ในฐานะที่ผมเป็นลูกทหารผ่านศึก คนหนึ่ง ผมอยากถามว่า

[คนตัวอ้วน+ผมรักในหลวง]

ในบางครั้งการเสียสละเพื่อจุดมุ่งหมายที่ยิ่งใหญ่นั้นคือประเทศเราก็ต้องทำ แม้การกระทำนั้นจะเป็นการปิดทองหลังองค์พระปฏิมา ก็ตาม และเราอย่าไปคิดว่าการะทำนั้นเราทำตามคำสั่งเพราะคำว่าทำตามคำสั่งนั้นฟังดูจะเป็นการบังคับขู่เข็นหรือกดขี่จนเกินไป แต่หากเราคิดว่าสิ่งนั้นสิ่งนี้เป็นการกระทำตามหน้าที่ถึงแม้ความดีความเด่นความดังจะไม่ปรากฎเราก็จะสบายใจในการทำงาน จริงอยู่ว่าภาระกิจในบางครั้งมันใหญ่หลวงนักและอาจจะทำให้เกิดความสูญเสียมาถึงชีวิตหรือพิการหรือเหน็จเหนื่อยในภาระกิจก็ตาม หากเราปล่อยวางและกำหนดจิตขณะได้เราก็จะสามารถปฏิบัติหน้าที่ได้อย่างภาคภูมิใจ เหตุและผลนั้นอยู่ในตัวของมันเอง "เจริญพร" อ่าวลืมตัวเป็นตำรวจนี่หว่าเรา คริคริคริ คนคลุกฝุ่น ครัฟ ปล.สำหรับสิทธิประโยชน์นั้นผมว่าเขาต้องมีกฎระเบียบที่รัดกุมอยู่แล้วครับ

[YIMTHANOM]

      คุณอาผมสมัยที่เรียนจบนายร้อยใหม่ๆ ท่านก็เคยไปรบครับแต่ไม่ใช่สงครามเวียดนาม หรือเกาหลีนะครับ รู้สึกจะรบทางใต้นี่แหละครับ

 ตอนนั้นพอทางบ้านรู้ว่าจะได้ออกไปรบตื่นเต้นกันใหญ่.........พ่อผมให้เบี้ยแก้หลวงปู่บุญไป เครื่องรางของขลังเพียบ......

 ได้ออกไปยิงอยู่ไม่กี่เท่าไหร่ พอกลับมาบ้านเค้าเล่าว่า ไอ้ศัตรูที่ยิงอยู่ด้วยน่ะไม่กลัวหรอก แต่กลัวเวลาลูกน้องบาดเจ็บเลือดทะลักมากกว่า

  เห็นแล้วมือไม้อ่อนจะเป็นลม..............

 

 

[kensiro]

จริงแล้ว ผมเจอคำถามนี้ ใน guru google ครับ  ผมเลยนำมาตั้งที่นี่ ใน google ตอบกันแบบไม่มีหลักเกณ copy เขามาตอบ กัน ไม่ได้เกิดจาก

คำตอบจริงๆ ที่ออกมาจาก ใจ เหมือนที่ครับ

ขอบคุณ ทุกท่าน ที่กรุณาตอบครับ

[Sig228-kolok]

ตา ผ่านสงครามเกาหลี .. ยายได้รับสมุดครอบทหารผ่านศึก ได้รับสิทธิ์ตามสมุดฯ คือ รักษาพยาบาลฟรี รพ.รัฐฯ ลดค่าโดยสารครึ่งหนึ่ง รถ บขส. ส่วนรถไฟก็ลดครึ่งหนึ่งสำหรับค่าตั๋ว ส่วนค่าธรรมเนียมอื่นๆ ก็ตามนั้น  ..  แม่ผม เคยทำงานที่ ศรภ. ได้รับ บัตรเหรียญพิทักษ์เสรีชน ได้สิทธิ์เหมือนของยาย .. พ่อผมเป็นข้าราชบำนาญกระทรวงมหาดไทย  มียศ ร.ท. เพราะจบสิงห์แดงมา แต่ไปเป็นทหารก่อนมาเป็นปลัดอำเภอ  ...  ใน สมัยที่ต่อสู้กับผู้ก่อการร้ายในสามจังหว้ัดชายแดนใต้ เมืื่อสามสิบปีก่อน สมัยที่ อำเภอสุคิริน ยังเป็น กิ่งอำเภอ  .. พ่อผมรับบาดเจ็บจากการปะทะ  คือ  ตาบอดใส 1 ข้าง จากสะเก็ดระเบิด  แต่ก็ยังกลับมาทำหน้าที่ต่อ จนท้ายสุด ถูกยิงที่หัวเข่า ต้องดามเหล็กไว้ ทำให้เดินไม่เหมือนปกติ และต้องย้ายออกจากพื้นที่ทันทีเพราะถูกหมายหัว  ทุกครั้งที่แกเล่าให้ผมฟัง แกมีแต่ความภูมิใจ ไม่เคยที่จะบ่นสักครั้งถึงเรื่องการบาดเจ็บ นอกจากเรื่องคนในเป็นหนอน เลี้ยงไม่เชื่องทำให้ท่านต้องประสบเหตุ เท่านั้ันครับ

[Udomkd]

ไม่มองในมุมว่าการรับใช้ชาติไม่ใช้การอาสา แต่เป็นหน้าที่ครับ
ผมไม่ใช้ลูก ทหารผ่านศึก แต่
ปู่ 1 คนผ่านสงครามลาว
ปู่ 1 คนฝ่านสงครามเวียดนาม
ลุง(ศักดิ์เป็นลุงแต่อายุแก่กว่าปู่ ) 1  คนผ่านสงครามเกาหลี
ลูกเลี้ยง 1 ผ่าน 3 จว.ชายแดนใต้
ไม่เคยบ่นครับว่าตัวเองได้รับสวัสดิการน้อย พอใจในสิ่งที่หลวงให้ เพราะถือว่าศักดิ์ศรีของชายชาติทหารมีค่ากว่าเงินทอง

มีอีกคนคือลูกพี่ลูกน้องของลุงท่านหนึ่งโดน ผกค.ยิงตายคาที่สมัยปี 18-19 ลุงเขาก็เสียใจครับลูกชายคนเดียวตาย แต่ถือว่าลูกได้ทำหน้าที่ของตนเองดีที่สุดแล้ว ใครเข้าบ้านลุงจะเห็นตู้ ในตู้มีชุดขาว กระบี่ เหรียญฯ  รูปถ่าย  โชว์ไว้ ลุงพึ่งตามไปอยู่กับลูกชายเมื่อไม่นานนี้ครับ

รุ่นน้องผมคนหนึ่งมีด๊อกแทคของพ่อคล้องไว้ที่ข้อมือ มันภูมิใจที่พ่อมันทำหน้าที่ของทหาร แม้ว่ามันจะไม่ได้เจอหน้าพ่อมันอีกต่อไป

ชอบครับ.....ให้คะแนนครับ


สำหรับความคิดส่วนตัวของผม ไม่ได้จำมาจากใคร หรือเอามาจากใหน แต่ถ้าหากบังเอิญไปตรงกะใคร ขอต้องขออภัยด้วยน๊ะครับ หากว่ามันตรงกัน หรือ ใครที่ไม่ชอบ ใช่ว่าจะต้องคิดแบบที่ผมว่า ผมเคารพในความคิดท่าน ครับ

"การรับใช้ชาติ เป็นสิ่งพึงปฏิบัติ "


ในส่วนปลีกย่อย ขอไม่นำมาคุยในที่นี้

[Udomkd]

ผมมั่นใจว่า

คนที่เลือกที่จะเป็นทหาร  
ก็เพราะต้องการปกป้องชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์ อยากทดแทนบุญคุณแผ่นดินโดยเลือกที่จะเสียสละได้แม้ชีวิตของตัวเอง

ครอบครัวที่สนับสนุนให้ลูกเป็นทหาร
ก็เพราะอยากจะบอกกับทุกคนอย่างภูมิใจว่า "ลูกฉันเป็นชายชาติทหาร" , "ลูกฉันเป็นผู้ชายเต็มตัว"

คนที่แต่งงานกับผู้ที่เป็นทหาร
ก็เพราะชื่นชมในความเสียสละ,ความบึกบึน,ความเป็นผู้นำและภูมิใจว่า"สามีฉันเป็นทหาร"


คนที่เลือกเป็นทหาร

- ไม่มีผู้ใดหวังรวยเป็นเศรษฐีจากการเป็นทหาร
 
- แต่สิ่งที่ท่านทหารเหล่านั้นรวย  คือรวยทาน  เพราะท่านเหล่านั้นยอมเสียสละได้แม้ร่างกาย , แม้ชีวิต เพื่อรักษาแผ่นดินให้คนในชาติได้อยู่อาศัยกันอย่างปลอดภัย

แม้ชื่อเสียงจะเลือนหายไปตามกาลเวลา แต่ความเสียสละของท่านเหล่านั้นจะถูกนำมาเป็นเรื่องเล่ากล่าวขานจากรุ่นสู่รุ่นต่อไป


Note : 1. ผิดถูกอย่างไรก็ขออำไพ ( อภัย ) ไว้ล่วงหน้าครับผม ^_^"

                 

ชอบครับ +1

[lek]

ก่อนจะเป็นอะไรก็ต้องรู้และเข้าใจว่าจะได้อะไร  คาดหวังอะไรมากมายไม่ได้หรอกครับ  คนไทยก็ได้แค่นี้แหละดูฝรั่งแก่ๆมาหาเมียไทยกันโครมๆ  ชายไทยแก่ๆไม่ไปหาเมียฝรั่งมั่ง  ขำๆนะครับอย่าคิดมาก   เราก็สนุกไปตามประสาเรา  คนมีเป็นแสนล้านยังไม่ได้กลับบ้านก็มี  เป็นคนไทยนี่น่าจะสบายที่สุดแล้วครับ...แบบไทยๆ

[Udomkd]

ตา ผ่านสงครามเกาหลี .. ยายได้รับสมุดครอบทหารผ่านศึก ได้รับสิทธิ์ตามสมุดฯ คือ รักษาพยาบาลฟรี รพ.รัฐฯ ลดค่าโดยสารครึ่งหนึ่ง รถ บขส. ส่วนรถไฟก็ลดครึ่งหนึ่งสำหรับค่าตั๋ว ส่วนค่าธรรมเนียมอื่นๆ ก็ตามนั้น  ..  แม่ผม เคยทำงานที่ ศรภ. ได้รับ บัตรเหรียญพิทักษ์เสรีชน ได้สิทธิ์เหมือนของยาย .. พ่อผมเป็นข้าราชบำนาญกระทรวงมหาดไทย  มียศ ร.ท. เพราะจบสิงห์แดงมา แต่ไปเป็นทหารก่อนมาเป็นปลัดอำเภอ  ...  ใน สมัยที่ต่อสู้กับผู้ก่อการร้ายในสามจังหว้ัดชายแดนใต้ เมืื่อสามสิบปีก่อน สมัยที่ อำเภอสุคิริน ยังเป็น กิ่งอำเภอ  .. พ่อผมรับบาดเจ็บจากการปะทะ  คือ  ตาบอดใส 1 ข้าง จากสะเก็ดระเบิด  แต่ก็ยังกลับมาทำหน้าที่ต่อ จนท้ายสุด ถูกยิงที่หัวเข่า ต้องดามเหล็กไว้ ทำให้เดินไม่เหมือนปกติ และต้องย้ายออกจากพื้นที่ทันทีเพราะถูกหมายหัว  ทุกครั้งที่แกเล่าให้ผมฟัง แกมีแต่ความภูมิใจ ไม่เคยที่จะบ่นสักครั้งถึงเรื่องการบาดเจ็บ นอกจากเรื่องคนในเป็นหนอน เลี้ยงไม่เชื่องทำให้ท่านต้องประสบเหตุ เท่านั้ันครับ

ผมภูมิใจ ที่เพื่อนผมตาแพะ มีประวัติศาสตร์ส่วนตัว ที่เป็นที่ภาคภูมิใจ

[โป้ง*กันบอย - รักในหลวง]

ผมสงสัยนะครับว่าชีวิตทหารกล้าที่พลีชีพเพื่อพิทักษ์รักษาผืนแผ่นดินไทยทำไม น้อยจังเลยครับ  ผมเห็นข่าวนักกีฬาไปแข่งโอลิมปิคมา  ถ้าได้เหรียญทองมาละก็เงินรอเป็น 10-10 ล้าน  และได้รับราชการอีกด้วยผมนึกถึงชีวิตทหารกล้าที่พลีชีพเพื่อรักษาแผ่นดิน ไทยไม่ว่าจะเป็นในสามจังหวัดภาคใต้หรือจังหวัดที่ติดต่อกับเขมร  เมื่อเสียชีวิต ธงชาติคลุมศพ  และคำสดุดีไม่กี่คำ  ไม่นานคนก็ลืม  และเงินอีกไม่เท่าไร  ผมไม่ทราบว่าทางราชการมีกฎเกณท์อย่างไรในการช่วยเหลือทหารกล้าเหล่านี้    ให้ลูกเขาได้รับราชการหรือภรรยาที่พอมีความรู้อยู่บ้างได้รับราชการบ้างไหม  โดยเฉพาะครอบครัวที่เสียหัวหน้าครอบครัวไป  ลูกเมียเขาเหล่านั้นทางรัฐมีการช่วยเหลือดูแลอย่างไร  มิใช่ผมจะอิจฉานักกีฬาโอลิมปิคนะครับ  ผมดีใจที่เขาเหล่านั้นสร้างชื่อเสียงให้กับประเทศ  กว่าจะได้มาก็ต้องฝึกฝนกันเป็นปี  แต่เขาเหล่านั้นสร้างชื่อเสียงให้กับประเทศ  และเขายังมีชีวิตอยู่   แต่ทหารกล้าเขาเสียชีวิตเพื่อรักษาผืนแผ่นดินไทย  ท่านลองคิดดูว่ามันต่างกันอย่างไร  นี่เป็นความเห็นส่วนตัวของผมนะครับ  ผมอยากเรียนถามท่านผู้รู้ช่วยคลายความโง่ของผมหน่อย      ขอบคุณครับ

แล้วในฐานะครอบครัวทหารผ่านศึก พี่และครอบครัวได้อะไรบ้างครับ

ไม่ได้อะไรเลย ผมต้องปากกัด ต ถีบ จนมีทุกวันนี้   แถมตัวผมเองโดนสารพัด อย่าง สุดบรรยาย แต่ช่างมันเหอะ แค่มาถามเฉย

เวลามันเปลี่ยนไปแล้ว สำหรับผม แต่คนอื่นละ

ผมไม่เคยเรียกร้องอะไรครับ เพียงแต่ตั้งประเด๋นถาม พ่อผมไม่ตาย แค่ ตาบอด ไปข้างหนึ่ง ครับ

เขา ไปรบที่เขาคล้อ ปีที่ผมเกิดพอดีครับ ถึงเขาจะไม่ได้ดูแลผมมาตลอดชีวิตผม แ่ต่อย่างไรเขาก็คือ ฮีโร่ของผม

ปัจจุบันท่านก็ยังมีชีวิต อยู่

ตั้งประเด๋นผิดอีกแล้วเรา กิกิ

จริงแล้ว ผมเจอคำถามนี้ ใน guru google ครับ  ผมเลยนำมาตั้งที่นี่ ใน google ตอบกันแบบไม่มีหลักเกณ copy เขามาตอบ กัน ไม่ได้เกิดจาก

คำตอบจริงๆ ที่ออกมาจาก ใจ เหมือนที่ครับ

ขอบคุณ ทุกท่าน ที่กรุณาตอบครับ

สรุปได้ดีมากครับ

[RMAY]

ญาติพี่น้องผมที่เป็นทหาร และผ่านศึกสมรภูมิมา ไม่ว่าจะเป็น เกาหลี เวียดนาม ลาว และภายในประเทศ ...............รวมทั้งตัวผมที่ผ่านมานิดๆหน่อยๆ .......................

ไม่ได้สิทธิพิเศษอะไรเกินเลยนอกเหนือจากที่ทางราชการกำหนด ................

สิ่งที่รู้สึกว่าไม่ได้อะไรเลย เพราะท่านเหล่านั้นและรวมทั้งตัวผม ไม่เคย"เจ็บ"หรือ"ตาย" สักคน ................... อาจจะเป็นที่ดวง หรือ ไม่ดุเดือดอะไร .....................

ผู้ใหญ่ในตระกูลผมหลายท่าน ผ่านเกาหลี เวียดนาม และลาว ................... ปะทะกันแค่เหยียบอกดึงดาบปลายปืนออก ............. ท่านก็ไม่ได้สิทธิพิเศษอะไร เว้นแต่เงินเพิ่มพิเศษสู้รบ และเหรียญตราเชิดชูเกียรติ ...................

ปลดประจำการ/เกษียณอายุมา ก็รับบำนาญเหมือนๆข้าราชการทั่วๆไป ........................

ท่านที่"เจ็บ"และ"ตาย" ................. ทางราชการกำหนดการทดแทนอยู่แล้ว เช่นการทำประกันชีวิต บำเหน็จตกทอด ฯลฯ .............. รวมทั้งการดูแลจากองค์การทหารผ่านศึก ...................

ที่สำคัญ .................. เมื่อรับราชการทหาร ทุกคนทราบถึง"หน้าที่"และ"สิทธิ"ของตัวเองอยู่แล้ว

เมื่อได้รับหน้าที่ไปรบ ทุกคนได้ทำพินัยกรรมและหนังสือไว้ด้วยความสมัครใจตามระเบียบที่กำหนด

ไม่มีใครเอะอะโวยวายเรียกร้องอะไรให้มากมายกว่าที่กำหนดทั้งสิ้น หากเจ็บหรือตายไป ............เว้นแต่จะคิดเอาเองว่าตัวเองไม่ได้รับสิทธิ หรือลืมว่าตัวเองจะต้องทำอย่างไร เมื่อเกิดเจ็บ พิการ.....................ทั้งนี้ ด้วยเกียรติศักดิ์ และ รู้จักหน้าที่ของตน

ส่วนญาติผู้เสียสละ ...................... ก็อย่าไปคิดว่ามีญาติผู้ใหญ่/บุพการีของตัวเองเสียสละไปแล้ว ตัวเองผู้เป็นทายาทจะต้องได้รับอะไรมากมายกว่าคนอื่นๆ ที่พ่อ-แม่เขา เจ็บ-ตายจากสาเหตุอื่นๆเช่นกัน .............

สิทธิ ศักดิ์ศรีและเกียรติศักดิ์นั้น อยู่กับตัวและวงศ์ตระกูล ....................แต่ไม่ใช่สำหรับให้ลูกหลานเอาไปเรียกร้องสิทธิอะไรให้มากมาย จนต้องมาระบายลมๆแล้งๆกับสังคม ................

ถ้าอยากจะใช้สิทธิของทหารผ่านศึกให้เต็มที่ ตามที่ราชการกำหนด .................. กรุณาติดต่อองค์การทหารผ่านศึก

ผม ไม่มีอะไรจะกล่าว ได้แต่คิดในใจว่า " ดีใจครับ ที่ได้รู้จัก ทหาร แบบท่านพี่มะขิ่นแค่ผ่านเวป บรอด์  "  
ปลื้มใจแทน ประชาชน ครับ  ที่มี เหล่าทหาร กล้า ที่คิดแบบนี้    น้ำตามันคลอจริงๆครับ   ประทับใจมากๆครับ  
ขออนุญาต + 5 นะครับ

มะขิ่น-รักในหลวง
Hero Member
*****

คะแนน 1120

ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
อาวุธประจำตัว: Ruger SP 101
กระทู้: 16117

[EAK1980 รักในหลวง]

คุณตาผมเป็นตำรวจ โดนยิงเสียชีวิตขณะปฏิบัติหน้าที่...ตั้งแต่สมัยคุณแม่ผมยังเรียนอยู่โรงเรียนประถมฯตัวน้อยๆอยู่เลย
ซึ่งคุณยายผมท่านก็เลี้ยงลูกท่าน7คนรวมแม่ผม มาตัวคนเดียว ลำบากแค่ไหน คงบรรยายไม่หมดหรอกครับ...ผมฟังแต่คุณยายผม
เล่าให้ฟังกับแม่เล่าให้ฟังบ้าง...ระเบียบทางการมีช่วยนะครับ แต่อาจจะไม่เพียงพอ ชีวิตที่เหลืออยู่ก็สู้กันต่อไปตามกำลังที่มีอยู่
แต่ยายผมก็เก่ง นะส่งเสีย ลูกๆรับราชการได้6คน เป็นครู4คน กับ ตำรวจอีก 2 กับเป็นเจ้าของธุรกิจส่วนตัวอีกหนึ่ง 
ตอนเด็กๆผมชอบถามยายเรื่องเก่าๆ สมัยญี่ปุ่นยกทัพ มา ให้ท่านเล่าให้ฟัง ผมสนิทกับยายผมมาก เสียดายท่านจากไป ก่อนผมจบมัธยมต้น ไม่งั้นคงได้รู้อะไรเก่าๆมากมาย
ผมไม่เคยเจอตัวตาเป็นๆแต่ก็รู้สึกภูมิใจนะ ลูกหลาน ท่านก็ภูมิใจแม้ว่าตอนนั้นลำบากกันหน้าดู 

[Udomkd]

อยากได้ยินคำพูดของอีกหลายๆท่านครับ

หากแต่ว่าท่านได มองเห็นอย่างไร ขอความกรุณาว่า

ได้โปรดอย่ากล่าวหากัน น๊ะครับ ตัวผมเองอยากฟัง อยากเห็นความคิดเห็น อีกหลายๆท่าน แม้นว่าจะไม่ตรงกับความคิดเรา ก็จะอ่านอย่างเคารพ ในความคิดของท่านครับ
 

[สุพินท์ - รักในหลวง]

ญาติพี่น้องผมที่เป็นทหาร และผ่านศึกสมรภูมิมา ไม่ว่าจะเป็น เกาหลี เวียดนาม ลาว และภายในประเทศ ...............รวมทั้งตัวผมที่ผ่านมานิดๆหน่อยๆ .......................

ไม่ได้สิทธิพิเศษอะไรเกินเลยนอกเหนือจากที่ทางราชการกำหนด ................

สิ่งที่รู้สึกว่าไม่ได้อะไรเลย เพราะท่านเหล่านั้นและรวมทั้งตัวผม ไม่เคย"เจ็บ"หรือ"ตาย" สักคน ................... อาจจะเป็นที่ดวง หรือ ไม่ดุเดือดอะไร .....................

ผู้ใหญ่ในตระกูลผมหลายท่าน ผ่านเกาหลี เวียดนาม และลาว ................... ปะทะกันแค่เหยียบอกดึงดาบปลายปืนออก ............. ท่านก็ไม่ได้สิทธิพิเศษอะไร เว้นแต่เงินเพิ่มพิเศษสู้รบ และเหรียญตราเชิดชูเกียรติ ...................

ปลดประจำการ/เกษียณอายุมา ก็รับบำนาญเหมือนๆข้าราชการทั่วๆไป ........................

ท่านที่"เจ็บ"และ"ตาย" ................. ทางราชการกำหนดการทดแทนอยู่แล้ว เช่นการทำประกันชีวิต บำเหน็จตกทอด ฯลฯ .............. รวมทั้งการดูแลจากองค์การทหารผ่านศึก ...................

ที่สำคัญ .................. เมื่อรับราชการทหาร ทุกคนทราบถึง"หน้าที่"และ"สิทธิ"ของตัวเองอยู่แล้ว

เมื่อได้รับหน้าที่ไปรบ ทุกคนได้ทำพินัยกรรมและหนังสือไว้ด้วยความสมัครใจตามระเบียบที่กำหนด

ไม่มีใครเอะอะโวยวายเรียกร้องอะไรให้มากมายกว่าที่กำหนดทั้งสิ้น หากเจ็บหรือตายไป ............เว้นแต่จะคิดเอาเองว่าตัวเองไม่ได้รับสิทธิ หรือลืมว่าตัวเองจะต้องทำอย่างไร เมื่อเกิดเจ็บ พิการ.....................ทั้งนี้ ด้วยเกียรติศักดิ์ และ รู้จักหน้าที่ของตน

ส่วนญาติผู้เสียสละ ...................... ก็อย่าไปคิดว่ามีญาติผู้ใหญ่/บุพการีของตัวเองเสียสละไปแล้ว ตัวเองผู้เป็นทายาทจะต้องได้รับอะไรมากมายกว่าคนอื่นๆ ที่พ่อ-แม่เขา เจ็บ-ตายจากสาเหตุอื่นๆเช่นกัน .............

สิทธิ ศักดิ์ศรีและเกียรติศักดิ์นั้น อยู่กับตัวและวงศ์ตระกูล ....................แต่ไม่ใช่สำหรับให้ลูกหลานเอาไปเรียกร้องสิทธิอะไรให้มากมาย จนต้องมาระบายลมๆแล้งๆกับสังคม ................

ถ้าอยากจะใช้สิทธิของทหารผ่านศึกให้เต็มที่ ตามที่ราชการกำหนด .................. กรุณาติดต่อองค์การทหารผ่านศึก

ที่จริงพวกเราก็ได้กันทุกนั่นแหละ  เพียงแต่ต้องเอาราชกิจจา ฯ ไปทำบัตรที่กระทรวงมหาดไทย  แล้วได้ยกเว้นค่าธรรมเนียมหลายอย่างเหมือนกัน  รวมทั้งค่าธรรมเนียมใบ ป.4 ด้วย

[RMAY]

มะขิ่น-รักในหลวง
Hero Member
*****

คะแนน 1121

ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
อาวุธประจำตัว: Ruger SP 101
กระทู้: 16117


ครั้งที่ 2ครับ

[มะขิ่น]

ญาติพี่น้องผมที่เป็นทหาร และผ่านศึกสมรภูมิมา ไม่ว่าจะเป็น เกาหลี เวียดนาม ลาว และภายในประเทศ ...............รวมทั้งตัวผมที่ผ่านมานิดๆหน่อยๆ .......................

ไม่ได้สิทธิพิเศษอะไรเกินเลยนอกเหนือจากที่ทางราชการกำหนด ................

สิ่งที่รู้สึกว่าไม่ได้อะไรเลย เพราะท่านเหล่านั้นและรวมทั้งตัวผม ไม่เคย"เจ็บ"หรือ"ตาย" สักคน ................... อาจจะเป็นที่ดวง หรือ ไม่ดุเดือดอะไร .....................

ผู้ใหญ่ในตระกูลผมหลายท่าน ผ่านเกาหลี เวียดนาม และลาว ................... ปะทะกันแค่เหยียบอกดึงดาบปลายปืนออก ............. ท่านก็ไม่ได้สิทธิพิเศษอะไร เว้นแต่เงินเพิ่มพิเศษสู้รบ และเหรียญตราเชิดชูเกียรติ ...................

ปลดประจำการ/เกษียณอายุมา ก็รับบำนาญเหมือนๆข้าราชการทั่วๆไป ........................

ท่านที่"เจ็บ"และ"ตาย" ................. ทางราชการกำหนดการทดแทนอยู่แล้ว เช่นการทำประกันชีวิต บำเหน็จตกทอด ฯลฯ .............. รวมทั้งการดูแลจากองค์การทหารผ่านศึก ...................

ที่สำคัญ .................. เมื่อรับราชการทหาร ทุกคนทราบถึง"หน้าที่"และ"สิทธิ"ของตัวเองอยู่แล้ว

เมื่อได้รับหน้าที่ไปรบ ทุกคนได้ทำพินัยกรรมและหนังสือไว้ด้วยความสมัครใจตามระเบียบที่กำหนด

ไม่มีใครเอะอะโวยวายเรียกร้องอะไรให้มากมายกว่าที่กำหนดทั้งสิ้น หากเจ็บหรือตายไป ............เว้นแต่จะคิดเอาเองว่าตัวเองไม่ได้รับสิทธิ หรือลืมว่าตัวเองจะต้องทำอย่างไร เมื่อเกิดเจ็บ พิการ.....................ทั้งนี้ ด้วยเกียรติศักดิ์ และ รู้จักหน้าที่ของตน

ส่วนญาติผู้เสียสละ ...................... ก็อย่าไปคิดว่ามีญาติผู้ใหญ่/บุพการีของตัวเองเสียสละไปแล้ว ตัวเองผู้เป็นทายาทจะต้องได้รับอะไรมากมายกว่าคนอื่นๆ ที่พ่อ-แม่เขา เจ็บ-ตายจากสาเหตุอื่นๆเช่นกัน .............

สิทธิ ศักดิ์ศรีและเกียรติศักดิ์นั้น อยู่กับตัวและวงศ์ตระกูล ....................แต่ไม่ใช่สำหรับให้ลูกหลานเอาไปเรียกร้องสิทธิอะไรให้มากมาย จนต้องมาระบายลมๆแล้งๆกับสังคม ................

ถ้าอยากจะใช้สิทธิของทหารผ่านศึกให้เต็มที่ ตามที่ราชการกำหนด .................. กรุณาติดต่อองค์การทหารผ่านศึก

ที่จริงพวกเราก็ได้กันทุกนั่นแหละ  เพียงแต่ต้องเอาราชกิจจา ฯ ไปทำบัตรที่กระทรวงมหาดไทย  แล้วได้ยกเว้นค่าธรรมเนียมหลายอย่างเหมือนกัน  รวมทั้งค่าธรรมเนียมใบ ป.4 ด้วย

ผมยังไม่ได้ทำครับพี่ ................... เอาไว้เกษียณ/ปลดประจำการก่อนแล้วค่อยทำ 

เคยไปคุยกับ อผศ.เรื่องสิทธิ ..................... พวกบอกว่า ออกจากราชการก่อนแล้วค่อยมาคุยกัน 

มีแค่สองเหรียญครับ พิทักษ์ฯชั้น 3 กับ ราชการชายแดน .....................