สงสารชั้นผู้น้อย (เรื่องจริงที่อยากเล่าให้ฟังครับ)

[#โชกุน#]

วันนี้ผมว่างพอที่จะมาเล่าเรื่องที่อยากจะแชร์ให้ฟังมานานแล้ว เรื่องจริงนี่เกิดขึ้นช่วงเดือนเมษาที่ผ่านมา เรื่องค่อนข้างยาวหน่อยนะครับ อยากพิมพ์ให้ได้อ่านกันจริงๆ และต้องขอบอกก่อนนะครับว่า
ผมไม่ได้ตั้งใจที่จะต่อว่าหน่วยงานหรือพาดพิงกับบุคคลใดๆให้เสื่อมเสีย เพียงแต่อยากมาบอกถึงมุมมองของตัวเองที่ได้พบเห็นมาจริงๆเท่านั้นเองครับ

     ผมนัดเพื่อน ไปยิงปืนกันที่สนามยิงปืนแห่งหนึ่งที่ขออณุญาติไม่ขอเอยชื่อสนาม เพราะอาจพาดพิงถึงหน่วยงานที่จะเล่าให้ฟังได้ วันนั้นผมเอา น้องคิม.45 ไปยิง ส่วนเพื่อนเอา Shadow ไปยิง ลองกันทั้งกระสุนจริง กระสุนซ้อม ผมก็ฝึกซ้อมหลายๆอย่างที่ได้ฝึกมา ทั้งมือเดียว สองมือ ยิงเร่ง ปราณีต ยิงในท่าต่างๆ ระหว่างที่ฝึกซ้อมกันอยู่ผมก็สังเกตุว่ามีผู้ใหญ่อายุมากอยู่ท่านนึงแต่งตัวดี ข้างตัวมีกล่องปืนดูจากขนาดของกล่องน่าจะเป็นปืนยาว ยืนกอดอกดูพวกผมฝึกยิงกันเมามันส์ ที่ผมเห็นอีกอย่างคือ ทั้งนายสนาม หรือแม้แต่พลทหารที่ทำงานอยู่แถวนั้น จะเข้าทำความเคารพท่าน  หรือคนธรรมดาที่กำลังเดินเข้ามายิงใหม่ ทุกคนเดินเข้ามาแบบตัวเล็กๆไปไหว้ท่าน ผมไม่รู้จริงๆว่าท่านเป็นใคร แต่เห็นใครๆไหว้กัน ผมทั้งสองคนก็เลยยกมือไหว้กับเข้าด้วย ท่านก็ยกมือรับไหว้แล้วยิ้มให้ ไม่ได้มีอาการถือตัวแต่อย่างได 

     สักพักก็มีเจ้าหน้าที่เข้ามายิงข้างๆผม จากแถบบนบ่าแล้วพี่คนนี้เป็น นายดาบครับ ส่วนอายุนั้นเดาว่าน่าจะเกิน 40 มาถึงพี่ดาบก็ยิ้มให้พวกผม เราก็ยิ้มแล้วก้มห้วให้เป็นการทักทายอย่างไม่เป็นทางการเพราะกำลังถือปืนกันอยู่  พี่ดาบรอพวกผมยิงจนหมดแมกแล้วเดินมาถามว่า เอาอะไรมายิง พวกผมก็ให้ดู แล้วเค้าก็บอกว่า วันนี้เค้าเอา รามี่ มายิงตั้งแต่ไปรับมาสามเดือนยังไม่เคยยิงเลย พกจนสนิมเริ่มขุมเล็กๆเริ่มขึ้นแล้ว พี่แกก็ยกให้ดูตรงศูนย์มีจุด เหมือนเริ่มจะเป็นสนิมแล้วจริงๆครับ   

     จากนั้นพี่ดาบก็เข้าช่องยิง ดูจากการจับปืนน่าตกใจครับ พี่เค้าถนัดขวา ยิงทั้งที่ยังสวมถุงมืออยู่ ถือปืนเหมือนจะเป็นในท่าบีเวอร์  แต่เอาหน้าเข้าไปใกล้ปืนมาก นิ้วโป้งซ้ายชี้ออกจากตัวปืนไม่แนบกับตัวปืนหรือไม่ได้ล็อกนิ้วโป้งขวาแต่อย่างได จากท่าจับปืนผมจึงจับตาดูมากขึ้นครับ(ยอมรับว่ากลัว )  นัดแรกดูจากปืน ยังไม่ดูที่เป้า เดาได้เลยว่าลงต่ำแน่เพราะพี่เค้าลั่นไกแบบ ขย่ำ จนเห็นปากกระบอกปืนลงตำอย่างเห็นได้ชัด ผลบนเป้าคนอย่างที่คิดคือไปที่  "ใต้สะดือ" เกือบหลุดเป้า จากนั้นอีกหลายนัดทั้งซ้ายสุด ขวาสุด บน จนถึงขนาดหลุดเป้า พอพี่ดาบหยุดยิง แกก็พูดกับพวกผมว่า สงสัยพี่จะไม่เหมาะกับปืนนี้

     สักพักมีเสียงตะโกนมาจากข้างหลังว่า "ก็จับปืนมันอย่างนั้น ยิงมันอย่างนั้น กี่ปีมันจะแม่นละ" ผมทั้งสามหันไปหาเจ้าของเสียง เป็นคุณลุงคนนั้นครับ ลุงแกพูดมาว่าเอาลองเอาปืนให้ไอ้หนุ่มนั่นยิงสิ แล้วแกก็ชี้มาที่ผม ท่ามกลางสายตาของคนที่มายิงและนายสนาม พี่ดาบยื่นให้ทันที ผมก็รับไว้เดินเข้าช่องยิงทันทีไม่พูดอะไร เหมือนโดนคำสังยิงยังไงก็ไม่รู้  ผมหันไปถามพี่ดาบว่าเหลืออีกกี่นัด พี่บอกน่าจะสี่ ยอมรับครับว่าเกร็งครับเกร็ง ผมเล็งที่หัวตรงบริเวณจมูกของเป้าตรงตัวอักษร ต เต่า  ปล่อยนัดแรกออกไป  ปั้ง!! นัดแรกโดนคอ ผมเหงื่อตก     นัดสอง ปั้ง!! หน้าผาก ค่อยยังชั่ว    เริ่มรู้ทางศูนย์เจ้ารามี่ละ นัดสาม กับสี่ เจาะเป็นลูกตาให้กับเป้าได้    ดีใจมากเพราะตอนนั้นรุ้สึกว่าสายตาหลายๆคู่มองอยู่ สักพักลุงท่านนั้นมาเดินมาอยู่ระหวางผมกับพี่ดาบ ท่านถามผมว่าเล็งตรงไหน ผมบอก บริเวณหัวครับ ท่านบอกอืมมม  แล้วก็หันไปทำเสียงเหมือนดุพี่ดาบว่า "ถุงมือบิดมอไซด์หนะ จะใส่มายิงปืนทำไม แล้วนิ้วโป้งหนะจะเอาออกมาทำไม จับปืนหยั่งงี้ ยิงอย่างงี้ ยิงให้ตายก็ไม่โดน ฝึกให้มันมากๆหน่อย " พี่ดาบบอกครับๆๆ แล้วลุงท่านก็เดินจากไป 
     
     พี่ดาบยืนยิ้มให้พมกับเพื่อนแกพูดขึ้นมาอย่างไม่ถือตัวเลยครับว่า หนุ่ม สอนพี่ยิงปืนหน่อยได้ป่าว ผมรีบบอกเลยครับว่า ผมก็ไม่ได้เก่งอะไรมากหรอกครับพี่ แค่คนชอบยิง ชอบเรียนยิงปืน ครับ ถ้าพี่ไม่ว่าอะไร ด้วยความเคารพ อย่าว่าสอนเลยครับพี่ เอาเป็นว่าผมขออณุญาติแนะนำละกันครับ จากนั้นพวกผมก็แนะนำเท่าที่แนะนำได้ แก้ไขท่ายิง ท่าจับ ต่างๆให้พี่ดาบ พี่แกก็ตั้งใจอย่างไม่ถือตัวว่าอายุมากกว่า หรือเป็นผู้ที่เล่นปืนมาก่อนแต่อย่างได พักใหญ่ๆผมกับเพื่อนก็เลยถามแกขึ้นมาว่า พี่พกรามี่ อย่างเดียวสามเดือนไม่อยากเอามายิงบ้างเลยหรอ พวกผมขนาดยังไม่ได้ปืนนอนยังฝันถึง ตื่นยังฝันหา พอถึงวันที่จะไปรับนี้คันมือยิ๊กๆเลยพี่  คำตอบที่ได้รับเป็นที่มาของเรื่องที่อยากจะแชร์ให้ฟังครับ  พี่ดาบแกหันมายิ้มแล้วตอบว่า  " หนุ่ม กระสุนมันแพงนะ พี่มันชั้นผู้น้อย จะยิงจะซ้อมแต่ละนัดผมต้องคิดให้ดีๆ " พร้อมกับปลดแมกโชว์กระสุน หัวกลมดูจากปลอกแล้วน่าจะพกไว้นานเพราะสีของปลอกและหัวไม่มีความเงาเลย พี่แกพูดต่อออกมาอีกว่า "ไม่ต้องหวังไปจัดการใคร แค่เอาชีวิตรอด กลับมาเจอลูกเมียที่บ้านก็พอแล้ว"  ผมกับเพื่อนสองคนหันมามองหน้ากันทันที  ผมสองคนมาสาดกระสุน .45 และ 9 ทั้งจริง ทั้งซ้อม ใส่เป้ากระดาษ แต่กับพี่ดาบแกมายิงวันนี้เพราะจำเป็น เย็นนั้นผมกับเพื่อนเอากระสุนซ้อมเก้าที่เหลือเกือบครึ่งกล่อง (ของเพื่อน)    มาสอนพี่ดาบ จนหมด ผลคือ แกยิงได้ดีขึ้น อย่างน้อยก็ดีกว่าครั้งแรกที่พวกผมเห็น พอกระสุนซ้อมหมด พี่แกก็ยื่นแมกที่บรรจุกระสุนจริงเก่าๆของแกให้อีกครั้งแล้วบอกว่า หนุ่มลองเอากระสุนจริงพี่ยิงดูมั๊ย  ผมสองคนบอกว่า พี่เก็บไว้ใช้ดีกว่าไม่เป็นไรครับ วันนี้พวกผมยิงกันมาพอแล้ว พี่จำเป็นต้องใช้มากกว่าพวกผมเยอะ  ก่อนกลับพี่แกยังบอกอีกว่า พี่ทำงานอยู่ในเขตนี้ ถ้ามีอะไรให้พี่ช่วยได้บอกนะไม่ต้องเกรงใจ

     วันนั้นตอนกลับผมสองคนดีใจครับ ผมงี้นั่งอมยิ้มมุมปากเลย แม้ไม่ได้เก่งอะไรมากมายแต่ได้ทำความดีให้กับเจ้าหน้าที่นิสัยดีแบบนี้  แม้ว่าลึกๆยังมีคำถามในใจอยู่เหมือนกันว่า เอ๊! แล้วเค้าไม่มีงบฝึกซ้อมที่บ่อยหรือมากพอที่จะแก้ไขข้อผิดพลาด  อีกทั้งกระสุนซ้อมหรือกระสุนจริงเพื่อปฏิบัติหน้าที่ ให้เลยหรอ เพราะคำว่า "พี่มันชั้นผู้น้อย"  มันยังก้องอยู่ในหัวอยู่เลย ถ้าแกต้องซื้อกระสุนเอง ในราคาจริง หรือไม่ก็ต้องลงเรียนยิงปืนด้วยเงินเดือนที่ได้รับเอง ผมสงสารแกครับ   

[Nero Angel01]

ถ้าไม่ซิกแซก ค่าตอบแทนข้าราชการแทบไม่พอกินครับ

[ฅนบ้านนอก]

               ชั้นผู้น้อยก็จริงครับ แต่ผมเห็นในแต่ละที่มีการเปิดสอบ
               คัดเลือกทั้ง รร.พลตำรวจ นักเรียนนายสิบทหารบก...ทำไม
       ผู้คนถึงหลั่งไหลไปสอบกันจนมืดฟ้ามัวดินมากมายเสียเหลือเกิน..........  
               

[PaiJew]

ผมก็เคยเห็น ข้าราชการชั้นผู้น้อย มาซ้อมครับ แกกระมิดกระเมี้ยนยังไงชอบกล
ตอนหลังพอรู้ก็จะบอกว่า เอาเลยครับไม่ต้องเกรงใจ เอาลูกในกล่องผมยิงได้เลย

แต่ส่วนใหญ่ ไม่เอา ครับ แกเกรงใจ

[RMAY]

ขอ อนุญาต +2 ให้เจ้าของกระทู้ ครับ
+1 แรก อ่านง่ายสบายตา 
+1  ที่สอง  ให้กับน้ำใจ ของท่านครับ   
อ่านแล้ว สะท้อนอะไรได้หลายอย่างมากครับ 

ถ้าไม่ซิกแซก ค่าตอบแทนข้าราชการแทบไม่พอกินครับ

ก็จริงนะครับ แต่ น้าจ่าคนนั้นเลือกที่จะเป็นผู้พิทักษ์สันติราช หรือ ข้าราชการไทย อย่างแท้จริง ไม่ เหมือน ข้าราชการตำรวจ บางคนที่ ......

 ผมภูมิใจน้าจ่า ท่านมากกว่า 

[#โชกุน#]

ขอ อนุญาต +2 ให้เจ้าของกระทู้ ครับ
+1 แรก อ่านง่ายสบายตา  
+1  ที่สอง  ให้กับน้ำใจ ของท่านครับ    
อ่านแล้ว สะท้อนอะไรได้หลายอย่างมากครับ  

ถ้าไม่ซิกแซก ค่าตอบแทนข้าราชการแทบไม่พอกินครับ

ก็จริงนะครับ แต่ น้าจ่าคนนั้นเลือกที่จะเป็นผู้พิทักษ์สันติราช หรือ ข้าราชการไทย อย่างแท้จริง ไม่ เหมือน ข้าราชการตำรวจ บางคนที่ ......

 ผมภูมิใจน้าจ่า ท่านมากกว่า  

ขอบคุณครับ ขอ+1 ให้ท่านเช่นครับครับผม  

[เจ็บ]

ถ้าไม่ซิกแซก ค่าตอบแทนข้าราชการแทบไม่พอกินครับ

โดยเฉพาะทหาร   

[วายุ - รักในหลวง]

เป็นเรื่องที่น่ายินดีครับ ... ภูมิใจในสิ่งที่ทำ

ว่าแต่ว่า... ตาลุงที่ยืนกอดอกอยู่นั่นน่ะ ใครกันเหรอครับ สั่งเอา ๆ

[Daimyo]

เป็นเรื่องที่น่ายินดีครับ ... ภูมิใจในสิ่งที่ทำ

ว่าแต่ว่า... ตาลุงที่ยืนกอดอกอยู่นั่นน่ะ ใครกันเหรอครับ สั่งเอา ๆ

นั่นสิครับ.......ผมก็นึกว่าจะเฉลยตอนจบ.....

[#โชกุน#]

ถ้าไม่ซิกแซก ค่าตอบแทนข้าราชการแทบไม่พอกินครับ

โดยเฉพาะทหาร  

นั่นเป็นอีกหนึ่งอาชีพที่ผมเห็นใจและเต็มใจหากจะให้ช่วยเหลือ(ถ้าเป็นคนดีๆนะ)

แต่ส่่วนมากไม่ค่อยได้เจอทหารมาฝึกยิงตามสนามยิงปืนเลยครับ  หรือว่าจริงๆแล้วมีแต่ผมไม่รู้ก็เป็นไปได้ เพราะเค้าคงไม่ได้ใส่เครื่องแบบมา



 

เป็นเรื่องที่น่ายินดีครับ ... ภูมิใจในสิ่งที่ทำ

ว่าแต่ว่า... ตาลุงที่ยืนกอดอกอยู่นั่นน่ะ ใครกันเหรอครับ สั่งเอา ๆ

ท่านคิดเหมือนผมเลยครับ ว่าตาลุงท่านนี้หนะเป็นใคร แต่บรรยากาศวันนั้นผมว่าแกไม่ธรรมดาครับ  

ช่วงหลังๆผมก็มัวแต่แนะนำพี่ดาบเลยลืมถามพี่แกเลยว่าลุงคนนั้นเป็นใคร  

[Manus รักในหลวง]

ครับ...ผมก้อมีเรื่องเล่าของตำรวจชั้นผู้น้อยให้ฟังอีกเรื่องนะครับ......

เรื่องมีอยู่ว่า...ผมทำงานใน อบต.แห่งหนึ่งซึ่งมีรถตู้พยาบาลไว้ช่วยเหลือคนเจ็บ.....และช่วงนั้นเป็นช่วงสงกรานต์ครับ...

ทางจังหวัดมีหนังสือให้หน่วยงานตั้งด่านเฝ้าระวังช่วง 7 วันอันตราย...ที่หน้า สภ.ต.ในตำบลที่ผมอยุ่ครับ...

อยู่ร่วมกันหลายหน่วยงานครับ มี อส.อำเภอ เจ้าหน้าที่อนามัย  เจ้าหน้าที่ของ อบต. และเจ้าของสถานที่ครับคือตำรวจ

วันนั้นเป็นวันที่ 2 ครับของการเฝ้าระวัง....

เล่าย้อนกลับไปวันแรกของการเฝ้าระวังก่อนนะครับ....ตอนที่นั่งกันอยู่ภายในเต้นท์ ผมได้ถามนายดาบท่านหนึ่ง

ที่ผมรู้จักว่า....ช่วงสงกรานต์แบบนี้มีการจับหมวกหรือเปล่าครับพี่......

พี่เขาก้อตอบว่า....ไม่จับหรอก...แต่แค่เรียกตักเตือนเท่านั้น.....เพราะเป็นช่วงเทศกาล.....

พอวันที่ 2 ครับ..ผมก้อไปอยู่เวรเฝ้าระวังอีก......

วันนี้มีพี่จราจรคนหนึ่งมานั่งอยู่ด้วยครับ....ผมก้อรู้จักแกดีครับ....แกเป็นคนสุภาพ...ไม่ค่อยจับใครหรอก...สนิทกับชาวบ้านดี

ก้อนั่งคุยกันไปเรื่อยๆครับ...พอใกล้เที่ยงๆมี ผกก.ที่เพิ่งย้ายมาใหม่ครับ...ผมก้อเพิ่งเคยเห็นหน้า..

มาพร้อมกับ สารวัตรสืบสวน....ไม่ใช่มาเพื่ออะไรหรอกครับ...มาเพื่อตรวจเวรเซ็นชื่อตรวจเวรเท่านั้น....

พอตอนพี่แกจะกลับ...พี่แกก้อหันไปบอกพี่จราจรท่านนั้นว่า.....

วันนี้ให้จับหมวกและเข็มขัดนิรภัยเลยนะ.....เพื่อจะเอาไว้รายงาน...เีดี๋๋ยวไม่มีอะไรรายงาน...พี่แกบอกยั้งงั้น...

ผมก้อนั่งฟังอยู่พร้อมเจ้าหน้าอื่นๆอีกหลายคน....

พี่จราจรท่านนั้นนั่งหน้าแห้งเลยครับ......จะไม่จับก้อไม่ได้...นายสั่งมาอย่างนั้น.....

พอจับชาวบ้านก้อด่าคนที่จับนี่แหละครับ....ไม่ใช่ด่า ผกก..  คนขี่รถเพื่อเล่นน้ำต้องสวมหมวกกันน็อค.....

ผมว่าถ้าตักเตือนก้อว่าไปอย่างครับ......

นี่แหละครับชีวิตตำรวจชั้นผู้น้อย.....

[Pol.Sgt.Thongphet]

ผมยังต้องกู้เงินมายิงปืนเลยครับ แบบว่าชอบ

ขอ+1 ให้เจ้าของกระทู้ครับ



  

[#โชกุน#]

ครับ...ผมก้อมีเรื่องเล่าของตำรวจชั้นผู้น้อยให้ฟังอีกเรื่องนะครับ......

เรื่องมีอยู่ว่า...ผมทำงานใน อบต.แห่งหนึ่งซึ่งมีรถตู้พยาบาลไว้ช่วยเหลือคนเจ็บ.....และช่วงนั้นเป็นช่วงสงกรานต์ครับ...

ทางจังหวัดมีหนังสือให้หน่วยงานตั้งด่านเฝ้าระวังช่วง 7 วันอันตราย...ที่หน้า สภ.ต.ในตำบลที่ผมอยุ่ครับ...

อยู่ร่วมกันหลายหน่วยงานครับ มี อส.อำเภอ เจ้าหน้าที่อนามัย  เจ้าหน้าที่ของ อบต. และเจ้าของสถานที่ครับคือตำรวจ

วันนั้นเป็นวันที่ 2 ครับของการเฝ้าระวัง....

เล่าย้อนกลับไปวันแรกของการเฝ้าระวังก่อนนะครับ....ตอนที่นั่งกันอยู่ภายในเต้นท์ ผมได้ถามนายดาบท่านหนึ่ง

ที่ผมรู้จักว่า....ช่วงสงกรานต์แบบนี้มีการจับหมวกหรือเปล่าครับพี่......

พี่เขาก้อตอบว่า....ไม่จับหรอก...แต่แค่เรียกตักเตือนเท่านั้น.....เพราะเป็นช่วงเทศกาล.....

พอวันที่ 2 ครับ..ผมก้อไปอยู่เวรเฝ้าระวังอีก......

วันนี้มีพี่จราจรคนหนึ่งมานั่งอยู่ด้วยครับ....ผมก้อรู้จักแกดีครับ....แกเป็นคนสุภาพ...ไม่ค่อยจับใครหรอก...สนิทกับชาวบ้านดี

ก้อนั่งคุยกันไปเรื่อยๆครับ...พอใกล้เที่ยงๆมี ผกก.ที่เพิ่งย้ายมาใหม่ครับ...ผมก้อเพิ่งเคยเห็นหน้า..

มาพร้อมกับ สารวัตรสืบสวน....ไม่ใช่มาเพื่ออะไรหรอกครับ...มาเพื่อตรวจเวรเซ็นชื่อตรวจเวรเท่านั้น....

พอตอนพี่แกจะกลับ...พี่แกก้อหันไปบอกพี่จราจรท่านนั้นว่า.....

วันนี้ให้จับหมวกและเข็มขัดนิรภัยเลยนะ.....เพื่อจะเอาไว้รายงาน...เีดี๋๋ยวไม่มีอะไรรายงาน...พี่แกบอกยั้งงั้น...

ผมก้อนั่งฟังอยู่พร้อมเจ้าหน้าอื่นๆอีกหลายคน....

พี่จราจรท่านนั้นนั่งหน้าแห้งเลยครับ......จะไม่จับก้อไม่ได้...นายสั่งมาอย่างนั้น.....

พอจับชาวบ้านก้อด่าคนที่จับนี่แหละครับ....ไม่ใช่ด่า ผกก..  คนขี่รถเพื่อเล่นน้ำต้องสวมหมวกกันน็อค.....

ผมว่าถ้าตักเตือนก้อว่าไปอย่างครับ......

นี่แหละครับชีวิตตำรวจชั้นผู้น้อย.....

น่าเห็นใจจริงๆครับ ชั้นผู้น้อย(ที่ดีๆ)เนี่ย

ผมยังต้องกู้เงินมายิงปืนเลยครับ แบบว่าชอบ

ขอ+1 ให้เจ้าของกระทู้ครับ



  

ขอบคุณครับ ขอ+1 ให้ท่านเช่นกันครับผม 

[_RANGER_]

อ่านแล้วก็เห็นภาพตัวเองแบบเต็มๆเลยครับ

[PHAPHOOM]

ขรก.ชั้นผู้น้อย ชีวิตต้องกู้ครับ