ครับ...ขออนุญาตออกความเห็นครับ........ครูมีหลายประเภท ผมเป็นพวกสายศิลป์(ที่ครูสายวิทย์มักมองว่าโง่) เป็นวิชาที่ฝ่ายวิชาการของโรงเรียนมองข้าม เพราะมองว่าไร้สาระ ผมสอนดนตรีครับทำวงโยธวาทิต และวงคอมโบของโรงเรียน ทำคนเดียวด้วยใจ เวลาซ้อมดนตรีกับเด็กๆคือหลังเลิกเรียนถึงค่ำๆ และเสาร์อาทิตย์ ออกงานหรือแข่งในนามโรงเรียนไม่เคยเรียกร้องใดๆจากนักเรียนมีแต่จะให้ หลายครั้งมีเด็กกับผู้ปกครองบางคนมาขอให้ผมสอนพิเศษพวกกีตาร์ กลอง คีย์บอร์ด แล้วถามผมว่าคิดชั่วโมงเท่าไหร่พวกนี้ผมไล่กลับหมด โดยบอกกับคนเหล่านี้ว่าถ้าอยากเรียนให้มาเรียนด้วยใจถ้าพูดเรื่องเงินไปไกลๆเพราะเงินเดือนครูแค่นี้ครูก็พอกิน ผิดกับครูสายวิทย์(บางคน)ในโรงเรียนเดิมผม พวกนี้เด็กเรียนเก่งขนาดไหนก็ตามแต่ถ้าไม่เรียนพิเศษกับครูเจ้าของวิชา เด็กคนนั้นไม่มีทางได้เกรด4 แต่ถ้าเรียนพิเศษกับครู เกรด 4 ทุกคนครับ เพราะพี่แกเล่นเอาข้อสอบมาเฉลยที่เรียนพิเศษ อันนี้เป็นเรื่องจริงที่นักเรียนมาระบายให้ผมฟังผมได้แต่นั่งฟังแล้วเศร้าใจครับ
มาแล้ว
เพื่อนร่วมอาชีพ
แถมสาขาวิชาเดียวกัน
สู้ต่อไปน้อง อย่าไปนึกถึงสาขาอื่น

เราเรียนมาอย่างนี้ "ครูของเรา สอนมาอย่างนี้"
พี่ไปกทม.เมื่อวันศุกร์ แวะหาลูกศิษย์ที่โรงเรียนดุริยางค์ทหารบก
พอเจอกันเขาไหว้เสร็จกระโดดกอด พี่ ดีใจใหญ่ พาไปกินข้าว-นอนด้วยกัน ๑ คืน
นี่คือสิ่งที่เราได้รับมากกว่าสาขาอื่นได้รับ ถามว่าไอ้สายอื่นที่น้องพูดถึงตั้งแต่จบไปเขาเคยติดต่อ
และไปมาหาสู่ครูบาอาจารย์ตั้งแต่มัธยมยันมหาลัยฯเหมือนพวกเราไหม
คนเราไม่ได้อยู่ได้ในโลกนี้
ด้วยสมองซีกซ้ายเพียงด้านเดียว
ขออภัยที่ออกนอกประเด็น ครับ
