ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกครับพี่ tao ปืนอันนั้นเป็นของพ่อผมครับ ผมเพิ่งรู้ว่าพ่อผมมีปืนก็ตอนผมซื้อเจ้า R1 มานี่แหละครับ แกไม่เคยเอาออกมาให้ผมเห็นเลยซักครั้ง แล้วผมก็ไม่เคยรู้เลยว่าในบ้านผมมีปืน พอผมหิ้ว R1 เข้าบ้านมาปุ๊ปพ่อผมก็เอาของแกออกมาให้ดูครับ
แม่ผมบอกว่าพ่อผมมีสองกระบอก มี remington ซึ่งตอนนี้แกให้ผมมาแล้ว แต่มีอีกกระบอกแกหวงมาก แม่บอกว่าอันนั้นมีรูปม้าอยู่บนปืน ผมล่ะอยากเห็นจริง ๆ แต่พอถามพ่อ แกกลับบอกว่า ไว้กูตายก่อนมึงก็เห็นเองแหละ
ปล.ผมอายุน้อยกว่าพี่ tao มากมายนักครับ
เอาครับ ....ไม่เป็นไร ไม่ให้เรียกพี่ เรียกท่านก็ได้ เอ้า....ว่ากันต่อ
ด้วยความรัก 1911 แม้กระทู้นี้ จะเป็นเรื่องของเรมิงตัน ก็ตาม แต่มันก็ 1911 มาผสมปนเป กันอยู่ ผมของแจมด้วยแล้วกันนะ
ประโยคของบิดาท่านที่ว่า ........ไว้กูตายก่อนมึงก็เห็นเองแหละ ........ผมมีเรื่องเล่าให้ฟัง
ผมเคยเป็นเด็กเดินท่อมๆ ตามสนามยิงปืนมาแต่เล็กแต่น้อย เวลาผู้ใหญ่ เขาจับกลุ่มคุยกัน ผมก็มักจะเลียบๆ เคียงๆ เข้าไปแอบนั่งฟังผู้ใหญ่ เขาคุยกันเสมอ ครั้งหนึ่ง ผู้ใหญ่กลุ่มหนึ่ง นั่งคุยกันว่า..พรุ่งนี้ นัดกันไปดูปืนกันหน่อย สามีตาย มีปืนหลายกระบอกเลย ภรรยาคนตาย ไม่รู้เรื่อง มีตั้งหลายกระบอก จะขายเหมาไปเลย ห้าหมื่นบาท ไปดูกันดีไหม เผื่อได้ตัวสวยๆ แค่ตัวเดียว ที่เหลือก็กำไรแล้ว ภรรยาเขาไม่รู้เรื่องนะ........
....ครับ ....ก็มาเข้าเรื่องของท่าน มารดาท่านบอกว่า ปืนอีกตัว มีม้า .....มารดาของท่าน คงไม่ชอบปืนมากเท่าไหร่นักใช่ไหมครับ ......ทีนี้ มารดาท่านขนาดเห็นม้าอยู่บนปืน แสดงว่าม้าตัวนั้น ใหญ่เอาการ จึงเห็นเป็นรูปม้า
เพราะถ้าคนไม่ชอบปืน ม้าที่อยู่บนปืน มองผ่านๆ มันจะกลายเป็นมด..เอาดื้อๆ เพราะม้าของโคลท์บางรุ่น เล็กจนเหมือนมด ก็มี บางคนสายตายาวๆ หน่อย
ผมประมาณการไว้ บิดาท่าน อายุ ก็คงจะมากอยู่แหงๆ ปืนโคลท์ ที่อยู่ในมือของบิดาท่าน มีสิทธิ ที่จะผลิตในห้วง 1912- จนถึง โคลท์มาร์คโฟร์ ซีรีส์ 70 คงไม่ถึง ซีรีส์ 80 เพราะมันใหม่ไปหน่อย
ทีนี้ ไอ้ 1912 จนถึง ซีรีส์ 70 เนี่ยะ มันเป็นโคลท์ ที่มีราคาทั้งนั้น หากเก็บไว้ แล้วผู้อยู่ภายหลังไม่รู้ค่า ผมกลัวจะเหมือนผู้ใหญ่ ที่ผมเคยได้ยินเขาจับกลุ่มกันคุยที่ผมเล่าให้ฟัง
ท่านขอดูจากบิดาหน่อยซีครับ ถ่ายรูปมาได้ยิ่งดี เผื่อผมจะได้ เล่านิยายประจำปืนให้ฟัง เพื่อเพิ่มคุณค่าและราคาแก่ปืนของท่าน ก่อนที่จะมีใคร มาตอด เอาไป ในราคาที่ไม่สมควรขาย ...ผมหวังดี อยากให้ท่านรู้คุณค่าของปืนบิดา เท่านั้นเอง .....ด้วยความหวังดี
[/quote]
ขอบพระคุณพี่เต่าสำหรับความห่วงใยครับ แต่ยังไงกระบอกนั้นก็ไม่มีทางไปไหนได้อยู่แล้วครับ ผมเกาะติดหนึบครับ รู้อยู่ว่าอยู่ในตู้หัวเตียงของพ่อ แหะ ๆ แต่ไม่กล้าแอบเปิดดูครับ ไว้แกอารมณ์ดี ๆ คงได้เห็นครับ พี่เต่าอยู่บางเขนหรือครับ ผมเด็ก ม.ศรีปทุมครับ
