ผมมีปืนที่พ่อให้ไว้ ก่อนที่จะไปซื้อมาเป็นของตัวเอง ไม่เคยเรียนครับ แต่พอได้ปืนมาก็จะเอามาดูหลักการทำงานของมัน ลองเล่นลองโหลดกระสุน เคลียร์กระสุนต่างๆโดยใช้ลูก blank ขึ้นนก ลดนก อยู่บ้านจะเอามาเล่นบ่อย แล้วถ้ามีเวลาก็เอาไปยิงที่สนามเลยครับ ส่วนมากยิงโดยสัณชาติญาณเอา ส่วนมากจะยิงแบบขึ้นลำแล้วซัดเลย ไม่เล็งด้วยตาผ่านช่องเล็ง คือยิงเป้ารูปคน เอาให้โดนจุดที่เล็งคร่าวๆก็พอ เช่นยิงหัวก็โดนหัว ยิงท้องก็โดนท้อง แต่ไม่ต้องแบบกลางกระบาลเป๊ะ หรือเข้า X แบบนักแม่นปืน (แต่ปกติจะยิงปืนอัดลมค่อนข้างแม่นอยู่แล้ว ยิงเม็ดเขียวถั่วระยะ10เมตรได้ ยิงปืนลมยาวมาบ้าง ระยะ30-40เมตรนี่ ขวดลิโพกระจุย) ส่วนปืนจริงมันรีคอยล์แรงกว่าเยอะ แต่ผมถือว่าแค่ผมพอยิงถูกเป้าก็ถือว่าเป็นอันใช้ได้ แล้วก็เก็บปืนเอาไว้ป้องกันตัว แค่นั้นเองครับ นานๆก็เอาไปยิงกระสุนทิ้งที
แต่จะระวังเรื่องการถือปืนมากๆ ถ้าแม็กที่มีลูกจะไม่เอามาถือเล่นที่บ้านเด็ดขาด จะเอาแม็กที่ใส่ลูก blank มาจับมาเล่นเท่านั้น (แต่ตอนวางปืนไว้จะใส่แม็กที่มีกระสุนไว้ แต่ไม่ขึ้นลำ)
แต่กฏเรื่องไม่ให้ใครรู้ว่ามีปืน ผมเองแยกเป็นสองประเด็น ถ้าผมคิดแค่จะขู่กลายๆให้รู้ว่าอย่ามายุ่งกะกูนะ ผมจะแกล้งๆโชว์ให้มันเห็นว่าเรามีปืน แต่ถ้าต้องการจะยิงใครจริงๆหรือเตรียมตัวป้องกันตัวและทรัพย์สินคงจะไม่โชว์ให้เห็นว่าเรามีปืนและเก็บไว้ตรงไหน
ปล.ตอนเด็กๆผมชอบยิงหนู เอาปืนลูกดอกบ้าง ปืนลมลูกตะกั่วบ้าง ยิงหนูดิ้นตายไปหลายตัว จนมีวันนึงไปยิงนกเข้าที่หัว คือไม่ตั้งใจนะ หยิบปืนเล็งแล้วยิงเลย แต่ดันไปโดนหัวเป๊ะเลย แล้วมันไม่ตาย เลือดสาดเลย แต่บินไปบินมาอยู่ ดูแล้วทรมานมาก ตั้งแต่นั้นสัญญากับตัวเองเลยว่าจะไม่ยิงสัตว์อะไรอีก(ทุกวันนี้ยังแผ่เมตตาให้มันเลย) แล้วก็เลิกยิงสัตว์ไปเลย ฉะนั้นชาตินี้ ขอให้อย่ามีโอกาสได้ยิงสิ่งมีชีวิตใดๆโดยไม่จำเป็นเลย ฉะนั้น โจรอย่ามาเข้าบ้านผมเลยนะ ขอร้องเถอะ
