เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน
กรกฎาคม 18, 2025, 10:02:12 PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น
ข่าว: เว็บบอร์ด อวป. สามารถเข้าได้ทั้งสองทาง คือ www.gunsandgames.com และ www.gunsandgames.net ครับ
 
   หน้าแรก   ช่วยเหลือ ค้นหา ปฏิทิน เข้าสู่ระบบ สมัครสมาชิก  
หน้า: 1 2 3 [4]
  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: ดวงกับฝีมือ...  (อ่าน 4993 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
Tืa์M๊ ┇รัnใuxaวJ
T็a๋kํk็y็l๊i็v์e์
ชาว อวป.
Sr. Member
****

คะแนน 64
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 721


2341E51F


« ตอบ #45 เมื่อ: ธันวาคม 08, 2010, 01:08:16 AM »

พุทธศาสนาสอนว่า อนาคตไม่มีอยู่จริง มีแต่ปัจจุบันขณะล้วน ๆ
อนาคตเกิดจากอะไร  ในนิยามของผมคงเกิดจากการทำปัจจุบันขณะซ้ำๆ เรื่อยๆทุกๆขณะ จนส่งผลสืบเนื่องจนให้ผลที่เด่นชัด   และนี่คือที่มาของคำว่า "ดวง"
เอ๊ ยังไง งงเอง Huh
บันทึกการเข้า


www.gunsandgames.com

-๊S็a๊F๋e์T๋Y์   A๋c๊c๋u๊r๋aํt๋Eื   S๊m์o๊o่TัH์   F๊a๋s๋T๊-๊
carrera
กินลูกเดียวเที่ยวสองลูก
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 2329
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 84478


« ตอบ #46 เมื่อ: ธันวาคม 08, 2010, 04:37:39 AM »

ส่วนน้อย แต่มีอิทธิพลมาก แม่บ้านบอกให้ทำครับ

อันนี้แน่นอนจริงๆครับ Grin Grin Grin ฟ้าสั่งมา
บันทึกการเข้า

เนื้อร้ายตัดทิ้ง
www.ipscthailand.com
carrera
กินลูกเดียวเที่ยวสองลูก
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 2329
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 84478


« ตอบ #47 เมื่อ: ธันวาคม 08, 2010, 04:38:58 AM »

พุทธศาสนาสอนว่า อนาคตไม่มีอยู่จริง มีแต่ปัจจุบันขณะล้วน ๆ
อนาคตเกิดจากอะไร  ในนิยามของผมคงเกิดจากการทำปัจจุบันขณะซ้ำๆ เรื่อยๆทุกๆขณะ จนส่งผลสืบเนื่องจนให้ผลที่เด่นชัด   และนี่คือที่มาของคำว่า "ดวง"
เอ๊ ยังไง งงเอง Huh

กำลังจะถามว่าดวงคืออะไรแน่ Grin Grin Grin  ส่วนตัวเห็นด้วย 100%
บันทึกการเข้า

เนื้อร้ายตัดทิ้ง
www.ipscthailand.com
carrera
กินลูกเดียวเที่ยวสองลูก
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 2329
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 84478


« ตอบ #48 เมื่อ: ธันวาคม 08, 2010, 04:40:39 AM »

นายสมชายเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่งครับ เวลาเชื่อก็จะเชื่อตอนที่ได้รับสิ่งดีๆในชีวิต... แต่เวลาเรื่องแย่ๆผ่านเข้ามาก็ไม่เชื่อครับ ด่ากราดไปหมดทั้งสิ่งที่มองเห็นและมองไม่เห็น(แต่เวลาสิ่งดีๆกลับมาใหม่ ก็ไปทำบุญ+สวดชินบัญชรบ่อยๆ เหมือนเดิม)... เรื่องนี้ไม่ฮาครับ...

เหมือนนางฟ้ากับซาตานอยู่ในตัวคนเดียวยังไงไม่รู้พี่ Grin Grin Grin พี่บอกเล่นหุ้นง่ายอย่างนี้ เดี๋ยวคนเขาก็เล่นหุ้นกันทั้งบ้านทั้งเมืองสิครับพี่ 55555
บันทึกการเข้า

เนื้อร้ายตัดทิ้ง
www.ipscthailand.com
naisomchai
บุคคลทั่วไป
« ตอบ #49 เมื่อ: ธันวาคม 08, 2010, 09:04:14 AM »

นายสมชายเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่งครับ เวลาเชื่อก็จะเชื่อตอนที่ได้รับสิ่งดีๆในชีวิต... แต่เวลาเรื่องแย่ๆผ่านเข้ามาก็ไม่เชื่อครับ ด่ากราดไปหมดทั้งสิ่งที่มองเห็นและมองไม่เห็น(แต่เวลาสิ่งดีๆกลับมาใหม่ ก็ไปทำบุญ+สวดชินบัญชรบ่อยๆ เหมือนเดิม)... เรื่องนี้ไม่ฮาครับ...

เหมือนนางฟ้ากับซาตานอยู่ในตัวคนเดียวยังไงไม่รู้พี่ Grin Grin Grin พี่บอกเล่นหุ้นง่ายอย่างนี้ เดี๋ยวคนเขาก็เล่นหุ้นกันทั้งบ้านทั้งเมืองสิครับพี่ 55555

แฮ่ๆ... แล้วมือใหม่เล่นหุ้นก็จะขาดทุนกันทั้งบ้านทั้งเมือง นั่งกอดเข่ากุมหัวเหม่อมองฟ้า มองดินสิ้นหวังกับชีวิต... จ๊ากซ์...

คือคนส่วนน้อยเท่านั้นที่จะได้กำไรหุ้นนะครับ, อันนี้เรื่องจริงที่สุด... ไม่ฮา, ไม่แฮ่ๆ...
บันทึกการเข้า
pasta
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 8119
ออฟไลน์

กระทู้: 6924


ล้นเกล้าเผ่าไทย


« ตอบ #50 เมื่อ: ธันวาคม 08, 2010, 09:44:17 AM »

pasta
ชั่ว!ไม่อยู่ในอก นรก!ไม่อยู่ในใจ
ชาว อวป.
Hero Member


คะแนน 252
 ออนไลน์

กระทู้: 2170


     เส้นลายมือขาด ท่านใดพอเคยได้ยินบ้างครับ
« เมื่อ: พฤศจิกายน 07, 2009, 06:05:08 PM »    

--------------------------------------------------------------------------------
ผู้อาวุโสท่านหนึ่งในที่ทำงานขอดูลายมือผมแล้วบอกว่าผมเส้นลายมือขาด(มือขวา)เป็นเส้นเดี่ยวหนา 1.5 มม.ตัดขวางฝ่ามือเป็นแนวตรง พร้อมกับบอกว่าเป็นคนมือหนัก อีกคนก็บอกว่าตายโหง พี่ๆน้องๆท่านใดเคยได้ยินหรือมีลายมือแบบผมบ้างครับ/สำหรับผมมีบุญได้บุญ มีกรรมใช้กรรมครับไม่กลัวความตายไม่กลัวเจ็บ ทำวันนี้ให้ดีที่สุดวันพรุ่งนี้ก็จะมีความสุขครับ
  





อันนี้ดวงกับฝ่ามือครับ  Cheesy



แก้ไขจาก 1.5 ซม. เป็น 1.5 มม.
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: ธันวาคม 08, 2010, 10:25:23 AM โดย pasta » บันทึกการเข้า

พาสตา http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%9E%E0%B8%B2%E0%B8%AA%E0%B8%95%E0%B8%B2

โชคดีเป็นของคนกล้า วาสนาเป็นของคนจริง จงชนะความร้าย ด้วยความดี
PU45™
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 3692
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 62457



« ตอบ #51 เมื่อ: ธันวาคม 08, 2010, 10:16:25 AM »


                       เส้นลายมือขาด  หมายถึงคนที่บุคคลิกมั่นคง  ตัดสินใจเด็ดเดี่ยว  ยอมหักไม่ยอมงอ

                       แม่ยายผมเส้นลายมือขาดทั้งสองข้าง  เด็ดขาดจริง ลูกชายหัวปี (คนโต) ดื้อด้านแกไล่ออกจากบ้าน

                       ห้ามเหยียบย่างเข้ามาตั้งแต่เด็กจนเดี๋ยวนี้ตายไปหลายปีแล้ว  งานศพก็ไม่ไป ร้องก็ไม่ร้อง


                       แต่เส้นฯน้าอรรถหนา ๑.๕ ซม.นี่ผมว่าผิดปกตินะครับ  วัดผิดหรือเปล่า น่าจะ มม. มากกว่า

บันทึกการเข้า

                
pasta
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 8119
ออฟไลน์

กระทู้: 6924


ล้นเกล้าเผ่าไทย


« ตอบ #52 เมื่อ: ธันวาคม 08, 2010, 10:21:18 AM »


                       เส้นลายมือขาด  หมายถึงคนที่บุคคลิกมั่นคง  ตัดสินใจเด็ดเดี่ยว  ยอมหักไม่ยอมงอ

                       แม่ยายผมเส้นลายมือขาดทั้งสองข้าง  เด็ดขาดจริง ลูกชายหัวปี (คนโต) ดื้อด้านแกไล่ออกจากบ้าน

                       ห้ามเหยียบย่างเข้ามาตั้งแต่เด็กจนเดี๋ยวนี้ตายไปหลายปีแล้ว  งานศพก็ไม่ไป ร้องก็ไม่ร้อง


                       แต่เส้นฯน้าอรรถหนา ๑.๕ ซม.นี่ผมว่าผิดปกตินะครับ  วัดผิดหรือเปล่า น่าจะ มม. มากกว่า



    ขอบคุณครับน้าปู  ไหว้  หลงรัก
บันทึกการเข้า

พาสตา http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%9E%E0%B8%B2%E0%B8%AA%E0%B8%95%E0%B8%B2

โชคดีเป็นของคนกล้า วาสนาเป็นของคนจริง จงชนะความร้าย ด้วยความดี
dignitua-รักในหลวง
เราจะสู้เพื่อในหลวง
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 1414
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 8341


จะมีพรุ่งนี้ ได้อีกกี่วัน...


« ตอบ #53 เมื่อ: ธันวาคม 08, 2010, 07:52:51 PM »

ดวงกับ ความสามารถ ต้องไปด้วย กัน ครับ
ครั้งนึง เคย ทำงานซ่อมมือถือ ที่ สุราษ ผมในขณะนั้น ในสุราษ มีช่างไม่เกิน 20 คน  ส่วนค่าตัวนั้นไม่ต้องพูดถึง 10000+ ครับ
 ผมเป็น หนึ่ง ใน20 คน  หลังจากที่ผม ทำงาน ได้ 2 ปี ก็มีเรื่อง กับ ภรรยาเจ้าของร้าน ถูกไล่ออก  ในขณะที่ผม ทำงานซ่อมมือถือนั้น
ผมได้ ปั้นลูกศิษย์ มา 2 คน  หลังจากที่ผมโดนไล่ออก นั้นผมได้ไป สมัครงานกับ ร้านมือถือที่รู้จัก แต่ ไม่มีใครกล้ารับ
     
     มีอยู่ร้านนึง ที่ผมเข้าไปสมัครงาน ผมถามว่า  "พี่รับช่างซ่อมมือถือมั้ยครับ เค้าบอกว่า "รับอยู่ " ผมเลยเสนอตัว ว่า ผมว่างงานอยู่ ขอ สมัครได้มั้ย  คำตอบคือ "ไม่รับ"ผมถามเหตุผลว่า "ทำไมถึงไม่รับ" คำตอบที่ผม ได้ก็คือ " ถ้าผมจ้างพี่ผมไม่รู้ว่าต้องจ่ายเงินเดือน พี่เท่าไหร่ อีกอย่าง ร้านมือถือ ของผม ผมก็ ได้ความรู้มาจากพี่ ผมไม่บังอาจ รับพี่มาเป็น ลูกน้องผมหรอกครับ" พร้อมกับ ยื่นเงินให้ผม 8000 บาท แล้วบอกว่า
"พี่ครับผมให้พี่ยืม มีเมื่อไหร่ ค่อยเอามาคืนผม แล้วกันครับถ้าไม่มีไม่ต้อง คืน ครับ " คำนี้มันติดหูผมจนถึงทุกวันนี้  แต่ผมก็ไม่ได้เอาเงิน เค้าหรอกครับ
     คำถามครั้งที่ 1  ครับ เรื่องนี้เป็นเพราะ  ฝีมือ หรือเพราะ  ดวง ครับ 
             หลังจากนั้น ผมก็ ไปสมัครงาน เป็นเด็กเสริฟที่ร้านอาหารของหลานชาย นาย สุเทพ เทือกสุบรรณ ผมเสริฟที่นั้น ทั้งหมด 8 เดือน
 หลังจากนั้น เพื่อนผมก็มีบอกว่า ที่ร้าน มือถือชื่อ ดัง แห่งหนึ่ง ของ สุราษ (มี 5 สาขาในตอนนั้น)   เพื่อน บอกว่าที่ร้านนั้น รับช่างซ่อมือถือ
และผมก็ได้ไป สมัคร เมื่อเดินไปที่ร้าน นั้น  ในประกาศเขียนว่า
             รับ สมัครช่างซ่อม มือถือ  1  ตำแหน่ง  (ชาย)
        คุณสมบัติ ป.ตรี  อิเล็ค   
       มีคนค้ำประกัน  ข้าราชการ ระดับ ซี 7 ขึ้นไป
       มีรถมอเตอร์ไซค์ จะได้รับการพิจารณาเป็น พิเศษ   
คุณสมบัติ ดังกล่าว ใน ใบประกาศ  ตรงกับผม อยู่ ข้อเดียว ก็คือ "ผู้ชาย"  นอกนั้น  ยังไกลเกินเอื้อมผมทั้งนั้น
เพราะว่า ผมจบ ม.6  ไม่รู้จักข้าราชการซัก ซี เลย  รถ มอเตอร์ไซค์โดนยึด     หลังจากนั้นผมก็เดินกลับ  ในขณะที่เดินกลับ นั้น ผมได้เดิน สวนกับ เจ้าของ ร้านมือถือที่ติดประกาศ เค้าถามว่า "มาทำอะไร" ผมตอบว่า "จะมาสมัครเป็นช่างซ่อม ครับ"
 เจ้าของร้าน มือถือบอกผมว่า เข้ามานั้งในร้านก่อนซิ พร้อมพลักผมเข้าไปใน ร้าน และเค้าก็ถามผมว่า " ไหนหลักฐาน การสมัครงาน"
ผมตอบว่า "ไม่มี ครับ  ผมกำลังจะกลับแล้ว เค้าบอกว่า รู้มั้ย คนที่มาสมัครตาม ป้าย มีกี่ คน ที่ีมีคุณสมบัติ ครบ"
 ผมตอบว่า "ไม่ทราบ ครับ" เค้าชี้ไปที่เอกสารกองนึง ความสูงประมาณ เกือบ 1 ฟุต

  เมื่อผมเห็น เอกสาร กองนั้น ก็เป็นเครื่อง ตอกย้ำ ว่า
 งานนี้ ยังไง ผมก็ไม่ได้ เราต้องกลับไปเป็นเด็กเสริฟอีกครั้ง  เศร้า  เจ้าของร้านก็ถามผมว่า" มีหลักฐานอะไร บ้าง" ผมบอกว่า "ผมมี บัตรประชาชนอย่างเดียว ครับ "  เศร้า   เจ้าของร้าน บอกผม ว่า" มึงมาสมัครงาน มีบัตรประชาชน อย่างเดียว แต่ ในขณะที่  คนอื่น ใช้เอกสาร   เกือบ 10 ใบเนี้ยนะ"   ผ มตอบว่า " ก็ผมกำลังจะเดิน กลับ ครับ" เจ้าของร้าน หัวเราะ แล้วพูดว่า  "บ้านมึงอยู่ไหน " ผมตอบว่า
 "บ้านผมอยู่ หน้าโรงบาล ครับ "  จาก  สี่แยกเมืองทอง - หน้าโรงบาลมะขามเตี้ย บ้านผมอยู่ในซอยโรงอิฐ ลึกอีก 1 ก.ม 
     
     เจ้าของร้าน บอกผม ว่า  "โอ้โห อยู่ไกลนะเนี้ย " ผมตอบว่า" ครับ อยู่ไกล ครับ  งั้นผมขอตัวนะครับ" Smiley   เจ้าของร้านบอกผม ว่า
" นั้งซักแป๊บซิ เอากาแฟมั้ย" ผมตอบว่า "ไม่เป็นไร ครับ"  เจ้าของร้าน ตะโกนให้พนักงานในร้านมาหา  เจ้าของร้านบอกกลับผม ว่า
" มึงรู้มั้ย เด็กฝาก มีทั้งหมดกี่ คนใน กองเอกสารนี้ " ผมตอบว่า "ไม่ทราบ ครับ" เจ้าของร้านบอกว่า"  เกือบ 20 คน แต่กูรับแค่ ตำแหน่ง   เดียว "   สิ่งที่เจ้าของร้าน พูดกับพนักงาน ก็คือ " นี้ เธอ เอาเอกสารทั้งหมด ไปเก็บ ผมได้ ช่างแล้ว"  ผมแทบไม่เชื่อ หูของตัวเอง ตกใจ
ย้ำ ครับ      ผมไม่เคย คุยกับเจ้าของร้าน คนนี้มาก่อนเลย ในชีวิต 
                  ผมไม่รู้จักเค้าเป็น การส่วนตัว
                  ผมไม่เคย เข้าร้านนี้มาก่อน ตั้งแต่ ทำงานมือถือมา   
    เจ้าของร้านมือถือ โยน กุญแจ รถ มอเตอร์ไซค์ ของบริษัท ให้ผมใช้ ส่วนตัว  แล้ว บอกว่า  " พรุ่งนี้ มึงเริ่ม งานได้เลย "
คำถาม ของผมยิง คำถามสุดท้าย ไปยังเจ้าของร้านก็คือ  " พี่รับผม เข้าทำงานหรือครับ  แต่ผมไม่มีคน ค้ำประกัน ผมไม่จบ ป.ตรี แล้วพี่รับผมเข้า ทำงาน หรือครับ"   คำตอบจากปาก เจ้าของร้านก็คือ เพราะกูรู้ว่ามึงเป็นใครน่ะซิ  ถ้ากู สายตาไม่สั้น มึงคือลูกศิษย์ คุณเปี้ยก ใช่หรือไม่  ผมไม่พูดอะไร  ได้แต่ยิ้มอย่างเดียว Grin 
คำถามที่ 2 ครับ เรื่องนี้เป็นเพราะ ดวงหรือฝีมือครับ 
       เชื่อ หรือไม่ ครับ ผมอยู่ ร้านนี้ได้เพียง 5 เดือน ผลปรากฏว่า ผมโดนไล่ออก หัวเราะร่าน้ำตาริน  ทั้งๆที่ผมไม่ได้ ทำอะไรผิดเลย
เจ้าของร้านบอก ว่า "กูจำเป็นต้องไล่มึงออกทั้งๆที่ มึงทำงานดีมาตลอด ยอดเดือนที่ แล้ว จากฝีมือ มึง รู้มั้ยเท่าไหร่" ผมตอบว่า" ไม่ทราบ ครับเพราะไม่ใช่เรื่องของผม ที่ผมต้องรู้ หน้าที่ผม คือ ซ่อม กับส่งของอย่างเดียว" เจ้าของร้านบอกว่า " 70000 บาท"
ผมย้อนทันที ครับว่า "พี่จ้างผม เดือน ละ15000 บาท ผมสร้างรายได้ 70000 บาท ผมไม่ดีตรงไหนทำไมต้องไล่ผมออก  บอกหน่อยได้มั้ย" Huh  เศร้า
     เจ้าของร้านบอกว่า" เพราะมึง ทำงานดีน่ะซิ  กูถึงไล่มึงออกกูไม่อยากเสียเพื่อน ว่ะ" ผม ถามต่อ อย่าง สงสัย "เสียเพื่อน ยังไง ผมไม่เข้าใจ " เจ้าของร้านบอกว่า " เอาเป็นว่า ยังไงมึงต้องออก ไม่ออกไม่ได้ ไม่ต้อง ถามมาก มึงอย่าให้กูลำบากใจเลย"
  ผลสุดท้ายผมต้อง ออก  แบบ งงๆ Huh Huh
       หลังจากที่ผมออกแค่ วันเดียว ก็มีโทรศัพท์เข้ามา บอกว่า "เฮ้ย นี้กูเอง มาหากูหน่อย" เสียงนั้นคือเสียง ของพี่ชายผม เจ้าของร้ายมือถือที่ผมโดน ภรรยาเค้าไล่ผมออก   ผมรู้สึกแปลกใจมาก พร้อม รับคำว่าจะไป 
หลังจากที่พี่ชายผมเรียกไปพบนั้น  ผมก็ได้กลับมาทำงานกับพี่ชายผมอีกครั้ง  และผม ได้อยู่บ้าน ฟรี ค่าน้ำ/ค่าไฟ ฟรี  ค่าข้าว ตอนเที่ยง 50  บาท(เบี้ยเลี้ยง) เงินเดือน 8000 บาท  หลังจากที่ผมอยู่กลับพี่ชายได้ 3 เดือน ก็รู้ความจริง ว่า ทำไมเจ้าของร้านมือถือร้านนั้น ถึง ไล่ผมออก  เพราะว่า พี่ชายผม กับเจ้าของร้านมือถือร้านนั้นเป็นเพื่อนกัน และพี่ชาย ผมขอร้องให้ไล่ผมออก เพื่อจะได้มาทำงานกับพี่ชายผม แทน
 เพราะพี่ชายผมรู้ว่า มีวิธี เดียวเท่านั้น ที่จะให้ผม กลับไปร้านของพี่ชาย คือ ให้ผม เข้าตาจน  หลังจากนั้น ผมได้ทำงานกับพี่ชายผม เป็นเวลา  3 ปี ก่อนที่จะเปิดร้าน  อาเมย์โฟน  ปัจจุบัน
จากเรื่องราวทั้งหมด  คิดว่า  เป็น ดวงหรือฝีมือ ครับ

     
 
 

ตอนนี้ผมกำลังริเริ่มอาชีพเสริมที่สอดคล้องกับอาชีพหลัก และเป็นองค์ประกอบที่แพงที่สุดในการก่อสร้างบ้าน แถมเมียได้มีงานทำด้วยจะได้ไม่ว่าง... ขอบคุณๆศักดาครับ... ไหว้ ผมเห็นอะไรบางอย่างในการเสริมแนวต้านความล้มเหลวครับ...
บันทึกการเข้า

pimuk
Hero Member
*****

คะแนน 82
ออฟไลน์

กระทู้: 2886


« ตอบ #54 เมื่อ: ธันวาคม 09, 2010, 05:49:30 PM »

ความเห็นของผม มีดังนี้ (ไม่รู้ถูกหรือเปล่า)

ทางชีววิทยา มีคำสองคำที่ใช้อธิบายลักษณะของสิ่งมีชีวิต คำหนึ่ง คือ Genotype ลักษณะพันธุกรรม ที่ถ่ายทอดจากยีนส์ของพ่อแม่ เช่น เกิดมาผิวขาว อีกคำหนึ่งคือ Phenotype คือ ลักษณะที่เกิดจากอิทธิพลของสิ่งแวดล้อม เกิดมาผิวขาว แต่โดนแดดมากๆ ก็ดำกระด่างได้ เป็นต้น

กรรมเก่า เป็นตัวส่งผลให้เกิด เหมือน Genotype เกิดมาแล้ว มีกรรมในชาติภพปัจจุบัน เหมือน Phenotype สองสิ่งเกื้อหนุนกันหรือหักล้างกันแล้วแต่ชนิดของกรรม

ที่น่ากลัว คือ กรรมสุดรอบ (กรรมมี่สี่ห้าแบบ) กรรมตัวนี้ หนีไม่พ้น จะมีเหตุปัจจัยที่ทำให้เป็นไปอย่างนั้นๆ โดยถึงเราพยายามจะหลีกก็เลี่ยงไม่พ้น จะดีจะชั่วก็แล้วแต่

ว่าแล้ว จะต้องกลับไปอ่านเรื่อง หลักปฏิจสมุปบาทและอิทัปปัจยฏา
 
บันทึกการเข้า
บูรพาวิถี
ชาว อวป.
Jr. Member
****

คะแนน 4
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 30



« ตอบ #55 เมื่อ: ธันวาคม 09, 2010, 11:02:13 PM »

คนเรา เกิดมาต่างวิถี ต่างเส้นทางเดิน ครับคุณตั้ว.. วิถีของชีวิตท่านอื่น ก็ไม่เหมือนผม และวิถีของผมก็ไม่เหมือนใคร

คนเราไม่เหมือนกัน  แต่เลือกที่จะจดจำในสิ่งที่ดี มาเป็นบทเรียนแก่ตัวเรา ให้เดินในทางที่ดี แม้ไม่สมบูรณ์ แต่ก็ยังอยู่ในกรอบของการเป็นคนดีได้

หลายท่าน ในเวปนี้ อย่าง นายสมชาย(ฮา) ผมยังถือเป็นบทเรียนลัด ให้กับตัวผมเอง อยู่บ่อย ๆ ครับ   Cheesy

[/quoteหลายท่านในนี้ มีบทเรียนในชีวิตที่เรียกว่า ตกผลึก ผมชอบเข้ามาอ่านถือว่าเป็นบทเรียนได้ดี บางอย่างเป็นข้อเตือนใจให้ระวังตน เยี่ยม ไหว้
บันทึกการเข้า
Ro@d - รักในหลวง
รักเธอ.. ประเทศไทย
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 4088
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 20186


1 คัน 1 ชีวิตที่อิสระ มี G23 กาแฟอีก 1 เป็นเพื่อน


« ตอบ #56 เมื่อ: ธันวาคม 10, 2010, 07:49:33 AM »

ดวงกับ ความสามารถ ต้องไปด้วย กัน ครับ
ครั้งนึง เคย ทำงานซ่อมมือถือ ที่ สุราษ ผมในขณะนั้น ในสุราษ มีช่างไม่เกิน 20 คน  ส่วนค่าตัวนั้นไม่ต้องพูดถึง 10000+ ครับ
 ผมเป็น หนึ่ง ใน20 คน  หลังจากที่ผม ทำงาน ได้ 2 ปี ก็มีเรื่อง กับ ภรรยาเจ้าของร้าน ถูกไล่ออก  ในขณะที่ผม ทำงานซ่อมมือถือนั้น
ผมได้ ปั้นลูกศิษย์ มา 2 คน  หลังจากที่ผมโดนไล่ออก นั้นผมได้ไป สมัครงานกับ ร้านมือถือที่รู้จัก แต่ ไม่มีใครกล้ารับ
     
     มีอยู่ร้านนึง ที่ผมเข้าไปสมัครงาน ผมถามว่า  "พี่รับช่างซ่อมมือถือมั้ยครับ เค้าบอกว่า "รับอยู่ " ผมเลยเสนอตัว ว่า ผมว่างงานอยู่ ขอ สมัครได้มั้ย  คำตอบคือ "ไม่รับ"ผมถามเหตุผลว่า "ทำไมถึงไม่รับ" คำตอบที่ผม ได้ก็คือ " ถ้าผมจ้างพี่ผมไม่รู้ว่าต้องจ่ายเงินเดือน พี่เท่าไหร่ อีกอย่าง ร้านมือถือ ของผม ผมก็ ได้ความรู้มาจากพี่ ผมไม่บังอาจ รับพี่มาเป็น ลูกน้องผมหรอกครับ" พร้อมกับ ยื่นเงินให้ผม 8000 บาท แล้วบอกว่า
"พี่ครับผมให้พี่ยืม มีเมื่อไหร่ ค่อยเอามาคืนผม แล้วกันครับถ้าไม่มีไม่ต้อง คืน ครับ " คำนี้มันติดหูผมจนถึงทุกวันนี้  แต่ผมก็ไม่ได้เอาเงิน เค้าหรอกครับ
     คำถามครั้งที่ 1  ครับ เรื่องนี้เป็นเพราะ  ฝีมือ หรือเพราะ  ดวง ครับ 
             หลังจากนั้น ผมก็ ไปสมัครงาน เป็นเด็กเสริฟที่ร้านอาหารของหลานชาย นาย สุเทพ เทือกสุบรรณ ผมเสริฟที่นั้น ทั้งหมด 8 เดือน
 หลังจากนั้น เพื่อนผมก็มีบอกว่า ที่ร้าน มือถือชื่อ ดัง แห่งหนึ่ง ของ สุราษ (มี 5 สาขาในตอนนั้น)   เพื่อน บอกว่าที่ร้านนั้น รับช่างซ่อมือถือ
และผมก็ได้ไป สมัคร เมื่อเดินไปที่ร้าน นั้น  ในประกาศเขียนว่า
             รับ สมัครช่างซ่อม มือถือ  1  ตำแหน่ง  (ชาย)
        คุณสมบัติ ป.ตรี  อิเล็ค   
       มีคนค้ำประกัน  ข้าราชการ ระดับ ซี 7 ขึ้นไป
       มีรถมอเตอร์ไซค์ จะได้รับการพิจารณาเป็น พิเศษ   
คุณสมบัติ ดังกล่าว ใน ใบประกาศ  ตรงกับผม อยู่ ข้อเดียว ก็คือ "ผู้ชาย"  นอกนั้น  ยังไกลเกินเอื้อมผมทั้งนั้น
เพราะว่า ผมจบ ม.6  ไม่รู้จักข้าราชการซัก ซี เลย  รถ มอเตอร์ไซค์โดนยึด     หลังจากนั้นผมก็เดินกลับ  ในขณะที่เดินกลับ นั้น ผมได้เดิน สวนกับ เจ้าของ ร้านมือถือที่ติดประกาศ เค้าถามว่า "มาทำอะไร" ผมตอบว่า "จะมาสมัครเป็นช่างซ่อม ครับ"
 เจ้าของร้าน มือถือบอกผมว่า เข้ามานั้งในร้านก่อนซิ พร้อมพลักผมเข้าไปใน ร้าน และเค้าก็ถามผมว่า " ไหนหลักฐาน การสมัครงาน"
ผมตอบว่า "ไม่มี ครับ  ผมกำลังจะกลับแล้ว เค้าบอกว่า รู้มั้ย คนที่มาสมัครตาม ป้าย มีกี่ คน ที่ีมีคุณสมบัติ ครบ"
 ผมตอบว่า "ไม่ทราบ ครับ" เค้าชี้ไปที่เอกสารกองนึง ความสูงประมาณ เกือบ 1 ฟุต

  เมื่อผมเห็น เอกสาร กองนั้น ก็เป็นเครื่อง ตอกย้ำ ว่า
 งานนี้ ยังไง ผมก็ไม่ได้ เราต้องกลับไปเป็นเด็กเสริฟอีกครั้ง  เศร้า  เจ้าของร้านก็ถามผมว่า" มีหลักฐานอะไร บ้าง" ผมบอกว่า "ผมมี บัตรประชาชนอย่างเดียว ครับ "  เศร้า   เจ้าของร้าน บอกผม ว่า" มึงมาสมัครงาน มีบัตรประชาชน อย่างเดียว แต่ ในขณะที่  คนอื่น ใช้เอกสาร   เกือบ 10 ใบเนี้ยนะ"   ผ มตอบว่า " ก็ผมกำลังจะเดิน กลับ ครับ" เจ้าของร้าน หัวเราะ แล้วพูดว่า  "บ้านมึงอยู่ไหน " ผมตอบว่า
 "บ้านผมอยู่ หน้าโรงบาล ครับ "  จาก  สี่แยกเมืองทอง - หน้าโรงบาลมะขามเตี้ย บ้านผมอยู่ในซอยโรงอิฐ ลึกอีก 1 ก.ม 
     
     เจ้าของร้าน บอกผม ว่า  "โอ้โห อยู่ไกลนะเนี้ย " ผมตอบว่า" ครับ อยู่ไกล ครับ  งั้นผมขอตัวนะครับ" Smiley   เจ้าของร้านบอกผม ว่า
" นั้งซักแป๊บซิ เอากาแฟมั้ย" ผมตอบว่า "ไม่เป็นไร ครับ"  เจ้าของร้าน ตะโกนให้พนักงานในร้านมาหา  เจ้าของร้านบอกกลับผม ว่า
" มึงรู้มั้ย เด็กฝาก มีทั้งหมดกี่ คนใน กองเอกสารนี้ " ผมตอบว่า "ไม่ทราบ ครับ" เจ้าของร้านบอกว่า"  เกือบ 20 คน แต่กูรับแค่ ตำแหน่ง   เดียว "   สิ่งที่เจ้าของร้าน พูดกับพนักงาน ก็คือ " นี้ เธอ เอาเอกสารทั้งหมด ไปเก็บ ผมได้ ช่างแล้ว"  ผมแทบไม่เชื่อ หูของตัวเอง ตกใจ
ย้ำ ครับ      ผมไม่เคย คุยกับเจ้าของร้าน คนนี้มาก่อนเลย ในชีวิต 
                  ผมไม่รู้จักเค้าเป็น การส่วนตัว
                  ผมไม่เคย เข้าร้านนี้มาก่อน ตั้งแต่ ทำงานมือถือมา   
    เจ้าของร้านมือถือ โยน กุญแจ รถ มอเตอร์ไซค์ ของบริษัท ให้ผมใช้ ส่วนตัว  แล้ว บอกว่า  " พรุ่งนี้ มึงเริ่ม งานได้เลย "
คำถาม ของผมยิง คำถามสุดท้าย ไปยังเจ้าของร้านก็คือ  " พี่รับผม เข้าทำงานหรือครับ  แต่ผมไม่มีคน ค้ำประกัน ผมไม่จบ ป.ตรี แล้วพี่รับผมเข้า ทำงาน หรือครับ"   คำตอบจากปาก เจ้าของร้านก็คือ เพราะกูรู้ว่ามึงเป็นใครน่ะซิ  ถ้ากู สายตาไม่สั้น มึงคือลูกศิษย์ คุณเปี้ยก ใช่หรือไม่  ผมไม่พูดอะไร  ได้แต่ยิ้มอย่างเดียว Grin 
คำถามที่ 2 ครับ เรื่องนี้เป็นเพราะ ดวงหรือฝีมือครับ 
       เชื่อ หรือไม่ ครับ ผมอยู่ ร้านนี้ได้เพียง 5 เดือน ผลปรากฏว่า ผมโดนไล่ออก หัวเราะร่าน้ำตาริน  ทั้งๆที่ผมไม่ได้ ทำอะไรผิดเลย
เจ้าของร้านบอก ว่า "กูจำเป็นต้องไล่มึงออกทั้งๆที่ มึงทำงานดีมาตลอด ยอดเดือนที่ แล้ว จากฝีมือ มึง รู้มั้ยเท่าไหร่" ผมตอบว่า" ไม่ทราบ ครับเพราะไม่ใช่เรื่องของผม ที่ผมต้องรู้ หน้าที่ผม คือ ซ่อม กับส่งของอย่างเดียว" เจ้าของร้านบอกว่า " 70000 บาท"
ผมย้อนทันที ครับว่า "พี่จ้างผม เดือน ละ15000 บาท ผมสร้างรายได้ 70000 บาท ผมไม่ดีตรงไหนทำไมต้องไล่ผมออก  บอกหน่อยได้มั้ย" Huh  เศร้า
     เจ้าของร้านบอกว่า" เพราะมึง ทำงานดีน่ะซิ  กูถึงไล่มึงออกกูไม่อยากเสียเพื่อน ว่ะ" ผม ถามต่อ อย่าง สงสัย "เสียเพื่อน ยังไง ผมไม่เข้าใจ " เจ้าของร้านบอกว่า " เอาเป็นว่า ยังไงมึงต้องออก ไม่ออกไม่ได้ ไม่ต้อง ถามมาก มึงอย่าให้กูลำบากใจเลย"
  ผลสุดท้ายผมต้อง ออก  แบบ งงๆ Huh Huh
       หลังจากที่ผมออกแค่ วันเดียว ก็มีโทรศัพท์เข้ามา บอกว่า "เฮ้ย นี้กูเอง มาหากูหน่อย" เสียงนั้นคือเสียง ของพี่ชายผม เจ้าของร้ายมือถือที่ผมโดน ภรรยาเค้าไล่ผมออก   ผมรู้สึกแปลกใจมาก พร้อม รับคำว่าจะไป 
หลังจากที่พี่ชายผมเรียกไปพบนั้น  ผมก็ได้กลับมาทำงานกับพี่ชายผมอีกครั้ง  และผม ได้อยู่บ้าน ฟรี ค่าน้ำ/ค่าไฟ ฟรี  ค่าข้าว ตอนเที่ยง 50  บาท(เบี้ยเลี้ยง) เงินเดือน 8000 บาท  หลังจากที่ผมอยู่กลับพี่ชายได้ 3 เดือน ก็รู้ความจริง ว่า ทำไมเจ้าของร้านมือถือร้านนั้น ถึง ไล่ผมออก  เพราะว่า พี่ชายผม กับเจ้าของร้านมือถือร้านนั้นเป็นเพื่อนกัน และพี่ชาย ผมขอร้องให้ไล่ผมออก เพื่อจะได้มาทำงานกับพี่ชายผม แทน
 เพราะพี่ชายผมรู้ว่า มีวิธี เดียวเท่านั้น ที่จะให้ผม กลับไปร้านของพี่ชาย คือ ให้ผม เข้าตาจน  หลังจากนั้น ผมได้ทำงานกับพี่ชายผม เป็นเวลา  3 ปี ก่อนที่จะเปิดร้าน  อาเมย์โฟน  ปัจจุบัน
จากเรื่องราวทั้งหมด  คิดว่า  เป็น ดวงหรือฝีมือ ครับ

     

+ ๕ ให้กับชีวิตต้องสู้ ของบัง ..  ไม่บ่น ไม่โทษใคร เยี่ยมเลยมากเลย บัง..  เยี่ยม
บันทึกการเข้า

RMAY
บุคคลทั่วไป
« ตอบ #57 เมื่อ: ธันวาคม 10, 2010, 11:00:06 AM »

ขอบคุณครับ ท่านพี่โร้ด  ทอนกลับเช่นกัน ครับ    ไหว้
 ช่วงชีวิต ตรงนั้น ต้องขอบอกครับ ว่า  แทบจะ รับไม่ได้ ครับ
เป็นเด็กเสริฟ เงินเดือน 1800 บาท  อาศัย ทิฟ จากแขก ใช้ในชีวิตประจำวัน  ทิป ได้วันละ ประมาณ 100-150 บาท ต่อวัน 
ในขณะทำงาน ก็เก็บ อาหารเหลือ จากแขกที่ทานไม่หมด มากินต่อ ใน วันรุ่งขึ้น  ตื่น 7.30 ไปเป็นเด็กล้างรถต่อ(เงินเดือน 3500 บาท)
  เลิกงาน  5โมงเย็น  6 โมงเย็นเป็นเด็กเสริฟ เลิก 02.00 น.  คิดได้อย่างเดียว ครับ   ถึงแม้จะจน แต่ก็ ไม่อดตาย  หัวเราะร่าน้ำตาริน 
 8 เดือน เต็มๆ ครับ  ที่ทำแบบนี้   ครั้งหนึ่งในชีวิต สุดยอด ครับ   ขำก๊าก
  แต่อย่างน้อย ผมก็ได้ ลิ้มรสชาด  ของ บลู เลเบิล  ทุกอาทิตย์ ครับ ไม่ต้อง บอกนะครับ ว่า ของใคร   คิก คิก คิก คิก น้ำลายหก 
หลังจาก ได้กลับมาเป็น ช่างซ่อมมือถือ อีกครั้ง ก็ไม่เคยได้ ลิ้มรส บลูเลเบิล อีกเลย  หัวเราะร่าน้ำตาริน
บันทึกการเข้า
หน้า: 1 2 3 [4]
  พิมพ์  
 
กระโดดไป:  

Powered by MySQL Powered by PHP Powered by SMF 1.1.4 | SMF © 2011, Simple Machines Valid XHTML 1.0! Valid CSS!
หน้านี้ถูกสร้างขึ้นภายในเวลา 0.123 วินาที กับ 22 คำสั่ง