ถ้าได้ฟังอาจารย์วรเจษฐ์(ถ้าจำไม่ผิด)จะทำให้เข้าใจและเห็นอะไรหลายอย่างในรัฐธรรมณูญปี 50 ค่อนข้างชัดเจนแต่แปลกว่าการอภิปรายของอาจารย์หายไปจากสื่อทุกประเภททั้งหมด ทั้งโทรทัศน์และหนังสือพิมพ์ไม่มีปรากฎให้ชาวบ้านได้เห็นเลย

มีลงในมติชน ครับ
ที่หาข้อเสียมาอ่านได้ยาก เพราะโดยเนื้อหาของร่างรัฐธรรมนูญ มันไม่มีข้อเสียที่เป็นรูปธรรม ที่จะไม่รับกัน ก็เป็นเพราะไม่ชอบที่มา เสียมากกว่า
จริง ๆ แล้วกลไกของกระบวนการรับฟังความคิดเห็นประชาชน มีประสิทธิภาพดีกว่า รธน.ปี 40 ด้วยซ้ำ ผมทำงานด้านรับฟังความคิดเห็นมาทั้งสองฉบับ ปี 40 ไม่ได้จัดงบประมาณเรื่องนี้ไว้ให้ด้วยซ้ำ
เรื่องการให้ศาลเข้ามาสรรหาองค์กรอิสระ ผมก็ไม่ชอบ เพราะไป ๆ มา ๆ เราอาจจะไม่เหลือสถาบันไว้แก้ปัญหาของชาติแบบที่ภาษาทหารเรียกว่า "แนวที่ไม่ยอมให้ข้าศึกผ่าน"
แต่ก็เห็นใจ สสร. เพราะเหลือศาลเป็นก๊อกสุดท้ายแล้ว
โจทก์สำคัญของการร่างรัฐธรรมนูญ คือหาทางป้องกันการแทรกแซงองค์กรอิสระ ที่เคยเกิดขึ้นกับศาลรัฐธรรมนูญ, สตง. กกต. ไปจนถึง ปปช.
อย่างที่ผมบอกแล้วว่า ไม่อยากให้ศาลเข้ามายุ่งกับเรื่องนี้ แต่ก็จนปัญญาเหมือนกันว่า แล้วจะหากลไกที่เชื่อถือได้ดีเท่านี้ได้หรือเปล่า
ผมมีเพื่อน ที่สนิทกันพอจะเล่าให้ฟังว่าใช้เงินหาเสียงไปสามสิบล้าน ถึงได้รับการเลือกตั้ง แต่ถูกรีดเงินค่าเปลี่ยนสีของแผ่นกระดาษ มากกว่านั้นเสียอีก