เล็กๆน้อยๆส่วนมากผมจะบริจาคทานให้กับคนสติไม่ดีที่พบในตลาดสดและจะพบบ่อยมาก
หรือว่าคนแกที่นั่งขายผักที่คาดว่าน่าจะหามาเองจากท้องไร่ท้องนาผมเหมาหมดไม่อยากให้
แก่นั่งนาน(เห็นแต่คนผ่านไม่มีคนซื้อ) ผักปลอดสารพิษครับผมกินเองด้วยแจกพี่น้องด้วย

หนักสุดก็ช่วงที่ สึนามิมาเยือนครับ ผมยืนอยู่หน้าหาดพอดี คลื่นลูกแรกไม่ใหญ่ลูกที่สองห่างกันประมาณ
20นาที ผมเหลือบไปเห็นเด็กผู้หญิงอายุราวๆ3ขวบก็ฉวยอุ้มวิ่งขึ้นเขา1วันเต็มๆที่ผมอุ้มเธออยู่บนเขา
ปัจจุบันเธออยู่ที่เกาะยาวน้อยพ่อขับเรือหางยาวแม่ขายของหน้าหาดถ้าวันนั้น
ผมไม่ได้อุ้มเขามาด้วยผมจะไม่ให้อภัยตัวเองเลยและจะเสียใจไปตลอดชีวิต