไงอ้ะ
“อ้อ...ก้อ เอ้อ มีค่ะ ... 0 1 6 1 5...” ให้เบอร์เค้าไปทำไมอ่า... แง้ๆๆๆๆ
ฉันจิกกระดาษทิชชูในมือจนเละเป็นปุยเหมือนปลาดุกฟู
ผู้ชายนับ - 4.
ผมคุยกับน้องหนิง (เธออ่อนกว่าผมสี่ปี) สองสามคืนติดต่อกัน คืนละหลายๆ ชั่วโมง ตอนกลางวันก็ไปนั่งกินข้าวด้วยกัน แต่ก็ได้แค่นั้นเองง่ะ...
พอจวนบ่ายสองก็แยกย้ายกันไปทำงานเคยลองชวนไปดูหนังเธอก็บอกไม่อยากดู ตอนเย็นก็ต้องรีบกลับบ้าน ไปนั่งที่ไหนต่อก็ไม่ได้ สงสัย
เดี๋ยวกลับบ้านช้าแม่จะดุละมั้ง
ผู้หญิงนับ - 6.
พี่ๆ ล้อว่าฉันเป็นแฟนอีตาโนบิตะ เอ้ย! พี่เอก ไม่ใช่ซะหน่อย ก็แค่เพื่อนคนนึง ทำงานอยู่ใกล้ๆ กัน ตอนกลางวันต่างคนต่างก็ต้องกินข้าวอยู่แล้ว ให้เขากินด้วยอีกคนจะเป็นอะไรไป แต่พี่เอกเค้าคุยสนุกดีเหมือนกันนะ ฟังเขาคุยทีเพลินเลย บางทีนึกว่าคุยแป๊บเดียว ที่ไหนได้ ปาเข้าไปเกือบเที่ยงคืน
ผู้ชายนับ - 3.
น้องหนิงน่ารักจริงๆ และเธอเป็นนางฟ้าจริงๆ เธอช่างมองโลกในแง่ดี สวยงาม และใสสะอาด เสียจนผมละอาย...
ผมเริ่มได้คิดว่า ผมเหมาะกับเธอหรือเปล่า ผมสามารถใช้ชีวิตแบบเธอได้ไหม การเลี้ยงดูของเรามันต่างกันเหลือเกิน เธอไม่เคยพบกับความยากลำบากและสิ่งอันชั่วร้ายอะไรในโลกเลย...
ถ้าเธอเป็นนางฟ้าจริงๆ ส่วนผมน่ะเหรอ เรียกว่าคนเดินดินยังยากเลย เธอเรียนจบจากโรงเรียนสตรีชื่อดัง จบมหาวิทยาลัยของรัฐที่มีชื่อเสียง และเข้าทำงานกับสถานทูต
ส่วนผมน่ะเหรอ... อย่าให้เล่าเลยคุณ ยาว
ผู้หญิงนับ - 7.
พี่เอกนี่มีอะไรมากมายกว่าที่ฉันคิดแฮะ พี่เขาผ่านอะไรต่ออะไรในชีวิตมามากมายกว่าที่จะนึกถึง เขาไม่เหมือนใครที่ฉันรู้จักเลย เขาเริ่มต้นจากเด็กเกเรคนหนึ่ง ลองมาหมดแล้วอะไรแสบๆ ทั้งหลาย เหล้า ยา การพนัน เคยเข้าบ้านเมตตาก็เคย แต่แล้วเขาก็สามารถตั้งใจเรียนจนจบทั้งการศึกษานอกโรงเรียน และเรียนมหาวิทยาลัยเปิดจนจบด้วยตัวเองตลอด และทำงานในบริษัทใหญ่ขนาดนี้ได้ในตำแหน่งและเงินเดือนที่ไม่น้อยทีเดียว ฉันทึ่งในชีวิตของพี่เขาเหลือเกิน
ผู้ชายนับ - 2.
วันนี้ตอนเช้า ผมซื้อดอกไม้ให้เธอ... เพราะรู้ว่าเธอจะมีแจกันใบเล็กๆ ใส่ดอกกุหลาบน่ารักๆ เอาไว้บนโต๊ะทำงานเสมอ
แต่เธอรับไปแล้วก็ไม่ว่าอะไรสักคำ...
ตอนเที่ยง
ผมไปหาเธอที่ห้องทำงานตามปกติ ดอกไม้บนโต๊ะทำงานเป็นดอกเดียวกับที่ผมเห็นเมื่อวาน....
เธอไม่ได้เอาดอกไม้ที่ผมให้มาปักแจกันหรือนี่...
สงสัยดอกไม้ถูกๆ ช่อเล็กๆ ซื้อที่สถานีรถไฟฟ้าแบบนี้ มันคงจะไม่ถูกใจเธอละมั้ง
ผู้หญิงนับ - 8.
พี่เขาให้ช่อดอกไม้เล็กๆ กับฉันละ... มันน่ารักจนฉนพูดอะไรไม่ออกเลย แม้แต่คำว่าขอบคุณ
สงสัยฉันต้องรีบไปหาซื้อซิลิก้าเจลมาเก็บดอกไม้นี่เสียแล้วสิ... ไม่อยากให้มันเหี่ยวไปเลย
ผู้ชายนับ - 1.
ผมพยายามที่จะยอมรับความจริง ว่าผมกับเธอนั้นแตกต่างกันแค่ไหน... นางฟ้าก็มีไว้สำหรับคนบนฟ้า...ผมคิด ผมพยายามทำงานให้หนักขึ้น กลับมาสู่โลกแห่งความเป็นจริงเหมือนเดิม และคุยกับเธอให้น้อยลง (หรือถ้าให้ถูก เธอเองก็ไม่ค่อยโทรหาผมสักเท่าไรแล้วช่วงนี้) ผมจะจำเธอไว้ในฐานะความทรงจำที่สวยงามแล้วกัน
ผู้หญิงนับ - 9.
เพื่อนฉันที่ทำงานบริษัทเดียวกับพี่เอกบอกว่า ช่วงนี้พี่เขาทำงานหนักมาก... บางวันสี่ทุ่มก็ไม่ยอมกลับบ้าน มาถึงก็ก่อนแปดโมง
ฉันก็เหงานะ แต่เราก็ชอบที่พี่เขาเป็นอย่างนั้นไม่ใช่เหรอ ผู้ชายที่มีพลังและความรับผิดชอบ ที่พุ่งไปข้างหน้าตลอดเวลา
สิ่งที่ฉันทำได้ ก็คือให้เขาทำสิ่งที่เขาตั้งใจนั้นอย่างเต็มที่โดยไม่ขัดขวางหรือแง่งอน...
ถึงจะไม่ได้คุยกับพี่เขาบ้าง แต่ก็ไม่เป็นไรหรอกนะ... ไว้ถ้าพี่เขาว่างๆ คราวนี้ถ้าจะชวนไปดูหนังหรือกินข้าวเย็นบ้าง ฉันจะไปละนะ
ผู้ชายนับ - 0.
ผมทำงานจนเกือบบ่ายสองแล้วนึกได้ว่าลืมกินข้าว
“พี่เอกคะ ทานข้าวมั่งป่ะเนี่ย” น้องออย เด็กฝึกงานมาถามผมด้วยความเป็นห่วง “ออยไปซื้อให้ไหมคะ”
“ไม่เป็นไรหรอก พี่ไปกินเองก็ได้ แล้วออยล่ะกินหรือยัง”
เธอสั่นหน้าแทนคำตอบ
“งั้นไปกินข้าวกับพี่ไหม... พี่เลี้ยงเอง” น้องออยพยักหน้าตอบรับ... เออ วันนี้น้องออยแก้มสีชมพูเลย
ผู้หญิงนับ -10.
“พี่กลับไปก่อนนะหนิง”
“ค่ะ เดี๋ยวหนูรอแถวนี้อีกแป๊บนึงแล้วกันนะ”
พี่เอกคงงานยุ่งจนไม่ได้ออกมาทานข้าว วันนี้แหละ ถ้าพี่เอกชวนฉันไปดูหนัง ฉันจะไปดูกับเขา...
มันสายเกินไปหรือเปล่านะ..
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
ฟ้าและดินไม่เห็นไม่เป็นไร ไม่ได้หวังให้ใครจดจำ
แม้ยากเย็นแค่ไหน ไม่เคยบ่นสักคำ ไม่มีใครจดจำ แต่เราก็ยังภูมิใจ
จะปิดทองหลังองค์พระปฏิมา จะยอมรับโชคชะตาไม่ว่าดีร้าย
ไม่มีใครอยู่ค้ำฟ้า ถึงเวลาก็ต้องไป เหลือไว้แต่คุณงามความดี
|
|
|
วัฒน์
ชาว อวป.
Hero Member
คะแนน 4114
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 17223
เนรเทศยกโคตรดีกว่านิรโทษยกเข่ง
เว็บไซต์
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: ธันวาคม 03, 2010, 03:47:07 PM » |
|
Need For Speed VS Police Police Chase |
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
ฟ้าและดินไม่เห็นไม่เป็นไร ไม่ได้หวังให้ใครจดจำ
แม้ยากเย็นแค่ไหน ไม่เคยบ่นสักคำ ไม่มีใครจดจำ แต่เราก็ยังภูมิใจ
จะปิดทองหลังองค์พระปฏิมา จะยอมรับโชคชะตาไม่ว่าดีร้าย
ไม่มีใครอยู่ค้ำฟ้า ถึงเวลาก็ต้องไป เหลือไว้แต่คุณงามความดี
|
|
|
PU45™
ชาว อวป.
Hero Member
คะแนน 3692
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 62457
|
|
« ตอบ #2 เมื่อ: ธันวาคม 03, 2010, 03:50:35 PM » |
|
ตั้งใจอ่านเลยครับ ........ สุดท้ายน่าจะเศร้า
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
วัฒน์
ชาว อวป.
Hero Member
คะแนน 4114
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 17223
เนรเทศยกโคตรดีกว่านิรโทษยกเข่ง
เว็บไซต์
|
|
« ตอบ #3 เมื่อ: ธันวาคม 03, 2010, 03:51:09 PM » |
|
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
ฟ้าและดินไม่เห็นไม่เป็นไร ไม่ได้หวังให้ใครจดจำ
แม้ยากเย็นแค่ไหน ไม่เคยบ่นสักคำ ไม่มีใครจดจำ แต่เราก็ยังภูมิใจ
จะปิดทองหลังองค์พระปฏิมา จะยอมรับโชคชะตาไม่ว่าดีร้าย
ไม่มีใครอยู่ค้ำฟ้า ถึงเวลาก็ต้องไป เหลือไว้แต่คุณงามความดี
|
|
|
วัฒน์
ชาว อวป.
Hero Member
คะแนน 4114
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 17223
เนรเทศยกโคตรดีกว่านิรโทษยกเข่ง
เว็บไซต์
|
|
« ตอบ #4 เมื่อ: ธันวาคม 03, 2010, 04:13:47 PM » |
|
 เดินไม่มองทาง มันก็เป็นเช่นนี้แหละ Robot Fail
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
ฟ้าและดินไม่เห็นไม่เป็นไร ไม่ได้หวังให้ใครจดจำ
แม้ยากเย็นแค่ไหน ไม่เคยบ่นสักคำ ไม่มีใครจดจำ แต่เราก็ยังภูมิใจ
จะปิดทองหลังองค์พระปฏิมา จะยอมรับโชคชะตาไม่ว่าดีร้าย
ไม่มีใครอยู่ค้ำฟ้า ถึงเวลาก็ต้องไป เหลือไว้แต่คุณงามความดี
|
|
|
วัฒน์
ชาว อวป.
Hero Member
คะแนน 4114
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 17223
เนรเทศยกโคตรดีกว่านิรโทษยกเข่ง
เว็บไซต์
|
|
« ตอบ #5 เมื่อ: ธันวาคม 03, 2010, 04:15:04 PM » |
|
 เกมเขย่าหลุดบนไอโฟน おっぱい( ﾟ∀ﾟ)彡おっぱい( ﾟ∀ﾟ)彡 ほしのあき 蒼井そら 熊田曜子  ใครใช้ไอโฟนอยู่ ลองเอาไปเล่นกันดูครับ ที่นี่ครับ
|
|
|
|
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: ธันวาคม 07, 2010, 10:40:17 PM โดย วัฒน์ »
|
บันทึกการเข้า
|
ฟ้าและดินไม่เห็นไม่เป็นไร ไม่ได้หวังให้ใครจดจำ
แม้ยากเย็นแค่ไหน ไม่เคยบ่นสักคำ ไม่มีใครจดจำ แต่เราก็ยังภูมิใจ
จะปิดทองหลังองค์พระปฏิมา จะยอมรับโชคชะตาไม่ว่าดีร้าย
ไม่มีใครอยู่ค้ำฟ้า ถึงเวลาก็ต้องไป เหลือไว้แต่คุณงามความดี
|
|
|
PU45™
ชาว อวป.
Hero Member
คะแนน 3692
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 62457
|
|
« ตอบ #6 เมื่อ: ธันวาคม 03, 2010, 04:27:19 PM » |
|
โถ อาซิโม่ น่าสงสาร |
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
วุธ อุดร -รักในหลวง~
เชื่อเขา เราเจริญ
ชาว อวป.
Hero Member
คะแนน 198
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 2896
|
|
« ตอบ #7 เมื่อ: ธันวาคม 03, 2010, 04:30:06 PM » |
|
น่าสงสาร เขย่าหลุด |
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
ลูกต้นแม่น้ำเจ้าพระยา มาติดปลาร้าอยู่อุดร
|
|
|
|
RMAY
บุคคลทั่วไป
|
|
« ตอบ #8 เมื่อ: ธันวาคม 03, 2010, 04:59:29 PM » |
|
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
Sig228-kolok
KU47 AGGIE / SOTUS HS9VOL
ชาว อวป.
Hero Member
คะแนน 2947
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 40236
|
|
« ตอบ #9 เมื่อ: ธันวาคม 03, 2010, 05:23:44 PM » |
|
ขอบคุณครับลุงวัฒน์  |
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
โป้ง*กันบอย - รักในหลวง
YOU'LL NEVER WALK ALONE
ชาว อวป.
Hero Member
คะแนน 1629
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 16886
คนฮัก เต้าผืนหนัง........คนจัง เต้าผืนสาด
เว็บไซต์
|
|
« ตอบ #10 เมื่อ: ธันวาคม 03, 2010, 05:57:01 PM » |
|
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
โมโม่153
Hero Member
คะแนน 2013
ออฟไลน์
เพศ: 
กระทู้: 17779
|
|
« ตอบ #11 เมื่อ: ธันวาคม 03, 2010, 07:06:13 PM » |
|
ดูซะเพลินเลยค่ะ....  โถ อาซิโม่ น่าสงสาร ข้อเข่าอักเสบพอดีค่ะ... |
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
super x
Sr. Member
คะแนน 60
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 751
เฮฮา
|
|
« ตอบ #12 เมื่อ: ธันวาคม 03, 2010, 07:31:27 PM » |
|
ผู้ชายนับ - 10.
ผมเกือบเดินกลับเข้าออฟฟิศแล้วสิ ถ้าไม่เห็นเธอเดินเข้ามา นางฟ้าของผมวันนี้เธอใส่เสื้อสีขาว กระโปรงสีชมพู
เธอดูน่ารักเหมือนตุ๊กตาญี่ปุ่นแก้มแดงๆ ผมเดินเสไปเสมาหาอะไรกินอีกหน่อย ทั้งๆ ที่อิ่มจะแย่แล้ว ทั้งนี้ก็เพื่อเฝ้ามองนางฟ้าเวลาพักเที่ยงของผม อยากรู้จักเธอจัง ทำไงดีหว่า
ผู้หญิงนับ - 0.
ฉันสังเกตเห็นเขาตั้งหลายวันแล้วละ คนอะไรก็ไม่รู้ กินเส้นเล็กน้ำเนื้อเปื่อยได้ทุกวัน ไม่รู้จักเบื่อมั่งเลย หน้าตาเขาตลกดีนะ
นี่ถ้าเขาจะสร้างหนังโดราเอมอนเดอะมูฟวี่ ฉันคงจะอี-เมล์ไปบอกผู้กำกับให้มาเชิญพี่แกไปเล่นเป็นโนบิตะ
ผู้ชายนับ - 9.
วันนี้ผมตัดสินใจจะแอบตามเธอไปดูว่าเธอทำงานที่ไหน เพราะเธอไม่ใช่พนักงานบริษัทเดียวกับผม แต่ที่แน่ กว่าเธอจะลงมากินข้าวก็เกือบบ่าย และกว่าจะกลับก็จวนบ่ายสอง แต่ที่ทำงานเธอคงอยู่แถวนี้แหละ
ผู้หญิงนับ -1.
พี่กุ้งชี้หมอนั่นให้ฉันดูแล้วหัวเราะคิกคัก อีตาโนบิตะนั่นเอง! เขาทำเป็นเดินโทรศัพท์ตามพวกเรามาห่างๆ สงสัยพี่แกจะแอบชอบใครสักคนในกลุ่มเราแน่ๆ เลย (สงสัยจะเป็นพี่กุ้งแฮะ ก็เธอสวยออกซะงั้น) เอ..เอาเข้าจริงๆ อีตานี่มองจากมุมเฉียงๆ ก็ดูดีเหมือนกันนะ
ผู้ชายนับ - 8.
เธอทำงานแถวนี้จริงๆ ด้วย เธอทำงานอยู่ในสถานทูตแห่งหนึ่งในหลายๆ แห่งแถวนั้น แต่เป็นหน่วยงานย่อยเกี่ยวกับวัฒนธรรมและความร่วมมือ และเป็นโรงเรียนสอนภาษาไปในตัวด้วย โรงเรียนสอนภาษาเหรอ... เออเข้าท่า
ผู้หญิงนับ - 2.
อีตาโนบิตะถ้าจะเอาจริงแฮะ! วันนี้บุกมาถึงที่เลย มาหยิบโบรชัวร์อะไรให้วุ่นเลย อยากรู้เหมือนกันนะว่าแกจะมาจีบใคร
ผู้ชายนับ - 7.
พักเที่ยง ผมยังไม่ไปกินข้าว แต่เดินมานั่งกินกาแฟอยู่ที่ Cafe ของสถานทูต รอนางฟ้าเสด็จลงมาเสวยภักษาหาร หัวใจผมเต้นแรงขึ้นเรื่อยๆ... ที่นี่เขาใช้กาแฟพันธุ์อะไรมาชงเนี่ย เมื่อเธอลงมา คราวนี้ผมจะต้องชวนเธอคุยให้ได้
ผู้หญิงนับ -3.
นี่ พี่กุ้ง อีตาโนบิตะมารอพี่แหนะ นั่งกินกาแฟอยู่ที่คาเฟ่ด้วย
จริงง่ะ!
เขาสมัครเรียนอะไรหรือเปล่าอ่ะ..หนิง
ไม่หรอกพี่ เขามารอพี่อ่ะแหละ สงสัยวันนี้พี่กุ้งไม่ได้กินข้าวกะพวกหนูแล้วละ
บ้า เหลวไหล!!!
ผู้ชายนับ - 6.
คุณครับ ทำงานที่นี่ใช่หรือเปล่าครับ ผมเดินเข้าไปถามเธอ
ผมสนใจจะเรียนภาษาฝรั่งเศสครับ แต่มีคอร์สไหนสำหรับคนที่ไม่รู้อะไรเลยอย่างผมมั่งไหมครับ
ผู้หญิงนับ -4.
อีตาโนบิตะเขาเข้ามาคุยกับฉัน เขาถามฉัน!!! เขามารอฉันหรอกเหรอเนี่ย แล้วอย่างงี้ ทุกวันที่เขามอง...ก้อ.... หวาย
ผู้ชายนับ - 5.
วันนี้เธอน่ารักเป็นพิเศษขึ้นอีกหลายเท่า แก้มงี้แดงน่ารักเชียว เธอบอกให้เพื่อคนอื่นไปทานข้าวกันก่อน ส่วนเธอยอมเข้ามาคุยกับผมใน Cafe และแจกแจงรายละเอียดเกี่ยวกับการเรียนให้ฟัง
ผู้หญิงนับ -5.
พี่กุ้งน่ะสิ ทำขยิบหูขยิบตาให้ฉันคุยกับเขา จะบ้าเหรอ แต่ก่อนที่ฉันจะทันตอบอะไรได้ พี่กุ้งก็ชิงบอกว่า
อ๋อ ยินดีค่ะ มีอะไรก็ปรึกษาน้องหนิงได้นะคะ น้องเขาดูแลเรื่องนี้อยู่พอดีค่ะ
ผู้ชาย - ผู้หญิง
คุณ...เคยเรียนภาษาฝรั่งเศสมาบ้างหรือเปล่าคะ
ไม่เคยครับ เอ้อ...ผมชื่อเอกครับ...
หนิงค่ะ
หนิงทำงานที่นี่นานหรือยังครับ หนิงจบเอกภาษานี้มาเหรอครับ
ค่ะ หนิงเพิ่งจบได้ปีเดียวเอง
ขอผมเลี้ยงข้าวนะครับ หนิงอุตส่าห์คุยกับผมตั้งนาน อดไปกินข้าวกับเพื่อนเลย
อุ๊ย อย่าเลยค่ะ ในนี้แพงออก ไว้คราวหน้าดีกว่าค่ะ
คราวหน้า!!! คราวหน้า ได้ยินกันไหมครับ ท่านผู้ฟัง เข้าทางผมเลย
บ้า!!! ฉันพลาดไปได้ไงอ้ะ
อ้อ...ก้อ เอ้อ มีค่ะ ... 0 1 6 1 5... ให้เบอร์เค้าไปทำไมอ่า... แง้ๆๆๆๆ
ฉันจิกกระดาษทิชชูในมือจนเละเป็นปุยเหมือนปลาดุกฟู
ผู้ชายนับ - 4.
ผมคุยกับน้องหนิง (เธออ่อนกว่าผมสี่ปี) สองสามคืนติดต่อกัน คืนละหลายๆ ชั่วโมง ตอนกลางวันก็ไปนั่งกินข้าวด้วยกัน แต่ก็ได้แค่นั้นเองง่ะ...
พอจวนบ่ายสองก็แยกย้ายกันไปทำงานเคยลองชวนไปดูหนังเธอก็บอกไม่อยากดู ตอนเย็นก็ต้องรีบกลับบ้าน ไปนั่งที่ไหนต่อก็ไม่ได้ สงสัย
เดี๋ยวกลับบ้านช้าแม่จะดุละมั้ง
ผู้หญิงนับ - 6.
พี่ๆ ล้อว่าฉันเป็นแฟนอีตาโนบิตะ เอ้ย! พี่เอก ไม่ใช่ซะหน่อย ก็แค่เพื่อนคนนึง ทำงานอยู่ใกล้ๆ กัน ตอนกลางวันต่างคนต่างก็ต้องกินข้าวอยู่แล้ว ให้เขากินด้วยอีกคนจะเป็นอะไรไป แต่พี่เอกเค้าคุยสนุกดีเหมือนกันนะ ฟังเขาคุยทีเพลินเลย บางทีนึกว่าคุยแป๊บเดียว ที่ไหนได้ ปาเข้าไปเกือบเที่ยงคืน
ผู้ชายนับ - 3.
น้องหนิงน่ารักจริงๆ และเธอเป็นนางฟ้าจริงๆ เธอช่างมองโลกในแง่ดี สวยงาม และใสสะอาด เสียจนผมละอาย...
ผมเริ่มได้คิดว่า ผมเหมาะกับเธอหรือเปล่า ผมสามารถใช้ชีวิตแบบเธอได้ไหม การเลี้ยงดูของเรามันต่างกันเหลือเกิน เธอไม่เคยพบกับความยากลำบากและสิ่งอันชั่วร้ายอะไรในโลกเลย...
ถ้าเธอเป็นนางฟ้าจริงๆ ส่วนผมน่ะเหรอ เรียกว่าคนเดินดินยังยากเลย เธอเรียนจบจากโรงเรียนสตรีชื่อดัง จบมหาวิทยาลัยของรัฐที่มีชื่อเสียง และเข้าทำงานกับสถานทูต
ส่วนผมน่ะเหรอ... อย่าให้เล่าเลยคุณ ยาว
ผู้หญิงนับ - 7.
พี่เอกนี่มีอะไรมากมายกว่าที่ฉันคิดแฮะ พี่เขาผ่านอะไรต่ออะไรในชีวิตมามากมายกว่าที่จะนึกถึง เขาไม่เหมือนใครที่ฉันรู้จักเลย เขาเริ่มต้นจากเด็กเกเรคนหนึ่ง ลองมาหมดแล้วอะไรแสบๆ ทั้งหลาย เหล้า ยา การพนัน เคยเข้าบ้านเมตตาก็เคย แต่แล้วเขาก็สามารถตั้งใจเรียนจนจบทั้งการศึกษานอกโรงเรียน และเรียนมหาวิทยาลัยเปิดจนจบด้วยตัวเองตลอด และทำงานในบริษัทใหญ่ขนาดนี้ได้ในตำแหน่งและเงินเดือนที่ไม่น้อยทีเดียว ฉันทึ่งในชีวิตของพี่เขาเหลือเกิน
ผู้ชายนับ - 2.
วันนี้ตอนเช้า ผมซื้อดอกไม้ให้เธอ... เพราะรู้ว่าเธอจะมีแจกันใบเล็กๆ ใส่ดอกกุหลาบน่ารักๆ เอาไว้บนโต๊ะทำงานเสมอ
แต่เธอรับไปแล้วก็ไม่ว่าอะไรสักคำ...
ตอนเที่ยง
ผมไปหาเธอที่ห้องทำงานตามปกติ ดอกไม้บนโต๊ะทำงานเป็นดอกเดียวกับที่ผมเห็นเมื่อวาน....
เธอไม่ได้เอาดอกไม้ที่ผมให้มาปักแจกันหรือนี่...
สงสัยดอกไม้ถูกๆ ช่อเล็กๆ ซื้อที่สถานีรถไฟฟ้าแบบนี้ มันคงจะไม่ถูกใจเธอละมั้ง
ผู้หญิงนับ - 8.
พี่เขาให้ช่อดอกไม้เล็กๆ กับฉันละ... มันน่ารักจนฉนพูดอะไรไม่ออกเลย แม้แต่คำว่าขอบคุณ
สงสัยฉันต้องรีบไปหาซื้อซิลิก้าเจลมาเก็บดอกไม้นี่เสียแล้วสิ... ไม่อยากให้มันเหี่ยวไปเลย
ผู้ชายนับ - 1.
ผมพยายามที่จะยอมรับความจริง ว่าผมกับเธอนั้นแตกต่างกันแค่ไหน... นางฟ้าก็มีไว้สำหรับคนบนฟ้า...ผมคิด ผมพยายามทำงานให้หนักขึ้น กลับมาสู่โลกแห่งความเป็นจริงเหมือนเดิม และคุยกับเธอให้น้อยลง (หรือถ้าให้ถูก เธอเองก็ไม่ค่อยโทรหาผมสักเท่าไรแล้วช่วงนี้) ผมจะจำเธอไว้ในฐานะความทรงจำที่สวยงามแล้วกัน
ผู้หญิงนับ - 9.
เพื่อนฉันที่ทำงานบริษัทเดียวกับพี่เอกบอกว่า ช่วงนี้พี่เขาทำงานหนักมาก... บางวันสี่ทุ่มก็ไม่ยอมกลับบ้าน มาถึงก็ก่อนแปดโมง
ฉันก็เหงานะ แต่เราก็ชอบที่พี่เขาเป็นอย่างนั้นไม่ใช่เหรอ ผู้ชายที่มีพลังและความรับผิดชอบ ที่พุ่งไปข้างหน้าตลอดเวลา
สิ่งที่ฉันทำได้ ก็คือให้เขาทำสิ่งที่เขาตั้งใจนั้นอย่างเต็มที่โดยไม่ขัดขวางหรือแง่งอน...
ถึงจะไม่ได้คุยกับพี่เขาบ้าง แต่ก็ไม่เป็นไรหรอกนะ... ไว้ถ้าพี่เขาว่างๆ คราวนี้ถ้าจะชวนไปดูหนังหรือกินข้าวเย็นบ้าง ฉันจะไปละนะ
ผู้ชายนับ - 0.
ผมทำงานจนเกือบบ่ายสองแล้วนึกได้ว่าลืมกินข้าว
พี่เอกคะ ทานข้าวมั่งป่ะเนี่ย น้องออย เด็กฝึกงานมาถามผมด้วยความเป็นห่วง ออยไปซื้อให้ไหมคะ
ไม่เป็นไรหรอก พี่ไปกินเองก็ได้ แล้วออยล่ะกินหรือยัง
เธอสั่นหน้าแทนคำตอบ
งั้นไปกินข้าวกับพี่ไหม... พี่เลี้ยงเอง น้องออยพยักหน้าตอบรับ... เออ วันนี้น้องออยแก้มสีชมพูเลย
ผู้หญิงนับ -10.
พี่กลับไปก่อนนะหนิง
ค่ะ เดี๋ยวหนูรอแถวนี้อีกแป๊บนึงแล้วกันนะ
พี่เอกคงงานยุ่งจนไม่ได้ออกมาทานข้าว วันนี้แหละ ถ้าพี่เอกชวนฉันไปดูหนัง ฉันจะไปดูกับเขา...
มันสายเกินไปหรือเปล่านะ..
ขออนุญาติ +1ครับสำหรับกระทู้นี้  มันทิ่มแทงหัวใจผมจริง นางฟ้าก็ต้องอยู่บนฟ้า ควายมันย่อมอยู่ในโคลน
|
|
|
|
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: ธันวาคม 03, 2010, 07:35:48 PM โดย super x 3 »
|
บันทึกการเข้า
|
คิดก่อนเล็ง
|
|
|
|
sig_surath7171
บุคคลทั่วไป
|
|
« ตอบ #13 เมื่อ: ธันวาคม 04, 2010, 01:56:14 PM » |
|
|
|
|
|
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: ธันวาคม 04, 2010, 02:04:31 PM โดย ซิกสุราษฎร์ ::: รักในหลวง »
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
sig_surath7171
บุคคลทั่วไป
|
|
« ตอบ #14 เมื่อ: ธันวาคม 04, 2010, 11:05:09 PM » |
|
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
