พอสักสามทุ่ม นอนไม่หลับประสาเด็กมหาลัย ที่ไม่เคยนอนก่อนห้าทุุ่ม
ลุกมาเข้าห้องน้ำ จุดบุหรี่ ตัวสุดท้ายที่ขอจากเพื่อนขึ้นสูบ ทำให้นึกถึงคำพูดของเพื่อนคนนี้ขึ้นมาใด้
แล้วตกลงว่าเลิกหรือไม่เลิกครับ
ผมเองเพิ่งจะลาสิกขามาได้ เกือบสามเดือนแล้ว ก็ยังคิดถึงวัดอยู่นะครับ สมัยหนุ่มๆ ไม่เคยมีความคิดที่จะบวชเลย กลัวว่าบวชแล้วออกมาจะเปลี่ยนนิสัย กลัวจะเลิกเหล้าเลิกบุหรี่ แต่จริงๆแล้วผมเลิกสองอย่านี้ก่อนบวชได้ตั้งนานครับ และในปีๆนึง ผมรักษาศีลได้ครบห้าข้อมากกว่า 360 วัน ครับ ก็เลยตั้งจะว่าจะบวชดูสักหน่อย
ตอนแรกตั้งใจว่าจะบวชสักเดือนนึง(ที่วัดบังคับว่าอย่างน้อยต้อง 15 วัน) เอาเข้าจริงๆ งานก็บังคับว่า ได้แค่ 21 วัน วันสึกออกมา เข้าบ้านปุ๊บก็ออกไปทำงานต่อปั๊บเลย
ทุกวันนี้คิดอย่างเดียวว่า ถ้าได้บวชอีก อยู่ยาวแน่นอนครับ และก็บอกกับพระอาจารย์แล้วว่า ถ้าผมได้เข้ามาบวชอีกที พวกเณรที่เข้ามาบวชใหม่นี่ ผมขอดูแลเองนะครับ
ตอนที่บวชอยู่ ผมได้ดูคนนึง เฮี้ยวแบบสุดๆ พระส่วนมากก็ไม่เคยเลี้ยงเด็กไม่เคยมีครอบครัวมาก่อน เจอผมลูกชายสองเข้าไปก็เอาอยู่เลย
ส่วนเรื่องผีเรื่องสางนี่ เลิกกลัวตั้งแต่ตอนหนีเที่ยวกลางคืนสมัยวัยรุ่นแล้ว มาเลิกกลัวเด็ดขาดเอาก็ตอนมีเมียแหละครับ
