หุหุหุ ตอนแรกกะจะทำเป็นลำมะเฟืองให้ แต่ทำไม่ได้เพราะท่อสำหรับทำปลอก(ไม่ว่าจะหาซื้อจากที่ไหนหรือจ้างฉีดตามขนาดก็เถอะ 100%ไม่ตรง ต้องมีโค้งงอกันเล็กน้อย ทำให้ไม่สามารถเซาะมิลลิ่งเป็นแนวตามยาวได้
มาเข้าเรื่องทฤษฎีกันดีกว่า ด้วยทฤษฎีของวอลคาเซ่นที่ใส่ปลอกเพื่อต้องการดึงลำกล้องโดยต้องการให้แรงดึงช่วยในการเรียงตัวของอนุภาคของเนื้อโลหะลำกล้องเป็นไปในแนวเดียวกันและเป็นเส้นตรงมากที่สุด
ทีนี้ในเมื่อปลอกสำหรับดึงลำกล้องมันไม่มีทางตรง100% เพราะฉะนั้นแรงดึงก็ไม่ balance ซะแล้ว แรงดึงลำกล้องก็คือแรงกดที่ไปกระทำกับปลอก ทีนี้เมื่อปลอกมีความโค้งตัวอยู่เล็กน้อย แรงกระทำนั้นๆยิ่งอาจทำให้ปลอกงอตัวมากขึ้น เพราะฉะนั้นเส้นแนวแรงก็ยิ่งเบี่ยงเบนเข้าไปอีก
อีกทั้งนานวันขึ้น ไม่ว่าปลอกจะเป็นโลหะชนิดใด ย่อมเกิดการเกร็งและหดตัวเมื่อถูกแรงกระทำที่เท่าเดิมตลอดเวลา (ให้นึกถึงการใส่น๊อตที่ต้องขันตึง ทำไมต้องใส่แหวนสปริงค์) ตัวเนื้อโลหะของปลอกก็จะหดตัวสั้นลง แรงกระทำของการดึงลำกล้องก็จะลดลอง เส้นแนวแรงก็เบียงไปอีก
จากตำแหน่งการเล็งเดิมก็จะค่อยๆเปลี่ยนไป จากกลุ่มที่เล็กแคบก็จะค่อยๆใหญ่ขึ้น
แสดงว่าถ้าที่ถูกต้องแล้วทฤษฎีนี้จะทำให้ได้ใกล้เคียงที่สุดคือ (ความเห็นส่วนตัว)
1. ท่อต้องเป็นแบบพิเศษซึ่งมีความเที่ยงตรงสูงซึ่งแม้แต่จ้างทำออกมาเองหรือซื้อจากร้านไหนก็ไม่มีทางตรง(ต้องเป็นท่อที่ใช้กับงานทางวิศวกรรมด้านxxx ถึงจะได้ท่อที่มีความเบี่ยงเบนน้อยที่สุดและมีเนื้อโลหะแน่นมีความคงทนต่อการถูกกระทำด้วยแรงแล้วเกิดความเสียหายต่อรูปทรงน้อยมากๆ
) แต่....ราคาท่อประเภทนี้ราคาสูงมากๆ ถ้าเป็นบริษัทที่เป็นตัวแทนและสั่งจากญี่ปุ่นเข้ามาได้ เท่าที่เคยสั่งมาใช้ราคาเมตรละเกือบ3,000บาท
2. เมื่อใช้งานไปได้ซักระยะ ต้องมีการตั้งค่าของแรงใหม่
3. เส้นแรงจะวิ่งได้สม่ำเสมอ ต้องวิ่งบนเนื้อโลหะที่สม่ำเสมอและเป็น Rigidbody ถ้ามีรอยแหว่งหรือความไม่สมมาตรของรูปทรง ย่อมไม่ทำให้แรงวิ่งเป็นแนวเดียวกันตามที่ทฤษฎีต้องการ
(ตามความเชื่อของผมเอง การทำครอบดึงลำกล้อง อาจทำให้กลุ่มดีขึ้น ถ้าคาดหวังว่าครอบดึงแล้วจะได้กลุ่มดีเหมือนปืนราคาแพงๆ คงจะไม่คุ้มค่าสำหรับเงินที่เสียไป หลักๆที่จะได้ก็คือความสวยงามตามใจเจ้าของเท่านั้นที่คุ้มค่าทางใจ
)
.....พี่ต้อยโดนตัดลำซะแล้ว
สวยครับ
เดี๊ยวของพี่ปั้นจะจัดให้พิเศษเลยครับ
รวมคอมพ์แล้วเหลือซัก9นิ้วก็พอเน๊อะ
