เป็นตอนหนึ่งชื่อ "ปืนยาว" ในหนังสือ "บ้านเล็กในป่าใหญ่"
เขียนโดย ลอร่า อิงกัลล์ส ไวล์เดอร์ เมื่อ ค.ศ. 1932
ลอร่าบรรยายเกี่ยวกับการทำลูกปืน และการทำความสะอาดปืนของพ่อ
ผมเห็นว่าอ่านแล้วได้ความรู้ดี จึงนำมาให้อ่านบางส่วนครับ
****************************************
ทุกคืนก่อนจะเล่านิทาน พ่อจะต้องทำลูกปืนไว้สำหรับยิงสัตว์ในวันรุ่งขึ้น
ลอร่ากับแมรี่ช่วยหยิบทัพพีใหญ่ด้ามยาว หีบที่ใส่เศษตะกั่วอยู่เต็ม
และพิมพ์สำหรับพิมพ์ลูกปืน มาวางเตรียมไว้ให้พ่อ
พอพ่อนั่งขัดสมาธิลงหน้าเตาผิงและลงมือหลอมลูกปืน เด็กสองคนก็นั่งลงคนละข้างคอยดู
แรกทีเดียวพ่อเอาเศษตะกั่วใส่ลงในทัพพีใหญ่ แล้วเอาลนไว้บนถ่านหินเพื่อหลอมตะกั่วนั้น
พอตะกั่วละลายก็ค่อยๆ หยอดลงใส่ในรูกลมเล็กๆ ในพิมพ์สำหรับทำลูกปืน
แล้วคอยอยู่สักนาทีหนึ่งจึงเปิดพิมพ์ ลูกปืนใหม่มันเป็นเงาร่วงลงมาหน้าเตา
ลูกปืนนี้ยังร้อนอยู่ ยังจับไม่ได้ แต่มันเป็นเงาวับน่าจับเล่น
บางทีลอร่าหรือไม่ก็แมรี่ก็อดใจอยู่ไม่ได้ เอื้อมมือไปจับมันเข้า นิ้วแทบจะไหม้พอง
แต่ไม่กล้าเอะอะเพราะพ่อบอกไว้แล้วว่าไม่ให้จับลูกปืนที่ทำเสร็จใหม่ๆ
ถ้านิ้วไหม้มือพองก็เป็นความผิดของตัวเองที่ไม่เชื่อถ้อยฟังคำของพ่อ
ดังนั้นจึงได้แต่เอานิ้วใส่ปากอมไว้ให้เย็น แล้วคอยดูพ่อทำลูกปืนต่อไป
จะต้องมีลูกปืนมันเป็นเงากองโตเสียก่อนพ่อจึงจะเลิกทำ
พ่อรอให้พิมพ์เย็นแล้วจึงเอามีดพับค่อยแคะเศษตะกั่วที่ติดพิมพ์ออกจนเกลี้ยง
แล้วรวบรวมเศษตะกั่วผงๆ ที่ขูดออกนี้เก็บไว้อย่างระมัดระวัง
คราวหลังจะได้เอามาหลอมใหม่ทำลูกปืนได้อีก
ลูกปืนที่ทำเสร็จแล้วนี้ พ่อเก็บใส่ไว้ในถุงเล็กๆ ที่แม่เป็นคนทำ
แม่เอาหนังกวางที่พ่อยิงได้นั้นมาทำเป็นถุงอย่างสวยงามสำหรับเอาไว้ใส่ลูกปืน
พอทำลูกปืนเสร็จแล้ว พ่อก็หยิบปืนลงมาจากข้างฝาเอามาล้างขัดให้สะอาด
เพราะพ่อเอามันเข้าป่าซึ่งมีหิมะตกตลอดวัน
ปืนอาจจะชื้นและลำกล้องอาจจะสกปรกเพราะเปื้อนควันดินปืน
ดังนั้นพ่อจึงเอาไม้แยงลำกล้องปืนออกจากที่เก็บ คือที่เหน็บไว้ใต้ลำกล้อง
เอาเศษผ้าสะอาดๆ มาพันปลายไม้แล้วยกกระบอกปืนไปตั้งไว้ในอ่างหน้าตาผิง
เอาน้ำร้อนในการินลงไปในลำกล้อง แล้วรีบเอาไม้พันผ้านั้นสอดลงไป ถูขึ้นถูลง
น้ำร้อนนั้นก็เป็นสีดำเพราะควันปืน มันพุ่งปรี๊ดๆ
ออกมาตามช่องเล็กที่มีฝาปิดได้เมื่อเวลาที่ปืนบรรจุลูก
พ่อรินน้ำลงเรื่อยๆ ล้างลำกล้องด้วยผ้าพันปลายไม้
จนกระทั่งน้ำที่ไหลออกมานั้นขาวใส ก็เป็นอันว่าปืนสะอาดดี
น้ำที่ล้างนั้นจำเป็นจะต้องเป็นน้ำเดือดๆ เพราะว่าเมื่อเหล็กถูกความร้อนนั้นเข้า
ก็จะแห้งได้ทันที ไม่เปียกชื้นติดอยู่ในลำกล้อง
แล้วพ่อก็เอาผ้าสะอาดชุบน้ำมันพันไม้ และขณะที่ลำกล้องยังร้อนอยู่นั้น
พ่อก็เช็ดน้ำมันในลำกล้อง แล้วเอาผ้าสะอาดอีกผืนหนึ่งชุบน้ำมัน
เช็ดทั่วหมดทั้งข้างนอกข้างใน เช็ดจนทุกส่วนของปืนกระบอกนั้นเป็นมันลื่นไปหมด
หลังจากนั้นก็เช็ดและขัดด้ามปืน จนกระทั่งไม้ก็เป็นเงาวับไปด้วย
****************************************
หนังสือชุด Little House Series นี้มี 10 ตอน เป็นเรื่องชีวิตจริง
ผู้แต่งได้บรรยายถึงสภาพความเป็นอยู่ของชาวอเมริกัน โดยเฉพาะชีวิตของผู้แต่งเอง
ตั้งแต่เล็กจนเติบโต อย่างละเอียดลออ ทุกด้านทุกมุม และตรงกับความเป็นจริงทุกอย่าง
มิสซิส ลอร่า กิงกัลล์ส ไวล์เดอร์ ผู้แต่งหนังสือเรื่องนี้ เกิดเมื่อ ค.ศ. 1867
ในกระท่อมเล็กๆ ทำด้วยไม้ซุง อยู่ที่ชายป่าใหญ่ของรัฐวิสคอนซิน
และได้อพยกไปกับบิดามารดาโดยอาศัยเกวียนเป็นพาหนะ เดินทางผ่านรัฐแคนซัส
มินนิโซตา และดาโคตา ได้พบและแต่งงานกับ แอลแมนโซ ไวล์เดอร์
ดังที่เล่าไว้ในหนังสือตอน "เมืองเล็กในทุ่งกว้าง" ในตอนสุดท้ายของชีวิต
ได้ตั้งบ้านเรือนอยู่ในรัฐมิสซูรี มีบุตรหญิงผู้หนึ่งชื่อ โรส ไวล์เดอร์ เลน
เป็นนักเขียนมีชื่อคนหนึ่งของอเมริกา
