เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน
กรกฎาคม 19, 2025, 01:02:44 AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น
ข่าว: อวป. มีจำหน่ายที่ สนามยิงปืนราชนาวี/สนามยิงปืนบางบัวทอง/สนามยิงปืนศรภ./
/สนามยิงปืนทอ./
สิงห์ทองไฟร์อาร์ม
 
   หน้าแรก   ช่วยเหลือ ค้นหา ปฏิทิน เข้าสู่ระบบ สมัครสมาชิก  
หน้า: 1 2 [3] 4
  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: ดวงกับฝีมือ...  (อ่าน 5002 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
คมขวาน รักในหลวง
"จากดินแดนที่ราบสูงแห่งใบขวาน ข้ามแม่น้ำ ข้ามทะเล(ถ้านั่งเครื่อง) ข้ามภูเขา สู่ดินแดนแห่งด้ามขวาน "
Hero Member
*****

คะแนน 1830
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 19896


ดนตรี คืออาภรณ์ของปราชญ์


เว็บไซต์
« ตอบ #30 เมื่อ: ธันวาคม 07, 2010, 10:31:46 AM »

แต่ที่ผมเรียนรู้มาอย่างนึง... ดวงและฝีมือจะไม่ช่วยอะไรเลย ถ้าท้อซะก่อนครับ...
        ถูกต้องครับคุณตั้ว
ผมมาถึงวันนี้ได้ ทั้งปากกัด
ตีนถีบ  แถมมือตะกาย อีกต่างหาก
นึกย้อนหลังไปแล้วเฮ้อ เหนื่อย
บันทึกการเข้า

คลิ๊ก ทริปจักรยาน   "บินเดี่ยว ทางไกล ตามใจฝัน"     ลูกอิสาน พลัดถิ่น  จากแดนดิน  "ไหปลาแดก"  เร่ร่อน รอนแรม เดินทางดั้นด้น  มาสู่  "โคนต้นสะตอ"
ฅนบ้านนอก
นำแหน่พ่ออ่าว
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 401
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1228


หากินซามฮ้อดมื้อตาย


« ตอบ #31 เมื่อ: ธันวาคม 07, 2010, 10:58:26 AM »


           ข้าผู้น้อยเชื่อครับว่าดวงมีส่วนเกื้อหนุน    สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม
           บางคนที่ผมเห็นมามีธุระกิจ   มีความร่ำรวยแต่ก็ใช่ว่าจะมีความสุขเสมอไปบางที
           ก็เรื่องสุขภาพเจ็บออดๆแอดๆรักษาอย่างไรก็ไม่หาย  บ้างก็ทะเลาะเบาะแว้ง
           บ้านเล็กบ้านใหญ่แก่งแย่งแข่งขันชิงดีชิงเด่น    บ้างก็หวาดระแวงหุ้นส่วน
           กลัวถูกโกงกลัวไม่โปร่งใส  (มันเกี่ยวกับหัวข้อกระทู้ไหมครับเนี๊ยะ) Grin คิก คิก ไหว้
           
         
บันทึกการเข้า


   แนวนาม เขียดอีโม่นาหน้าต่ำ มันบ่สมส่ำเซื้อเครือเจ่าซาติหงส์ ดอกตี๋
naisomchai
บุคคลทั่วไป
« ตอบ #32 เมื่อ: ธันวาคม 07, 2010, 11:02:49 AM »

นายสมชายเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่งครับ เวลาเชื่อก็จะเชื่อตอนที่ได้รับสิ่งดีๆในชีวิต... แต่เวลาเรื่องแย่ๆผ่านเข้ามาก็ไม่เชื่อครับ ด่ากราดไปหมดทั้งสิ่งที่มองเห็นและมองไม่เห็น(แต่เวลาสิ่งดีๆกลับมาใหม่ ก็ไปทำบุญ+สวดชินบัญชรบ่อยๆ เหมือนเดิม)... เรื่องนี้ไม่ฮาครับ...

นายสมชายเลี้ยงชีพอยู่ได้ด้วยการเล่นหุ้น ความหวังอยู่ที่หุ้น ซึ่งที่ผ่านมาไม่เคยผิดหวัง... แต่นายสมชายเล่นหุ้นด้วยการทุ่มเวลาเกือบ 24 ชั่วโมงนั่งส่องหุ้น นั่งทดลองสารพัดตั้งแต่อ่านตำรากราฟทั้งในและต่างประเทศเกือบทุกเล่มที่สามารถค้นบน Internet, นั่งพัฒนาระบบปัญญาประดิษฐ์(Artificial Intelligence)จนในที่สุดกลายเป็นที่ปรึกษาให้กับส่วนราชการ, นั่งพัฒนาต่อยอดโปรแกรมมิ่งซอฟต์แวร์วิเคราะห์หุ้นจนในที่สุดเรียบเรียงได้ตำรา ASP.NET หนึ่งเล่มหนาปึ๊ก ให้ซีเอ็ดฯ เอาไปพิมพ์ขายในร้านหนังสือมาตรฐาน...

ในที่สุดค้นพบว่าการเล่นหุ้นให้ได้กำไรมันง่ายนิดเดียวเอง คือเวลาหุ้นมันมีแนวโน้มขึ้น มันก็จะตั้งท่าขึ้น หลับตาซื้อมันก็ขึ้น, แต่ถ้ามันจะลง ยังไงมันก็ลง ถ้าถือหุ้นเอาไว้ในมือมันก็ลง... ตรงนี้เหมือนดวงครับ, ทำไมนายสมชายคิดไม่ออกตั้งนาน หลงไปเล่นกับอะไรก็ไม่รู้ตั้งนาน...

เคยเจอบทความเกี่ยวกับเรื่อง"นวัตกรรม"(Innovation) ว่าที่จริงมันมีกระบวนการของมันคือคนนั้นต้องหมกมุ่นครุ่นคิดอยู่กับมัน จนในที่สุดเซลสมองหลายพันล้านเซลจะสะสมข้อมูลเก็บไว้ในฐานข้อมูลจนระเบิดออกมาเป็นผลลัพธ์ที่เรียกว่านวัตกรรมจนได้... แต่ประเด็นคือในสมองมนุษย์นั้นลึกล้ำเหลือกำหนดเสียจนไม่สามารถทำนายได้ว่าจะเกิดนวัตกรรมเมื่อไหร่ และอย่างไร, ตรงนี้เลยกลายเป็นเรื่อง"ดวง"เข้ามาประกอบด้วยครับ...

มีหลายเรื่องของมนุษย์ชาติที่"โง่"กันมานาน, ตัวอย่างเช่นแอ้ปเปิ้ลมันก็ตกใส่หัวคนมาตลอดตั้งแต่มนุษย์คนแรกอุบัติมาในโลก แต่มีแอ้ปเปิ้ลลูกเดียวที่สำคัญที่สุด เกิดตกใส่กบาลของไอแซก นิวตั้น ทำให้เกิดนวัตกรรม"ทะลุกำแพง"(Breakthrough) กลายเป็น F=MA เกิดองค์ความรู้หลายอย่างต่อยอดให้กับมนุษย์ชาติ... หรือเรื่องใกล้ตัวก็คือ"ก๊อกน้ำแบบก้านโยก"ที่เมื่อสามสี่ปีก่อนหน้านี้หาซื้อไม่ได้ เจอแต่ก๊อกน้ำใช้ในสนามหญ้าเท่านั้น(หาซื้อก๊อกน้ำล้างจานแบบก้านโยกยากมากส์) เข้าร้านไหน คนขายก็มีสาพัดเหตุผลอ้างว่าก๊อกน้ำมือหมุนใช้งานดีกว่า(แต่นายสมชายเบื่ออีตรงมือเลอะน้ำยาล้างจานแล้วหมุนหัวก๊อกลื่นแพร่ดๆ), แต่ในที่สุดในทุกวันนี้ก๊อกน้ำมือหมุนไม่มีขายเสียแล้ว(ยกเว้นของค้างสต็อก) มีแต่ก้านโยกเท่านั้น... ฮา... ทำไมผู้คนหลงติดอยู่กับหัวก๊อกหมุนๆลื่นแพร่ดๆกันตั้งนาน...

ดังนั้นนายสมชายสรุปว่าเชื่อเรื่องดวงน้อยกว่าครึ่งเดียวครับ ที่เหลือคือฝีมือเลือกวิถีทางที่อัตราสุ่มทางสถิติสำเร็จสูงกว่าอีกทางที่โอกาสสำเร็จน้อย... หรือเอาให้ตรงตัวตรงจุดของนายสมชายก็คือเมื่อหุ้นเกิด New High+Volume สูง จะมีโอกาสขึ้นมากกว่าโอกาสลง(เช่นดวงซวยวันรถถังวิ่ง)ครับ... ฮา...
บันทึกการเข้า
เบิ้ม
"ชีวิตคนนั้นแสนสั้น ความดีนั้นจักคงทน"
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 6424
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 50462



« ตอบ #33 เมื่อ: ธันวาคม 07, 2010, 11:11:42 AM »

 Grin Grin Grin
บันทึกการเข้า

"ศรัทธาของท่าน ความเชื่อของท่าน ก็เป็นของท่าน ความเชื่อของเรา ศรัทธาของเรา ก็เป็นของเรา"
NUTAPHOL
รักในหลวง
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 544
ออฟไลน์

กระทู้: 8934



« ตอบ #34 เมื่อ: ธันวาคม 07, 2010, 01:21:27 PM »

ผมคนไม่มีดวงครับ   เพราะว่าซื้อหวยซื้อล๊อตเตอรี่เสี่ยงโชค   ไม่เคยได้   ทรัพย์สินที่มีอยู่ได้มาจากหยาดเหงื่อและแรงกายล้วนๆ...
บันทึกการเข้า
dignitua-รักในหลวง
เราจะสู้เพื่อในหลวง
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 1414
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 8341


จะมีพรุ่งนี้ ได้อีกกี่วัน...


« ตอบ #35 เมื่อ: ธันวาคม 07, 2010, 01:58:15 PM »

จริงๆแล้วคนไทยเกือบคิดได้ก่อน ไอแซค นิวตัน แล้วครับ... แต่บังเอิญไปนั่งหลับใต้ต้นทุเรียน ฮา... Grin ชะแว๊บบ.บ... ไหว้
บันทึกการเข้า

เด่นพงษ์ - รักในหลวง
ชาว อวป.
Full Member
****

คะแนน 46
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 386



« ตอบ #36 เมื่อ: ธันวาคม 07, 2010, 02:50:14 PM »

             อดีต..ถึงปัจจุบันอาจจะเหนื่อย...มีบ้างที่ต้องล้มลุกคลุกคลาน..มีทุกข์มีสุขบ้าง....ปะปนกันไป..คิดว่าเป็นกำไรครับ เยี่ยม

เอาแค่คิดและทำวันนี้ให้ดีที่สุด(คือการแสวงหา)..ส่วนวันข้างหน้าต่อๆไปจะเป็นอย่างไร(ฟ้าลิขิต) เป็นเรื่องอนาคตครับ

สมมติว่าวันหน้าถ้าดวงซวยแต่เราดิ้นรนแสวงหาแต่สิ่งดีๆก่อน..ผลน่าจะออกเจ๊าครับ..แต่หากดวงดีฟ้าส่ง+เราดิ้นรนแสวงหา..ผลจะต้องดีแน่นอน

เหมือนเพลงเจิน.เจินครับ 30%ลิขิตฟ้า 70% ต้องฝ่าฟัน..ส่วนจะมากจะน้อยอยู่ที่เราครับ..ในมืดย่อมมีสว่าง..แต่ในร้อยถี่ย่อมมีหนึ่งห่าง..

เราต้องไม่ใช้ชีวิตอยู่บนความประมาทก็พอแล้วครับ Grin



บันทึกการเข้า
Ro@d - รักในหลวง
รักเธอ.. ประเทศไทย
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 4088
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 20186


1 คัน 1 ชีวิตที่อิสระ มี G23 กาแฟอีก 1 เป็นเพื่อน


« ตอบ #37 เมื่อ: ธันวาคม 07, 2010, 04:59:12 PM »

ผมคนไม่มีดวงครับ   เพราะว่าซื้อหวยซื้อล๊อตเตอรี่เสี่ยงโชค   ไม่เคยได้   ทรัพย์สินที่มีอยู่ได้มาจากหยาดเหงื่อและแรงกายล้วนๆ...

เหมือนกันเลย ครับ  ผมเคยเดินหาซื้อ ล็อตฯ  ที่พาหุรัด เลือก แบบแถวยาว ตั้งแต่เลข ๐ - ๙  ขาดเลข ๖ เพราะมีคนชิงซื้อไปก่อนหน้าแล้ว
มันก็แทรกมาออก ๓ ตัวล่าง ตรงเลข ๖  ที่หายไปนี่ละ ..  ไม่ใช่แค่ครั้งเดียว  สังเกตุหลายครั้งแล้ว คิก คิก   

ดวงการพนันไม่ดีครับ  อยากมีอยากได้ ต้องใช้ ๑ สมอง ๒ มือ ๒ เท้า และความเป็นตัวตนด้วยความเพียร ไปแลกเอาเอง

ผมเป็นคนไม่ชอบการเยื้องแย่ง ไม่ชอบของฟรี ให้ก็รับไว้ด้วยควมขอบคุณ  ไม่แย่งของใคร และแข่งขันกับใคร
ไม่ชอบให้เอาตัวไปเปรียบกับใครด้วย.. จะชวนให้เสียอารมณ์ซะเปล่า   เยี่ยม
บันทึกการเข้า

marine-รักในหลวงอย่างไม่มีเงื่อนไขครับ
Full Member
***

คะแนน 16
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 374



« ตอบ #38 เมื่อ: ธันวาคม 07, 2010, 08:29:21 PM »

ส่วนใหญ่ ผมกำหนดวิถีและคาดคะเนผลลัพท์ด้วยตัวเอง

ส่วนน้อย แต่มีอิทธิพลมาก แม่บ้านบอกให้ทำครับ
บันทึกการเข้า
dignitua-รักในหลวง
เราจะสู้เพื่อในหลวง
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 1414
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 8341


จะมีพรุ่งนี้ ได้อีกกี่วัน...


« ตอบ #39 เมื่อ: ธันวาคม 07, 2010, 09:17:38 PM »

ผมไม่มีอะไรเลยครับ... เกี่ยวกับขบวนการทางความคิด... เพียงแต่เจ็บใจตัวเองที่ยังไปไม่ถึงไหน....

คำตอบก็คือ... เป็นการมองโลกในแง่ดีมากเกินไป คิดแต่ว่าทำดีจะต้องได้ดี...

ทุ่มแรงกายแรงใจกับทั้งเรื่องงาน และครอบครัว... ผลที่ตามมาคือผิดหวังตลอด...

ตอนนี้เลยต้องเปลี่ยนทัศนะคติใหม่... ใครดีมา ผมดีตอบ ใครร้ายมา ผมร้ายตอบ... ทำงานด้วยความยากลำบาก แต่ไว้ใจใครไม่ได้สักคน จ้องแต่จะแทงข้างหลัง ล้มให้สูญหายตายจากกันไป... ผมเคยดีกว่านี้เยอะ แต่สิ่งแวดล้อมมันทำให้เกิดความไม่ไว้วางใจ... ทุกวันต้องใส่หน้ากาก...

ขอบคุณพี่ๆทุกท่านที่ให้ความเห็นครับ... ไหว้ เพียงแต่ 2-3 วันที่ผ่านมาทำหน้าที่พ่อของลูก และลูกของพ่ออยู่ เลยได้แต่แว่บเข้ามาอ่าน และตอบคำถามอย่างจริงๆจังๆไม่ได้ซักที...

ดวงคืออะไรที่มองไม่เห็น... ในกรณีพี่โร๊ด ถ้าไม่มีใครมาเห็นก็อันตราย... เมื่อตอนผมยังเด็ก พ่อทำงานต่างจังหวัดตลอด... กลับบ้านวันเสาร์ตอนเย็น และวันอาทิตย์ตอนเย็นก็ออกต่างจังหวัดไปทำงาน แต่มีอะไรดลใจให้พ่อค้างวันอาทิตย์อีกคืน.... พี่ชายผมเสียคืนนั้นเนื่องจากเจอรถ 2 แถวเลวๆขับชน... ถ้าพ่อไม่นอนค้างอีกคืน กลับบ้านอีกทีมาวันเผาศพพี่ผมพอดี... เพราะตอนนั้นยังไม่มีโทรศัพท์มือถือ....

ผมมาที่นี่เพื่อมาแก้ไขในสิ่งผิด จากที่เจ๊งไปครึ่งปีแรก... ไม่เคยห่างครอบครัว แต่มาสู้งานด้วยเงินที่เหลืออยู่ก้อนสุดท้ายก้อนเดียว...(ซึ่งน้อยมากๆ..) วันที่มาก็คือมาเร็วกว่าผู้รับเหมาอีกเจ้าจะเข้าแค่ 1 วัน (อันนี้รู้ทีหลังครับ..) ไม่มีความเข้าใจจากคนข้างกาย... ไม่มีความเห็นใจจากสิ่งแวดล้อม... ลูกน้องก็ชิ่งหนีทีละคนๆ... กำลังใจต้องสร้างด้วยตนเอง....

พออับจน เพื่อนฝูงก็หายหมด... โทรหาใครก็ไม่มีใครอยากคุยเพราะกลัวโดนยืมตังค์... ผมเลยเข้าใจคำว่า "ตถตา" เลยทันที...

พี่สมชายเข้ามาสอนเรื่อง "วินัย" ผมเข้าใจจุดผิดพลาดของผมทันที... ตอนนี้ผมอุดรอยรั่วทุกอย่างได้หมดพอสมควร... (แต่ที่ผมแซวเล่น ขำๆนะพี่... Cheesy )

ปัจจุบัน... ทุกอย่างที่โยงไขว้ไปไขว้มา มันมาอยู่ที่จุดตรงหน้า... คือทุกอย่าง..(ความสัมพันธ์..) อยู่เท่าเดิมหมดตั้งแต่ก่อนผมมาทำงาน... เพียงแต่ระหว่างทางที่กระทำ ไม่มีใครเข้าใจเลย...

ผมแก้ปัญหาจากเล็กไปใหญ่.... ขณะเดียวกันสิ่งแวดล้อมก็ชอบทำเรื่องเล็กให้เป็นเรื่องใหญ่...

บางทียังนั่งย้อนคิดไปเลยว่า น่าจะท้อไปตั้งแต่วันนั้น... จะได้จบๆไปซักที....

แต่ไหนๆแล้ว... มาถึงวันนี้แล้ว... ก็คงต้องสู้กันต่อไปครับ...

ไม่รู้แล้วว่าดวงหรือฝีมือ.... แต่อะไรจะเกิด ก็ต้องเกิดครับ... Cheesy ไหว้
บันทึกการเข้า

naisomchai
บุคคลทั่วไป
« ตอบ #40 เมื่อ: ธันวาคม 07, 2010, 09:26:53 PM »

ยินดีด้วยครับ ที่ผ่านมาได้... โดยเฉพาะเรื่องครอบครัวนั้น สำคัญที่สุดครับ... เย้...
บันทึกการเข้า
Ro@d - รักในหลวง
รักเธอ.. ประเทศไทย
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 4088
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 20186


1 คัน 1 ชีวิตที่อิสระ มี G23 กาแฟอีก 1 เป็นเพื่อน


« ตอบ #41 เมื่อ: ธันวาคม 07, 2010, 09:33:51 PM »

คนเรา เกิดมาต่างวิถี ต่างเส้นทางเดิน ครับคุณตั้ว.. วิถีของชีวิตท่านอื่น ก็ไม่เหมือนผม และวิถีของผมก็ไม่เหมือนใคร

คนเราไม่เหมือนกัน  แต่เลือกที่จะจดจำในสิ่งที่ดี มาเป็นบทเรียนแก่ตัวเรา ให้เดินในทางที่ดี แม้ไม่สมบูรณ์ แต่ก็ยังอยู่ในกรอบของการเป็นคนดีได้

หลายท่าน ในเวปนี้ อย่าง นายสมชาย(ฮา) ผมยังถือเป็นบทเรียนลัด ให้กับตัวผมเอง อยู่บ่อย ๆ ครับ   Cheesy
บันทึกการเข้า

dignitua-รักในหลวง
เราจะสู้เพื่อในหลวง
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 1414
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 8341


จะมีพรุ่งนี้ ได้อีกกี่วัน...


« ตอบ #42 เมื่อ: ธันวาคม 07, 2010, 09:47:10 PM »

ขอบคุณครับ... ไหว้
บันทึกการเข้า

naisomchai
บุคคลทั่วไป
« ตอบ #43 เมื่อ: ธันวาคม 07, 2010, 09:48:44 PM »

คนเรา เกิดมาต่างวิถี ต่างเส้นทางเดิน ครับคุณตั้ว.. วิถีของชีวิตท่านอื่น ก็ไม่เหมือนผม และวิถีของผมก็ไม่เหมือนใคร

คนเราไม่เหมือนกัน  แต่เลือกที่จะจดจำในสิ่งที่ดี มาเป็นบทเรียนแก่ตัวเรา ให้เดินในทางที่ดี แม้ไม่สมบูรณ์ แต่ก็ยังอยู่ในกรอบของการเป็นคนดีได้

หลายท่าน ในเวปนี้ อย่าง นายสมชาย(ฮา) ผมยังถือเป็นบทเรียนลัด ให้กับตัวผมเอง อยู่บ่อย ๆ ครับ   Cheesy


โห... พี่ Ro@d ...

นายสมชายตัวลอยเชียวครับ...  ไหว้ ไหว้ ไหว้
บันทึกการเข้า
RMAY
บุคคลทั่วไป
« ตอบ #44 เมื่อ: ธันวาคม 07, 2010, 10:34:10 PM »

ดวงกับ ความสามารถ ต้องไปด้วย กัน ครับ
ครั้งนึง เคย ทำงานซ่อมมือถือ ที่ สุราษ ผมในขณะนั้น ในสุราษ มีช่างไม่เกิน 20 คน  ส่วนค่าตัวนั้นไม่ต้องพูดถึง 10000+ ครับ
 ผมเป็น หนึ่ง ใน20 คน  หลังจากที่ผม ทำงาน ได้ 2 ปี ก็มีเรื่อง กับ ภรรยาเจ้าของร้าน ถูกไล่ออก  ในขณะที่ผม ทำงานซ่อมมือถือนั้น
ผมได้ ปั้นลูกศิษย์ มา 2 คน  หลังจากที่ผมโดนไล่ออก นั้นผมได้ไป สมัครงานกับ ร้านมือถือที่รู้จัก แต่ ไม่มีใครกล้ารับ
      
     มีอยู่ร้านนึง ที่ผมเข้าไปสมัครงาน ผมถามว่า  "พี่รับช่างซ่อมมือถือมั้ยครับ เค้าบอกว่า "รับอยู่ " ผมเลยเสนอตัว ว่า ผมว่างงานอยู่ ขอ สมัครได้มั้ย  คำตอบคือ "ไม่รับ"ผมถามเหตุผลว่า "ทำไมถึงไม่รับ" คำตอบที่ผม ได้ก็คือ " ถ้าผมจ้างพี่ผมไม่รู้ว่าต้องจ่ายเงินเดือน พี่เท่าไหร่ อีกอย่าง ร้านมือถือ ของผม ผมก็ ได้ความรู้มาจากพี่ ผมไม่บังอาจ รับพี่มาเป็น ลูกน้องผมหรอกครับ" พร้อมกับ ยื่นเงินให้ผม 8000 บาท แล้วบอกว่า
"พี่ครับผมให้พี่ยืม มีเมื่อไหร่ ค่อยเอามาคืนผม แล้วกันครับถ้าไม่มีไม่ต้อง คืน ครับ " คำนี้มันติดหูผมจนถึงทุกวันนี้  แต่ผมก็ไม่ได้เอาเงิน เค้าหรอกครับ
     คำถามครั้งที่ 1  ครับ เรื่องนี้เป็นเพราะ  ฝีมือ หรือเพราะ  ดวง ครับ  
             หลังจากนั้น ผมก็ ไปสมัครงาน เป็นเด็กเสริฟที่ร้านอาหารของหลานชาย นาย สุเทพ เทือกสุบรรณ ผมเสริฟที่นั้น ทั้งหมด 8 เดือน
 หลังจากนั้น เพื่อนผมก็มีบอกว่า ที่ร้าน มือถือชื่อ ดัง แห่งหนึ่ง ของ สุราษ (มี 5 สาขาในตอนนั้น)   เพื่อน บอกว่าที่ร้านนั้น รับช่างซ่อมือถือ
และผมก็ได้ไป สมัคร เมื่อเดินไปที่ร้าน นั้น  ในประกาศเขียนว่า
             รับ สมัครช่างซ่อม มือถือ  1  ตำแหน่ง  (ชาย)
        คุณสมบัติ ป.ตรี  อิเล็ค  
       มีคนค้ำประกัน  ข้าราชการ ระดับ ซี 7 ขึ้นไป
       มีรถมอเตอร์ไซค์ จะได้รับการพิจารณาเป็น พิเศษ  
คุณสมบัติ ดังกล่าว ใน ใบประกาศ  ตรงกับผม อยู่ ข้อเดียว ก็คือ "ผู้ชาย"  นอกนั้น  ยังไกลเกินเอื้อมผมทั้งนั้น
เพราะว่า ผมจบ ม.6  ไม่รู้จักข้าราชการซัก ซี เลย  รถ มอเตอร์ไซค์โดนยึด     หลังจากนั้นผมก็เดินกลับ  ในขณะที่เดินกลับ นั้น ผมได้เดิน สวนกับ เจ้าของ ร้านมือถือที่ติดประกาศ เค้าถามว่า "มาทำอะไร" ผมตอบว่า "จะมาสมัครเป็นช่างซ่อม ครับ"
 เจ้าของร้าน มือถือบอกผมว่า เข้ามานั้งในร้านก่อนซิ พร้อมพลักผมเข้าไปใน ร้าน และเค้าก็ถามผมว่า " ไหนหลักฐาน การสมัครงาน"
ผมตอบว่า "ไม่มี ครับ  ผมกำลังจะกลับแล้ว เค้าบอกว่า รู้มั้ย คนที่มาสมัครตาม ป้าย มีกี่ คน ที่ีมีคุณสมบัติ ครบ"
 ผมตอบว่า "ไม่ทราบ ครับ" เค้าชี้ไปที่เอกสารกองนึง ความสูงประมาณ เกือบ 1 ฟุต

  เมื่อผมเห็น เอกสาร กองนั้น ก็เป็นเครื่อง ตอกย้ำ ว่า
 งานนี้ ยังไง ผมก็ไม่ได้ เราต้องกลับไปเป็นเด็กเสริฟอีกครั้ง  เศร้า  เจ้าของร้านก็ถามผมว่า" มีหลักฐานอะไร บ้าง" ผมบอกว่า "ผมมี บัตรประชาชนอย่างเดียว ครับ "  เศร้า   เจ้าของร้าน บอกผม ว่า" มึงมาสมัครงาน มีบัตรประชาชน อย่างเดียว แต่ ในขณะที่  คนอื่น ใช้เอกสาร   เกือบ 10 ใบเนี้ยนะ"   ผ มตอบว่า " ก็ผมกำลังจะเดิน กลับ ครับ" เจ้าของร้าน หัวเราะ แล้วพูดว่า  "บ้านมึงอยู่ไหน " ผมตอบว่า
 "บ้านผมอยู่ หน้าโรงบาล ครับ "  จาก  สี่แยกเมืองทอง - หน้าโรงบาลมะขามเตี้ย บ้านผมอยู่ในซอยโรงอิฐ ลึกอีก 1 ก.ม  
    
     เจ้าของร้าน บอกผม ว่า  "โอ้โห อยู่ไกลนะเนี้ย " ผมตอบว่า" ครับ อยู่ไกล ครับ  งั้นผมขอตัวนะครับ" Smiley   เจ้าของร้านบอกผม ว่า
" นั้งซักแป๊บซิ เอากาแฟมั้ย" ผมตอบว่า "ไม่เป็นไร ครับ"  เจ้าของร้าน ตะโกนให้พนักงานในร้านมาหา  เจ้าของร้านบอกกลับผม ว่า
" มึงรู้มั้ย เด็กฝาก มีทั้งหมดกี่ คนใน กองเอกสารนี้ " ผมตอบว่า "ไม่ทราบ ครับ" เจ้าของร้านบอกว่า"  เกือบ 20 คน แต่กูรับแค่ ตำแหน่ง   เดียว "   สิ่งที่เจ้าของร้าน พูดกับพนักงาน ก็คือ " นี้ เธอ เอาเอกสารทั้งหมด ไปเก็บ ผมได้ ช่างแล้ว"  ผมแทบไม่เชื่อ หูของตัวเอง ตกใจ
ย้ำ ครับ     ผมไม่เคย คุยกับเจ้าของร้าน คนนี้มาก่อนเลย ในชีวิต  
                  ผมไม่รู้จักเค้าเป็น การส่วนตัว
                  ผมไม่เคย เข้าร้านนี้มาก่อน ตั้งแต่ ทำงานมือถือมา    
    เจ้าของร้านมือถือ โยน กุญแจ รถ มอเตอร์ไซค์ ของบริษัท ให้ผมใช้ ส่วนตัว  แล้ว บอกว่า  " พรุ่งนี้ มึงเริ่ม งานได้เลย "
คำถาม ของผมยิง คำถามสุดท้าย ไปยังเจ้าของร้านก็คือ  " พี่รับผม เข้าทำงานหรือครับ  แต่ผมไม่มีคน ค้ำประกัน ผมไม่จบ ป.ตรี แล้วพี่รับผมเข้า ทำงาน หรือครับ"   คำตอบจากปาก เจ้าของร้านก็คือ เพราะกูรู้ว่ามึงเป็นใครน่ะซิ  ถ้ากู สายตาไม่สั้น มึงคือลูกศิษย์ คุณเปี้ยก ใช่หรือไม่  ผมไม่พูดอะไร  ได้แต่ยิ้มอย่างเดียว Grin  
คำถามที่ 2 ครับ เรื่องนี้เป็นเพราะ ดวงหรือฝีมือครับ  
       เชื่อ หรือไม่ ครับ ผมอยู่ ร้านนี้ได้เพียง 5 เดือน ผลปรากฏว่า ผมโดนไล่ออก หัวเราะร่าน้ำตาริน  ทั้งๆที่ผมไม่ได้ ทำอะไรผิดเลย
เจ้าของร้านบอก ว่า "กูจำเป็นต้องไล่มึงออกทั้งๆที่ มึงทำงานดีมาตลอด ยอดเดือนที่ แล้ว จากฝีมือ มึง รู้มั้ยเท่าไหร่" ผมตอบว่า" ไม่ทราบ ครับเพราะไม่ใช่เรื่องของผม ที่ผมต้องรู้ หน้าที่ผม คือ ซ่อม กับส่งของอย่างเดียว" เจ้าของร้านบอกว่า " 70000 บาท"
ผมย้อนทันที ครับว่า "พี่จ้างผม เดือน ละ15000 บาท ผมสร้างรายได้ 70000 บาท ผมไม่ดีตรงไหนทำไมต้องไล่ผมออก  บอกหน่อยได้มั้ย" Huh  เศร้า
     เจ้าของร้านบอกว่า" เพราะมึง ทำงานดีน่ะซิ  กูถึงไล่มึงออกกูไม่อยากเสียเพื่อน ว่ะ" ผม ถามต่อ อย่าง สงสัย "เสียเพื่อน ยังไง ผมไม่เข้าใจ " เจ้าของร้านบอกว่า " เอาเป็นว่า ยังไงมึงต้องออก ไม่ออกไม่ได้ ไม่ต้อง ถามมาก มึงอย่าให้กูลำบากใจเลย"
  ผลสุดท้ายผมต้อง ออก  แบบ งงๆ Huh Huh
       หลังจากที่ผมออกแค่ วันเดียว ก็มีโทรศัพท์เข้ามา บอกว่า "เฮ้ย นี้กูเอง มาหากูหน่อย" เสียงนั้นคือเสียง ของพี่ชายผม เจ้าของร้ายมือถือที่ผมโดน ภรรยาเค้าไล่ผมออก   ผมรู้สึกแปลกใจมาก พร้อม รับคำว่าจะไป  
หลังจากที่พี่ชายผมเรียกไปพบนั้น  ผมก็ได้กลับมาทำงานกับพี่ชายผมอีกครั้ง  และผม ได้อยู่บ้าน ฟรี ค่าน้ำ/ค่าไฟ ฟรี  ค่าข้าว ตอนเที่ยง 50  บาท(เบี้ยเลี้ยง) เงินเดือน 8000 บาท  หลังจากที่ผมอยู่กลับพี่ชายได้ 3 เดือน ก็รู้ความจริง ว่า ทำไมเจ้าของร้านมือถือร้านนั้น ถึง ไล่ผมออก  เพราะว่า พี่ชายผม กับเจ้าของร้านมือถือร้านนั้นเป็นเพื่อนกัน และพี่ชาย ผมขอร้องให้ไล่ผมออก เพื่อจะได้มาทำงานกับพี่ชายผม แทน
 เพราะพี่ชายผมรู้ว่า มีวิธี เดียวเท่านั้น ที่จะให้ผม กลับไปร้านของพี่ชาย คือ ให้ผม เข้าตาจน  หลังจากนั้น ผมได้ทำงานกับพี่ชายผม เป็นเวลา  3 ปี ก่อนที่จะเปิดร้าน  อาเมย์โฟน  ปัจจุบัน
จากเรื่องราวทั้งหมด  คิดว่า  เป็น ดวงหรือฝีมือ ครับ

      
 
 
บันทึกการเข้า
หน้า: 1 2 [3] 4
  พิมพ์  
 
กระโดดไป:  

Powered by MySQL Powered by PHP Powered by SMF 1.1.4 | SMF © 2011, Simple Machines Valid XHTML 1.0! Valid CSS!
หน้านี้ถูกสร้างขึ้นภายในเวลา 0.103 วินาที กับ 21 คำสั่ง