เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน
สิงหาคม 22, 2025, 03:37:01 PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น
ข่าว: เวบบอร์ดอวป.ยินดีต้อนรับสุภาพชนทุกท่าน กรุณาใช้คำสุภาพด้วยครับ
 
   หน้าแรก   ช่วยเหลือ ค้นหา ปฏิทิน เข้าสู่ระบบ สมัครสมาชิก  
หน้า: 1 ... 3 4 5 [6] 7 8 9 ... 12
  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: เรื่องที่น่าพิศวง....(ขออภัยนอกเรื่องปืนครับ)  (อ่าน 37842 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
coda
None of us is as smart as all of us.
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 1081
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 20779



เว็บไซต์
« ตอบ #75 เมื่อ: กันยายน 01, 2005, 07:44:12 PM »

เดี๋ยว Meeting คราวหน้าจะเอาไปฝากๆ กันนะครับ สำหรับท่านที่สนใจ Grin

...ไม่ต้องรอถึงมีตติ้งก็ได้ครับ  Grin
บันทึกการเข้า

Check your monitor:

https://www.facebook.com/StudioCoda

"ยึดปืนคนดี  อัปรีย์จะครองเมือง"
JarengkaBOW
Dog in Thailand
Hero Member
*****

คะแนน 18
ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 6150

By physically, the object couldn't lit by itself.


เว็บไซต์
« ตอบ #76 เมื่อ: กันยายน 01, 2005, 08:15:21 PM »

มีใครเป็นเหมือนผมบ้างไหมครับ... Huh

"Dejavu" ตอนเด็กๆ เป็นบ่อยเจ้าค่ะ เพิ่งรู้ว่ามีคำศัพท์เรียกเฉพาะ
บันทึกการเข้า

I am dying... -*-


Tonyman
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 59
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 5846


Best Wishes and Many Fast "A's" to You.


เว็บไซต์
« ตอบ #77 เมื่อ: กันยายน 01, 2005, 09:49:51 PM »

เดี๋ยว Meeting คราวหน้าจะเอาไปฝากๆ กันนะครับ สำหรับท่านที่สนใจ Grin

...ไม่ต้องรอถึงมีตติ้งก็ได้ครับ  Grin

อาทิตย์นี่พี่มาป่ะครับ เดี๋ยวจะติดไปซักพอสมควรครับ  Grin
บันทึกการเข้า

We can either find the way or make one.
coda
None of us is as smart as all of us.
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 1081
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 20779



เว็บไซต์
« ตอบ #78 เมื่อ: กันยายน 01, 2005, 09:55:34 PM »

เดี๋ยว Meeting คราวหน้าจะเอาไปฝากๆ กันนะครับ สำหรับท่านที่สนใจ Grin

...ไม่ต้องรอถึงมีตติ้งก็ได้ครับ  Grin

อาทิตย์นี่พี่มาป่ะครับ เดี๋ยวจะติดไปซักพอสมควรครับ  Grin

...อาทิตย์นี้ยังสงสัยครับ  Undecided
บันทึกการเข้า

Check your monitor:

https://www.facebook.com/StudioCoda

"ยึดปืนคนดี  อัปรีย์จะครองเมือง"
JarengkaBOW
Dog in Thailand
Hero Member
*****

คะแนน 18
ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 6150

By physically, the object couldn't lit by itself.


เว็บไซต์
« ตอบ #79 เมื่อ: กันยายน 01, 2005, 10:18:10 PM »

...อาทิตย์นี้ยังสงสัยครับ  Undecided

สงสัยว่าจะอดใจไว้ไม่ได้ใช่ไหมเจ้าคะ Grin
บันทึกการเข้า

I am dying... -*-


Tonyman
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 59
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 5846


Best Wishes and Many Fast "A's" to You.


เว็บไซต์
« ตอบ #80 เมื่อ: กันยายน 01, 2005, 10:52:35 PM »

เดี๋ยว Meeting คราวหน้าจะเอาไปฝากๆ กันนะครับ สำหรับท่านที่สนใจ Grin

...ไม่ต้องรอถึงมีตติ้งก็ได้ครับ  Grin

อาทิตย์นี่พี่มาป่ะครับ เดี๋ยวจะติดไปซักพอสมควรครับ  Grin

...อาทิตย์นี้ยังสงสัยครับ Undecided

ไม่เป็นไรครับ ปกติผมมีติดรถอยู่บ้างครับ ยังไงถ้าเจอพี่แล้วผมไม่ได้ติดรถพี่ Carrera ไปนะครับ เดี๋ยวผมจะหยิบให้ได้เลยครับผม Grin

บันทึกการเข้า

We can either find the way or make one.
Sundance
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 123
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 2609



« ตอบ #81 เมื่อ: กันยายน 01, 2005, 11:55:28 PM »

เพลง Dejavu นี่ก็เพราะนะครับ
บันทึกการเข้า
rute - รักในหลวง
Forgive , But not Forget .
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 1960
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 22591


"ผลิดอกงามแตกกิ่งใบ..."


« ตอบ #82 เมื่อ: กันยายน 02, 2005, 12:57:57 AM »

เรื่อง Deja Vu นี่ปกติๆนะคับ...

ไม่แปลกอะไร ผมเองก็เป็นบ่อยๆ...

เรื่องผีอำ(Sleep paralysis) คือสภาพอย่างที่พี่โร้ดเล่า...

ที่รู้สึกเหมือนมีอะไรหนักๆมาทับตัว หายใจลำบาก และขยับไม่ได้...

ก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรคับ...

ช่วงที่เรียนแพทย์ปี 2 ผมเอากระดูกอาจารย์ใหญ่กลับมาบ้าน(อย่าบอกอาจารย์ผมนะ) เพื่อท่องจำ เอาวางไว้หัวนอน แต่ไม่ได้ทำอะไรพิเศษ(หมายถึงไม่ได้ไหว้หรือสวดมนต์อะไร)...

หลังจากนั้นก็มีอาการแบบถูกผีอำประจำ ไม่บ่อยแค่คืนละครั้งสองครั้ง นานแค่ราวๆสองปี...

เรียกว่าเป็นจนชินไปเลย ช่วงหลังๆพอนึกขึ้นมาได้เลยสวดมนต์ก่อนนอน และระลึกถึงพระคุณอาจารย์ใหญ่ก่อนนอนทุกวัน ก็ไม่เป็นอีก...

ผมคาดว่าเกิดจากความวิตกกังวลเพราะผมเรียนไม่เก่งและช่วงปี 2 ปี 3 เรียนหนักหน่อย ความเครียดในร่างกายจึงทำให้เกิดอาการผีอำ การที่ได้สวดมนต์และระลึกพระคุณของอาจารย์ใหญ่ ก็น่าจะเป็นการระบายความเครียดได้ส่วนหนึ่ง อาการเลยหายไป...

ผมไม่ได้เป็นจิตแพทย์ ใช้เดาๆเอาคับ...Grin
บันทึกการเข้า
บ้านชายหาด
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 284
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 7435



« ตอบ #83 เมื่อ: กันยายน 02, 2005, 04:33:02 PM »

ผมต้องขออภัยที่ไม่ได้เล่าเรื่องของผมซะที..จนกระทั่งกระทู้รันมาตั้งหลายหน้า
เรื่องที่จะเล่าเป็นเรื่องที่ผมหาคำตอบได้...แต่ยังพิศวงมาจนทุกวันนี้ครับ........
เรื่องมีอยู่ว่า....
คุณพ่อของผมรับราชการเป็นตำรวจ...เป็นนายร้อยสามพรานรุ่น 9 ท่านเสียชีวิต
เมื่อปี 2529 เนื่องมาจากเส้นโลหิตในสมองแตก...ทางโรงพยาบาลโทรมาบอกที่บ้าน
มีผมอยู่บ้านคนเดียวเวลาประมาณบ่ายสี่โมง....ซึ่งเช้าวันนั้นมีเรื่องที่ผมประหลาดใจว่า
ผมไปเจอท่านขับรถอยู่บนถนนและไม่ได้ทักกัน...ปรกติท่านรับราชการอยู่ต่างจังหวัด
เสาร์อาทิตย์จึงจะเข้ากรุงเทพ..วันนั้นท่านมาประชุม..ซึ่งผมไม่ทราบมาก่อน..เป็นการเห็นที่
ท่านมีชีวิตอยู่เหมือนคนปรกติเป็นครั้งสุดท้าย...
ผมไปถึงโรงพยาบาลพบคุณพ่อนอนเฉยๆ...ผมถามพยาบาลว่าเป็นอย่างไรบ้าง..เธอบอกว่ารอ
คุณหมออยู่..และตอนนี้ยังไม่ทราบว่าเป็นอะไร....ผมมองไปทางพ่อ..ถามท่านว่า..พ่อเป็นไงบ้าง
ท่าบตอบมาว่า..อือ..อือ..พร้อมกับทำท่ารำคาญ...ผมเลยนั่งเฝ้าอยู่ห่างๆ..และงงๆ..ที่พ่อไม่พูด
อะไรกับผมเลย....นั่งกันอยู่อย่างนั้นเป็นเวลาหนึ่งชั่งโมง...ระหว่างหนึ่งชั่วโมงนั้น..
ท่านก็ขยับตัวนิดหน่อยแต่ไม่มองมาทางผมเลย..นึกในใจว่าโกรธอะไรเราหรือเปล่า..
มาทราบภายหลังว่าคนที่มีเลือดไหลในสมองจะเป็นอัมพาต..พูดและขยับไม่ได้..
โรงพยาบาลมาพาไป XRAY ก็ช้าเกินไปแล้ว..ปล่อยให้พ่อผมนอนเลือดออกในสมองสามชั่วโมง
คุณพ่อผ่าตัดสมองตอนสามทุ่มออกมาตอนเที่ยงคืน..ตอนตีสี่ท่านก็เสียชีวิต..ผมอยู่กับท่านตลอด
ตอนขับรถกลับบ้านกับคุณแม่..เราได้กลิ่นหอมของดอกไม้ไปตลอดทางจนถึงบ้าน..

ระยะเวลาในช่วงสองสามปีต่อมาผมมักจะได้กลิ่นฟอร์มาลีนอยู่ตลอดเวลาที่ผมอยู่คนเดียว
กลิ่นเหมือนกับสีโปสเตอร์....ผมทราบเพราะผมอยู่ตอนจัดศพคุณพ่อ  เขาใช้มีดปาดต้นขาด้านใน
เนื้อขาดออกจากกันเห็นเป็นชั้นหนังชั้นไขมันชั้นเนื้อ..แล้วเอาน้ำยาฟอร์มาลีนฉีดใส่เส้นเลือดใหญ่
ตอนที่เห็นผมจับมือท่านไว้แน่นกลัวท่านจะเจ็บ..ทั้งๆที่ท่านไม่มีชีวิตแล้ว...

ตอนที่ท่านเสียระหว่างงานศพคืนที่สองทุกคนในบ้านได้ยินเสียงดนตรีจากนาฬิกาปลุกของท่าน
ซึ่งมีอยู่หลายเพลงดังมาจากส่วนใดส่วนหนึ่งของบ้านตอนตีสี่หลายครั้ง..ผมก็ได้ยิน..ผ่านมาเกือบ
ยี่สิบปีผมยังหานาฬิกาอันนั้นไม่พบเลย...........คืนงานศพวันที่หก..คุณแม่ผมเพลียมากก่อนไปงาน
ท่านเห็นขวดยาชูกำลังยี่ห้อหนึ่งเหลืออยู่ครึ่งขวด..ท่านดื่มรวดเดียวหมด....และมีอาการแน่นหน้าอก
ปากขาวไปหมด..ขวดนั้นเป็นขวดยาชูกำลังที่หมดแล้ว..คุณพ่อผมใส่น้ำยูคาลิบตัส..ไว้ใส่ผ้าเช็ดหน้าดม
ผมตกใจมากรีบนำคุณแม่ส่งโรงพยาบาลล้างท้อง....ไปที่งานศพผมไปเคาะโลงศพบอกคุณพ่อว่าให้ช่วย
ดูคุณแม่ด้วยครับ.....แล้วคืนนั้นก็มีเรื่องพิศวงเกิดขึ้น...

คุณแม่ผมนอนอยู่บนเตียงเวลาประมาณสามทุ่ม...ตรงข้ามเตียงคนไข้มีตู้เย็น...มีคนเฝ้าเป็นญาติของผม
ซึ่งเพิ่งจะทราบเรื่องที่คุณพ่อผมเสีย......ญาติเล่าให้ฟังว่า....ขณะนั้นคุณแม่กำลังหลับอยู่...เธอนั่งอ่าน
หนังสือและเห็นเงาเคลื่อนไหวที่ตู้เย็น...   เธอเหลือบตามอง...  ไม่มีอะไร...เป็นอย่างนั้นอยู่สองครั้ง
ครั้งที่สามเธอไม่เห็นเงาบนตู้เย็น.......เธอเห็นพ่อผมนั่งมองคุณแม่ผมอยู่บนเตียง..หันหลังให้เธอ..
เธอร้องโวยวายวิ่งออกมาหาพยาบาล...คืนนั้นเธอเปิดไฟ..เปิดประตูห้องคนไข้...และไม่นอนเลย

เธอเห็นคุณพ่อผมใส่ขาสั้นสีดำสวมเสื้อยืดคอกลมสีขาว....ซึ่งเป็นชุดสบายๆของคุณพ่อเวลาอยู่บ้าน
เธอเห็นคุณพ่อโกนหัวหมดและมีผ้าพันแผลพันอยู่รอบๆศรีษะ........เป็นภาพที่ผมกับแม่เห็นตอนคุณพ่อ
ผ่าตัดสมองเสร็จ.....และเห็นกันสองคน...ญาติผมคนนั้นอธิบายได้อย่างถูกต้อง.....เป็นเรื่องที่พิศวงอีกเรื่องหนึ่ง


เดี๋ยว..มีต่อครับ...เรื่องเกี่ยวกับคุณพ่อยังมีอีกหลายเรื่อง...

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: กันยายน 02, 2005, 07:19:48 PM โดย บ้านชายหาด » บันทึกการเข้า
carrera
กินลูกเดียวเที่ยวสองลูก
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 2329
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 84478


« ตอบ #84 เมื่อ: กันยายน 02, 2005, 04:49:04 PM »

เรื่องน่าสนใจครับ ขอบคุณมาก
บันทึกการเข้า

เนื้อร้ายตัดทิ้ง
www.ipscthailand.com
carrera
กินลูกเดียวเที่ยวสองลูก
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 2329
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 84478


« ตอบ #85 เมื่อ: กันยายน 02, 2005, 04:53:47 PM »

"soul mate"

อันนี้เชื่อนิดๆ  Grin Grin Grin Grin  ต้องมองตารู้ใจ  Grin Grin Grin Grin  ชอบมากกกกกกก ค่ะ
บันทึกการเข้า

เนื้อร้ายตัดทิ้ง
www.ipscthailand.com
JarengkaBOW
Dog in Thailand
Hero Member
*****

คะแนน 18
ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 6150

By physically, the object couldn't lit by itself.


เว็บไซต์
« ตอบ #86 เมื่อ: กันยายน 02, 2005, 05:02:55 PM »

คุณบ้านชายหาดเป็นอีกท่านนึงที่เขียนได้ดีนะเจ้าคะ
บันทึกการเข้า

I am dying... -*-


Tonyman
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 59
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 5846


Best Wishes and Many Fast "A's" to You.


เว็บไซต์
« ตอบ #87 เมื่อ: กันยายน 02, 2005, 05:30:04 PM »

เคยมีเหมือนกันครับ สมัยคุณพ่อผมเสีย จำได้ว่า ตอนคุณพ่อผมเสียเนี่ย มีคนส่งหรีดมาในงานเยอะมาก

ทำให้ในงานหอมดอกไม้เหมือนสวนดอกไม้ และมีกลิ่นธูปจางๆ  ซึ่งก็หลังจากนั้นก็ทำการเก็บคุณพ่อไว้ 100 วัน และทำพิธี ฌาปนกิจคุณพ่อและนำกระดูกคุณพ่อเข้าบ้าน ซึ่งวันที่พาคุณพ่อกลับบ้านนั้น ผมจะได้กลิ่นเหมือนตอนที่สวดคุณพ่อ ที่ศาลา คือ กลิ่นดอกไม้และธูป ลอยคลุ้งเต็มบ้านไปหมด ซึ่งตอนนั้นเป็นตอนกลางวัน ไม่มีใครอยู่บ้านและข้างบ้านไม่มีใครจุดธูปแน่นอน

หลังจากนั้น ที่ Office ผมเนี่ย ห้องทำงานคุณพ่อก็จะเก็บไว้เหมือนเดิม ซึ่งพื้นห้องทำงานคุณพ่อ เป็นพื้นพรม เวลาคุณพ่อเดิน คุณพ่อผมจะเดินลากเท้า ซึ่งเป็นเสียงเฉพาะตัวของท่าน  จำได้ว่าเวลาผมไปนอนใน Office ผมจะได้ยินเสียงลากเท้าของคุณพ่อ เดินจากหน้าประตูและมาหยุดตรงข้างๆ เก้าอี้ที่ผมนอนอยู่

มีอีกครั้งตอนที่ คุณอาท่านนึงที่คุณพ่อผมรักมาก มีปัญหา ซึ่งก็มาประชุมกับทนายในห้องทำงานคุณพ่อ ก็ได้กลิ่นธูปและดอกไม้เหมือนในงานของคุณพ่อ คุณอาคนนี้เป็นคนไม่เชื่อเรื่องแบบนี้ ยังบอกเองเลยว่า พี่เค้าเป็นห่วงผม เลยแวะมาดู

มีอีกหลายเรื่องครับเดี๋ยวมาเล่าต่อ
บันทึกการเข้า

We can either find the way or make one.
wolfman
ชาว อวป.
Jr. Member
****

คะแนน 13
ออฟไลน์

กระทู้: 49


« ตอบ #88 เมื่อ: กันยายน 02, 2005, 05:41:25 PM »

นึกไปนึกมามีอีกเรื่องแฮะ Grin

  ตอนนั้นเป็นตอนที่ผมเพิ่งจะย้ายบ้านใหม่ ๆ หลังบ้านผมมีศาลพระภูมิประจำหมู่บ้านอยู่พอดี
มีอยู่คืนนึงผมกลับบ้านค่อนข้างจะดึก แต่คิดยังไงก็ไม่รู้เดินไปหลังบ้านเฉยเลยทั้ง ๆ ที่มันมืด
มากด้วย พอไปถึงก็ยกมือไหว้ศาลพระภูมิแล้วตาก็เหลือบไปเห็นสิงห์ตัวหนึ่งที่อยู่ตรงบันได
ศาลพระภูมิมันหักครึ่งตัวล้มอยู่ ผมก็เลยเอามือไปจับ ๆ ดูเผื่อว่าจะต่อได้ ลองต่อไปต่อมาก็ต่อ
ได้แฮะก็เลยขึ้นบ้านไปนอน
  ตอนประมาณตี 5 ผมก็ตื่น ลืมตามามองหน้าต่างก็เริ่มมีแสงสีเงิน ๆ แล้วแต่ยังไม่สว่างนะครับ
ใจก็คิดว่าจะหลับตาต่ออีกสัก 15 นาทีแล้วค่อยลุกก็เลยเอามือข้างขวามาวางไว้เหนือหัวคล้าย ๆ
ก่ายหน้าผากน่ะครับแต่วางเลยขึ้นไปบนหมอน ส่วนมือซ้ายก็เอามาวางไว้ใต้ราวนมซ้าย
  ทันใดนั้นผมก็ขยับตัวไม่ได้ซะเฉย ๆ ตาก็หลับอยู่ไม่สามารถจะลืมตาได้ ที่สำคัญก็คือผมรู้สึก
เหมือนว่ามีอะไรสักอย่างขึ้นมาบนเตียงผมจากทางด้านปลายเท้า เตียงมันยวบ ๆ เหมือนมีใคร
คลานขึ้นมาน่ะครับ ใจผมก็คิดว่าห้องเราก็ล็อคอยู่แล้วก็มีผมอยู่คนเดียวในบ้านด้วย
แล้วไอ้ที่คลานขึ้นมาทางปลายเท้าน่ะอะไรหว่า ตกใจ ในขณะที่นึก ๆ อยู่ (ก็ตกใจพอสมควรน่ะครับ)
สิ่งนั้นมันก็คลานขึ้นมาเรื่อย ๆ ช้า ๆ บนตัวผม ความรู้สึกของผมในตอนนั้นบอกว่าสิ่งนั้นมีรูปร่าง
เหมือนคนครับ แต่มีตัวแค่ครึ่งเดียวคือท่อนบนเค้าคลานขึ้นมาโดยเอามือสองข้างจับตัวผมแล้ว
ก็กระดื้บ ๆ ตัวเค้าขึ้นมาบนตัวผมน่ะครับ
  ตอนนั้นผมเริ่มที่จะตกใจมาก ๆ แล้วแต่ตัวก็ขยับไม่ได้ ลืมตาก็ไม่ได้ไม่รู้จะทำยังไงดีเค้าก็คลาน
ขึ้นมาเรื่อย ๆ เหมือนกับเค้าจะคลานขึ้นมาให้หน้าเค้าตรงกับหน้าผมน่ะครับ ทันใดนั้นมือข้างซ้าย
ของผมก็เริ่มที่จะขยับได้ แต่ได้เฉพาะส่วนนิ้วมือนะครับผมก็เลยกำมือเต็มแรงเลย ในใจก็คิดว่าจะ
จับตัวเค้าไว้ไม่ให้เค้าคลานขึ้นมาได้มากไปกว่านี้ เพราะว่าตอนนี้หน้าเค้าอยู่ประมาณหน้าอกผมแล้ว
ล่ะ (เพราะผมรู้สึกว่าหน้าผากเค้าชนคางผมน่ะครับ) มือข้างซ้ายของผมจับหนังตรงประมาณช่วงเอว
ของเค้าได้... ความรู้สึกในตอนนั้นมันไม่ใช่หนังคนน่ะครับ มันเหมือนกับหนังสุนัขมากกว่า
ประมาณว่าเป็นหนังที่มีขนสั้น ๆ เหมือนสุนัขไทยทั่วๆ ไป แล้วมันก็ยืด ๆ หยุ่น ๆ ได้เหมือนกับเวลา
ที่เราจับหนังสุนัขแล้วก็ดึงขึ้นยังไงยังงั้นเลยล่ะครับ (แต่ความรู้สึกในตอนนั้นรูปร่างเค้าก็ยังเป็น
คนครึ่งตัวบนเหมือนเดิมนะครับ)
  สิ่งนั้นยังพยายามที่จะคลานขึ้นมา แต่ไม่สามารถทำได้เพราะถูกมือซ้ายของผมดึงหนังเอาไว้อยู่
เค้าก็กระดื้บ ๆ อยู่อย่างนั้นประมาณ 1 นาที แต่พอเห็นว่าไม่สามารถที่จะทำได้เค้าก็เอาหน้าเค้า
มายีกับหน้าอกผม (เหมือนเวลาที่มีเด็กมานอนทับหน้าอกเราแล้วเอาหน้ามายีไปยีมาเล่น ๆ น่ะครับ)
ยี ไป ยี มาอยู่ประมาณ 4-5 รอบแล้วทันใดนั้นเองเค้าก็หายไป ทุกอย่างกลับเป็นปกติผมขยับตัวได้
ทันที แล้วผมก็ลุกขึ้นทันทีเหมือนกัน พอมองออกไปที่หน้าต่างก็พบว่าเช้าแล้วพระอาทิตย์ขึ้นแล้ว
เรื่องทั้งหมดเกิดขึ้นประมาณ 8 - 10 นาทีครับ
  ภายหลังพอมาคิดดูดี ๆ แล้วผมกลับรู้สึกว่าเรื่องนี้ไม่น่ากลัวเลย เพราะตอนที่เค้าเอาหน้ามายี ๆ
ที่หน้าอกผมนั้น มันเหมือนกับว่าเค้ามาหยอกเราเล่น เหมือนเด็ก ๆ เล่นกับผู้ใหญ่อะไรประมาณนั้น
แล้วพอผมคิดไปคิดว่า ตามความรู้สึกของผม ๆ เชื่อว่าเค้าคือสิงห์ครึ่งตัวที่หักอยู่ตรงบันไดศาล
พระภูมิที่จะมาขอบคุณเราน่ะครับ ความรู้สึกของผมมันเหมือนกับสุนัขที่พยายามจะขึ้นมาเลียหน้า
เพื่อขอบคุณเจ้าของยังไงอย่างงั้นเลยล่ะครับ Smiley ตั้งแต่วันนั้นมาผมก็ไม่เคยเจออะไรอีกเลยครับ
แปลกจริง Huh แปลกจัง  Smiley

ไบก้อน.
บันทึกการเข้า
บ้านชายหาด
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 284
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 7435



« ตอบ #89 เมื่อ: กันยายน 02, 2005, 07:07:24 PM »

คุณบ้านชายหาดเป็นอีกท่านนึงที่เขียนได้ดีนะเจ้าคะ

น้องโบว์ชมแล้ว...เป็นปลื้ม..เป็นปลื้ม.. Grin..
เดี๋ยวพิมพ์ให้อ่านตอนดึกๆ...จะสนุกกว่านี้.. ตกใจ
บันทึกการเข้า
หน้า: 1 ... 3 4 5 [6] 7 8 9 ... 12
  พิมพ์  
 
กระโดดไป:  

Powered by MySQL Powered by PHP Powered by SMF 1.1.4 | SMF © 2011, Simple Machines Valid XHTML 1.0! Valid CSS!
หน้านี้ถูกสร้างขึ้นภายในเวลา 0.057 วินาที กับ 21 คำสั่ง