หนึ่งอาทิตย์ ที่ผ่าน มาผม กลับ สุราษ กลับไปเยี่ยมแม่และญาติพี่น้อง
วันนี้ ก็ได้เดินทางกลับ เพื่อจะกลับอ.โคกโพธิ์ แต่เนื่องด้วยผมมาถึง หาดใหญ่แล้ว การสื่อสารระหว่างแฟนกับผม
เกิดข้อผิดพลาดกัน ผมเลยไม่สามารถกลับไปโคกโพธิ์ได้ เนื่องจากไม่มีรถกลับ(รถตู้)
ผมจะ กะว่าจะไปขอพักกับพี่ อนุชาติ
http://www.gunsandgames.com/smf/index.php?action=profile;u=39903 เนื่องจากผม ไม่รู้จักใครในหาดใหญ่ และไม่รู้ ว่าจะไปนอนที่โรงแรมไหน ขณะนั้นกำลัง สับสนว่าจะไปไหนดี
เลยไปตั้งหลักที่บ้านพี่ อนุชาติก่อน เพราะพี่เค้าเป็น คนในพื้นที่
พี่อนุชาติกลัวว่าผม จะนอนกับ พี่เค้าไม่ได้ กลัวว่าร้อน เลยมาเปิดโรงแรมให้ผม (โรงแรมคริสตัส)
ผมจึงขอตั้งกระทู้นี้เพื่อขอบคุณ พี่อนุชาติ ไว้ ณ.ที่นี้ด้วยนะครับ
ผมรู้กับพี่อนุชาติโดย บังเอิญ จาก ในเวป อ.ว.ป แห่งนี้ ไม่น่าเชื่อ ครับว่า ความจริงใจภายใต้โลกอินเตอร์เน็ต ยังคงมีอยู่เรื่อยๆ
ผมเอง ได้รู้จักกับ สมาชิกหลายต่อหลายท่าน ที่มีความจริงใจให้แก่กัน ช่วยเหลือ ซึ่งกันและกัน
เริ่ม จาก ท่านอ้น (ขุนช้าง) ที่ช่วยผมอยู่หลายต่อหลายเรื่อง
ลุงแป๋ง ช่วยเป็นที่ปรึกษา ผมทางด้านครอบครัวและการดำเนินชีวิต
ท่าน 51 เป็นแนวทางและเป็น พี่ชายที่ให้แนวคิดและข้อคิดมาตลอด
พี่แมว(บ้า) พี่ตูรูส ทั้งสอง คอยแนะนำ และตำหนิติติง เหมือนพี่คนนึง ที่ ว่ากล่าวตักเตือนน้องๆมาตลอด
ครูต้น เป็นเหมือน ญาติผู้ใหญ่ ที่คอยแนะนำมาตลอด
พี่ตุ้ย (เขรางค์) เปรียบเสมือน เบรค ที่คอย ช่วย ดึงผมในขณะที่น๊อตหลุด
พี่วุธ ถึงแม้ว่าจะรู้จักกันไม่นาน ก็เปรียบเสมือน กุนซือทางด้าน ธุรกิจ
ท่านพี่มะขิ่น และ ท่านพี่โร้ด ที่ให้คำตอบในทุกคำถาม ให้หายข้องใจเสมอมา
พี่พงษ์ ที่คอยเป็นกำลังใจ ในช่วงชีวิตหนึ่งที่เกิดขึ้น
ลุงปู พี่จอย เป็น ผู้ใหญ่ที่ไม่ถือสาน้องๆ
และอีกหลายๆท่าน ครับ ที่ไม่ได้กล่าวถึง
ขอบพระคุณทุกๆท่าน ครับ
น้ำใจประเสริฐยิ่งนัก 
นี้แหละครับ ทำไมหลายต่อหลายคนถึงติดเวป อวปยิ่งกว่า อะไร เหมือนๆกับผม
