22 ปี ผ่านไป ได้อะไรจากการอยากมีปืน?

[pongsak]

ผมเริ่มสะสมปืนมาประมาณ 5 ปี  สั้น  5 ยาวลูกกรด  3  ไม่เคยคิดที่จะขายเลยสักกระบอก เพราะแต่ละกระบอกที่ได้มามีประวัติต่อสู้กับนายทะเบียนพอสมควร    มีปืนยาวทั้งหมดที่ตัดใจขายก็เพราะภรรยาท้องลูกคนแรกเลยสัญญากับตัวเองว่าจะเลิกยิงนกเลยต้องขาย  ทุกวันนี้บางครั้งนั่งนึกว่าแต่ละกระบอกที่ได้มายากพอควร แต่เราก็ได้มา  ภูมิใจทุกครั้งที่นึกถึง      ปืนกระบอกแรกที่อยากได้คือ 9 มม.  จนแล้วจนรอดผมก็ยังไม่มีปืน 9 มม.เลย

[K2A]

       
             .......เห็นด้วยครับผมที่ว่า ปืน เป็นทรัพย์สินอย่างหนึ่ง อาจเทียบได้กับวัตถุมงคล

         ผมเริ่มมีความคิดว่าจะเก็บปืนแทนทรัพย์สินอื่นๆ เช่น หุ้น พันธบัตรหรือเงินสดบางส่วน

         ถ้าไม่ทำให้เสียสภาพคล่องทางการเงินครับ...   แต่ทั้งนี้ก็คงขึ้นอยู่กับความสามารถใน

          การแก้ตัวหรือหลบซ่อนภรรยาเป็นหลักครับผม...

[monamie]

ได้ความรู้สึกดีๆ เหมือนมีเพื่อนซี้อยู่ใกล้ตัว   ได้ความมั่นใจในความปลอดภัยของตัวเองและสมาชิกในครอบครัว  ได้ความผ่อนคลายจากการได้นำเจ้าเพื่อนยากไปยิงในสนาม   และอื่นๆอีกมากมายครับ 

[Dhong]

........เป็นความประทับใจอย่างเดียวที่จำได้กับพ่อครับ พ่อผมรับราชการเป็นเจ้าหน้าที่ป่าไม้ ไม่ค่อยได้กลับบ้าน กินเหล้าเที่ยวเก่ง ผมเลยไม่ค่อยสนิทกับพ่อ เราไม่เคยมานั่งคุยกันเลย
........มีอยู่ครั้งหนึ่งตอนเรียนมหาวิทยาลัย แกนึกยังไงไม่ทราบพาผมไปยิงปืน11มม. เป็นครั้งแรกในชีวิตครับที่ยิงปืน...........หลังจากนั้นก็ไม่คุยกันเหมือนเดิม.....จนตอนนี้แกเป็นมะเร็งตายได้2ปีแล้ว
ขนาดตอนป่วย แกถ่ายบนเตียงผมก็เช็ดให้ ดึกๆตื่นตี2ตี3 ช่วงแรกก็เหนื่อยๆครับ แสดงออกทางสีหน้า  แกพูดขึ้นมาว่าตอนผมยังเด็กพึ่งเกิดแกก็เช็ดให้ผมเหมือนกับตอนนี้  หลังจากวันนั้นผมไม่เคยแสดงสีหน้าให้แกรู้ว่าเหนื่อยเลย......แต่เราก็ยังไม่คุยกันเหมือนเดิมเพราะไม่รู้จะคุยอะไร..จนพ่อตาย ทุกวันนี้เห้นปืนก้นึกถึงพ่อครับ คงจะเก้บไว้ให้ลูกของผมต่อไป ไม่ขายแน่นอน 

[ภูกามยาว]

มีโอกาส และนายทะเบียนอนุญาตผมจะซื้อเพิ่มครับ และไม่คิดจะขาย แม้แต่วินาทีสุดท้ายที่คนบางกลุ่มคิดจะยึดปืนครับ

[PU45™]

กระบอกแรกโอนจากพ่อ เมื่อ 28 ปีที่แล้ว
ซื้อเองกระบอกแรก เป็นโคลท์ .38 super ราคา 9 พันบาท เมื่อ 27 ปืที่ผ่านมา ทำด้ามกะช่างพยนต์ วาดรูปมือด้วย
หลังจากนั้นก็ตามมาเรื่อยๆ  แล้วก็ขายกินไปตามสภาวะเศรษฐกิจส่วนตัว จนเกือบหมดแล้ว 

มันก็ได้ความสบายใจ ที่สามารถครอบครองสิ่งที่รัก สิ่งที่ต้องการ ถึงแม้ว่าจะไม่ยั่งยืนก็ตาม ถือเป็นทรัพย์สินผ่องถ่ายได้ 

[krudam]

จะให้เล่าเรื่องปืนที่ที่ผ่านมาเหรอครับ ขอบอกว่าจำไม่หมดจริงๆ   รู้แต่ว่าปัจจุบันยังอยากได้อยู่ครับ 

[Ro@d - รักในหลวง]

..ขอบคุณมากครับ คุณลูกซองสั้น ..ตั้งกระทู้นี้ ดี ครับ ทำให้กลับหลังหันได้ทบทวน. ความหลัง..  . แต่ผมก็ยังสงสัย ไม่ได้กล่าวถึงลูกซองสั้นเลยครับ..  ว่าจะเกี่ยวกับความประทับใจอย่างไร ถึงนำมาตั้งเป็นนามเรียกขานครับ..
    ผมมีอาวุธปืนสั้น ที่ถูกกฎหมายกระบอกแรก เป็น S&W M 10 2 นิ้ว.. ราวสิงหาคม 2524.. ใช้อยู่ 3-4 ปีก็ขายไป .. อาวุธปืนผ่านเข้ามาไม่มากมายนัก เกือบสามสิบกระบอก เกือบครึ่งได้มา ในราคาไม่เกิน 100 บาท.. แต่ผมเป็นคนเบื่ออะไรง่าย มาก มาก หรือถ้าเกิดไม่ชอบใจนิดหน่อย.. ก็ขายไปในราคาต่ำกว่าทุน แลก หรือให้กันไปฟรี ฟรี.. จะเลือกเหลือไว้ที่ชอบใจจริง จริง จึงจะเก็บไว้.. ย้อนมองไปตอนนี้ก็เสียดายมากเหมือนกันครับ.. 

[Point_Blank]

ผมมีอาวุธปืนมาตั้งแต่แปดปีที่แล้ว กระบอกแรกคือ ปืนลูกกรด CZ 452 ซื้อเพราะ อยากได้ ชอบ และอยากฝึกความแม่นยำ รวมทั้งสมาธิด้วย ชอบและถูกใจมากๆ...................ก๊าบ

[boon]

ผมเริ่มมีปืนกระบอกแรกตั้งแต่ปี1985 จนถึงวันนี้ก็20ปีแล้ว ปรกติจะซื้อปีละ1กระบอก แต่บางช่วงก็มีเหตุการณ์ที่จำเป็นต้องหยุดซื้อ สองสามปีมานี้ซื้อปีละหลายกระบอก แต่ปืนที่ผมคุ้นเคยและใช้งานจริงๆมีไม่เกิน5-6กระบอก นอกนั้นนอนอยู่ในตู้เฉยๆ ตั้งใจใว้ว่าจะซื้ออีก2กระบอก เป็น1911ขนาด.45 หนึ่งกระบอก กับลูกโม่ซิงเกิ้ลแอ๊คชั่น ขนาด.45 โคลท์ แล้วก็จะวางมือจากการซื้อปืน เริ่มรู้สึกเบื่อการซื้อปืนแล้วครับ ซื้อเท่าไรก็ไม่เคยพอ ของที่เรายังไม่มี มันว่างอยู่เต็มตู้ในร้าน ขอสนุกกับการยิงปืนอย่างเดียวดีกว่า แต่ไม่รู้ว่าสิ่งที่ตั้งใจเอาใว้จะทำได้หรือเปล่า

[เทพอสูรสองร่าง:รักในหลวง]

ผมก็มีประวัติยาวเหมือนกัน.......โชคไม่ดีตอนที่ตกงานได้ขายปืนไปซื้อรถไถ

รู้สึกเสียดายมากเสียใจด้วยทั้งๆที่เราทนทำงานบากหน้าฝากชีวิตร่วมกันลำบากร่วมกันแต่พอเวลาสบายกับปลดลูกน้อผู้

ที่มีอายุงานมากปีออกข้อหาต้องเสียเงินจ้างแพงกว่าพนักงานใหม่ๆตั่งแต่นั้นมาสัญญากับตัวเองว่าชาตินี้ทั้งชาติจะไม่

ขอยอมเป็นพนักงานอีกหากทำอะไรที่เป็นขอเราเองไม่ได้ก็ให้มัน อดตายซะ

ที่ปวดร้าวคือการขายกล็อก 19 ปืนกระบอกแรกในชีวิตรทะเบียนเป็นชื่อเราจากร้าน

ขายกล็อก 17 C

ขายเบเร็ต้าเวอรเท็ค

ขายโคลท์ ด้วยแต่เจ้าของโอนไม่ได้เลยเอามาขายคืนให้ แอบร้องให้อยู่คนเดียวเราคนเคยมีเงินแต่ต้องมาขายของกิน

ไม่ขายก็ไม่ได้เพราะเราต้องเริ่มต้นใหม่ นึกแล้วต้องขอบ คุณเห็ดฟาง เห็ดนางฟ้า แล้วก็ดอกดาวเรืองมาก ที่ได้ส่งเสีย

ผมขึ้นมาเป็นเจ้าของ ห้างหุ้นส่วนจำกัด วายุพัฒ กรุ๊ป จนถึงทุกวันนี้

[Don Quixote]

ได้มีอาวุธปืนเป็นของตนเองถูกต้องตามกฎหมายน่ะซีครับ ฮ่า ฮ่า ไม่ต้องขอให้พ่อพาไปยิงปืน

แต่ในปัจจุบันต้องแอบซื้อปืนเหมือนกันครับเพราะพ่อผมบอกว่าเขามีจะโอนให้พอแล้ว สมัยนี้ปืนแพงมากๆ ฯลฯ

[อั๋น]

........เป็นความประทับใจอย่างเดียวที่จำได้กับพ่อครับ พ่อผมรับราชการเป็นเจ้าหน้าที่ป่าไม้ ไม่ค่อยได้กลับบ้าน กินเหล้าเที่ยวเก่ง ผมเลยไม่ค่อยสนิทกับพ่อ เราไม่เคยมานั่งคุยกันเลย
........มีอยู่ครั้งหนึ่งตอนเรียนมหาวิทยาลัย แกนึกยังไงไม่ทราบพาผมไปยิงปืน11มม. เป็นครั้งแรกในชีวิตครับที่ยิงปืน...........หลังจากนั้นก็ไม่คุยกันเหมือนเดิม.....จนตอนนี้แกเป็นมะเร็งตายได้2ปีแล้ว
ขนาดตอนป่วย แกถ่ายบนเตียงผมก็เช็ดให้ ดึกๆตื่นตี2ตี3 ช่วงแรกก็เหนื่อยๆครับ แสดงออกทางสีหน้า แกพูดขึ้นมาว่าตอนผมยังเด็กพึ่งเกิดแกก็เช็ดให้ผมเหมือนกับตอนนี้ หลังจากวันนั้นผมไม่เคยแสดงสีหน้าให้แกรู้ว่าเหนื่อยเลย......แต่เราก็ยังไม่คุยกันเหมือนเดิมเพราะไม่รู้จะคุยอะไร..จนพ่อตาย ทุกวันนี้เห้นปืนก้นึกถึงพ่อครับ คงจะเก้บไว้ให้ลูกของผมต่อไป ไม่ขายแน่นอน

เป็นสมบัติของพ่อเรา โปรดเก็บไว้เถิดครับ
               ผมเพิ่งหัดเล่นปืน ได้ประมาณต้นปีนี่เองครับ พอดีมีปัญหาส่วนตัวนิดหน่อยครับ มีกระบอกแรกก็ .45 ครับ
            ยังรับโอนไม่เรียบร้อยเลยครับ รอพีๆ ที่วังไชยาเขาอยู่ครับ งานเขาเยอะมากเลยครับกะรอให้ถึงสิ้นปีครับ และ ตั้งใจไว้ว่า
            จะสะสมให้ได้ทุกขนาดเลยครับ พอเข้ามาศึกษาแล้วถอนตัวออกไปลำบากมากเลยครับ บอกได้คำเดียวว่าหลงไหลในอาวุธ
            ปืนเป็นอย่างมากครับ

[Nattapol]

 ผมเพิ่งมีปืนใช้ได้ 4 ปีมานี่เองครับ ถ้าถามว่าได้อะไรบ้างก็
1. ได้วามภูมิใจมากๆ ( อยากได้ปืนตั้งแต่อายุ13 )
2. ได้รู้จักเพื่อนๆที่ชอบสิ่งเดียวกัน
3. ได้ความมีสติขึ้นมาอีกนิด ( ปกติเป็นคนใจร้อนครับ )
4. ได้รู้ว่ากระบอกต่อไปคงขอ ( เมีย ) ยากมากครับ       

[wee]

ต้นตอก็คือตัวกิเลสความอยากครับ  ตอนนี้ผมมีปืนอยู่ 3 กระบอก
1. ปืนสั้นอัดลมไว้ยิ่งเล่นที่บ้าน ตอนไม่มีเวลาไปสนาม
2. รู เกอร์ มาร์ค ทู  เอาไว้ยิ่งที่สนาม แบบว่าราคากระสุนถูกกว่า
3.  s&w m67 เอาไว้เฝ้าบ้าน และยิ่งที่สนามนานๆครั้ง
ทุกวันนี้ก็ยังอยากได้อีก ทุกครั้งที่อยากได้ก็จะถามตัวเองว่าแล้วที่มีอยู่มันยิ่งไม่ออกหรือ
ถ้าคิดจะขายปืนเก่าแล้วเอาเงืนมาซื้อปืนใหม่ ก็จะถามตัวเองอีกว่าแล้วปืนที่ขายไปแล้วแต่ตอนนี้เสียดาย มันยังไม่เพียงพอที่จะเป็นบทเรียนอีกหรือ