ไม่ได้ใช้บริการของรถไฟไทยน่าจะร่วม 20 ปีได้แล้ว
แต่ยังจำกลิ่นรถไฟได้ดี ประเภทว่าปิดตาไว้ก็รู้ว่าอยู่ที่ใหน
ตอนนี้กลิ่นรถไฟเป็นยังไงบ้างก็ไม่รู้

ยังเหม็นขี้เหมือนเดิม
เพื่อนผมลอดใต้สะพานรถไฟ
ขี้เต็มหลังคาเลย

55555 ยายเห็นน้าจอย " คุยเรื่อง ขี้ " แล้ว ฮา อ่ะ ฮา 55555
เรื่องเกี่ยวกับ รถไฟ มีเรื่องคุยเยอะแยะ ไม่คุย มาคุย เรื่อง ขี้ ฮา
คุยเรื่องนี้ ทีรัย ยายอยากจะแนะนำ ให้ไปพบ "จิตแพทย์ " อ่ะ ฮา
เอ้าาา ยายคุยอีกคนนุงส์ เพื่อจะได้ไปเป็นเพื่อนน้าจอย อ่ะ ฮา
ไอ้เรื่อง "ขี้ " ที่ยายจะเล่า เนี่ยะ ไม่รู้ว่ามัน ฮา หรือ น่าสลด อ่ะ ฮา

ยายนั่ง "รถไฟ สายสั้น " พิษณุโลก - อุตรดิตถ์ อ่ะ ฮา
กะว่าจะไปลง " พรหมพิราม " ไปทำธุระ อ่ะ ฮา
ตื่นเช้ามา ยายก็จัดการเอกสารใส่กระเป๋า " แซมโซไนท์ " เรียบร้อย อ่ะ ฮา
ก่อนไปสถานี รถไฟ ยายก็แวะ กินข้าวเช้า หน้าโรงแรม อมรินทร์เก่า ในเมืองอ่ะ ฮา
ข้าวแกงร้านนี้ " คุณชาย ถนัด สอ " แกมาพิษณุโลก ทีรัย แกเปิปประจำ อ่ะ ฮา
พอกินข้าวเสร็จ ก็จัดแจง ขับรถตรงไป สถานีแป๊ปเดียว ห่างกัน แค่ ห้า หกร้อยเมตร อ่ะ ฮา
จัดการเอารถไปฝากสหาย เจ้าของโรงแรมพิษณุโลก อ่ะ ฮา
จัดการตีตั๋ว รถไฟเรียบร้อย พอรถไฟมาถึง ยายก็ขึ้นไปนั่งคอย เลยอ่ะฮา
ตอนขึ้นไปนั่ง ยายก็นั่งรวมกับพวกชาวบ้าน ตรง " โบกี้ " หน้าๆ อ่ะ ฮา
สักพัก เกิด "ปวดท้อง" อยากถ่าย ยายก็เอากระเป๋า ฝากคนที่นั่งข้างๆ ฮา
บอกเขาว่า ฝากหน่อย จะไปเข้าห้องน้ำ เดี๋ยวกลับมาอ่ะ ฮา
ยายก็จัดการเดินไป ท้ายโบกี้ คันหลังสุด กะว่า จะได้นั่งขี้ แบบสบาย อ่ะ ฮา
เออ พอเปิดประตู เข้าไปข้างใน ส้วมมันสกปรก เหมือนเขา ร่ำลือ กันจริงๆ อ่ะ ฮา
มองทะลุ "คอห่าน" ลงไป เห็น ไม้หมอนรถไฟ ที่พี่ ระ พิน ทอน นาด จะซื้อนั่นแหละ อ่ะ ฮา
ยายก็จัดการ " นั่งขี้ " แบบ สบายอารมณ์ หูคอย ฟังเสียง ว่าเมื่อไหร่ รถไฟ จะเคลื่อนขบวน ฮา
พอจัดการ ทำธุระเรื่อง " ขี้ " เสร็จ ก็เปิดประตู เดินออกมา อ่ะ ฮา
ตอนเดินออกมา พอพ้น โบกี้ที่สอง ยาย "ใจหาย ว๊าบ" เลย อ่ะ ฮา
เอ้ย ยายตกใจ " รถไฟ " มันหายไปไหนวะ เหลือแต่โบกี้ ฮา
รถไฟ แมร่ง ตัด "สองโบกี้ " สุดท้าย ออก ฮา 55555
รถไฟขบวนนี้ มันวิ่งสายสั้น มันลากไปแค่ "สอง ตู้ " แค่นั้น อ่ะ ฮา
5555 การรถไฟไทย มันทิ้งยาย เอาไว้กับ " ขี้ " อ่ะ ฮา 5555555
