หลงลืม

[จอยฮันเตอร์]

ต้องโทรหาแม่สักหน่อย

[Major]

มีคนบอกผมว่า ถ้าทำงานแล้วพะวงเรื่อง ลูก , ภรรยา , พ่อ , แม่ รังแต่จะทำให้เสียงานเสียการ

ผมก็เลยถามเหตุผลเขา เขาบอกว่า ถ้าทำแล้วพะวง ให้ปรึกษา ภรรยา ว่าสามารถดำรงตนได้ไหม ถ้าไม่มีผม

ผมก็คิด (เพราะภรรยาต่างถิ่นฐานบ้านเกิดมา) คำหนึ่งที่ผมปั้นคำถามไว้แล้วยังไม่ได้ถามเขาเสียที เพราะไม่มีโอกาสเจอกันอีก

คำถามที่ผมปั้นไว้คือ "ตอนที่พี่เขียนเพื่อย้ายมาเนี่ย ให้เหตุผลว่าอะไร "อยู่ร่วมกับครอบครัว , ดุแลบิดา-มารดา หรือ สนองตัณหาเจ้านาย ? "

สัญญาครับว่าถ้าเจออีกผมจะถาม

เหตุมันเกิดจากว่า ให้ลงทุนทำอะไรก็ตามเกี่ยวกับที่ทำงาน ก็บอกว่าให้สำรองไปก่อนแล้วมาเบิก (เคยสำรองกว่าจะเบิกได้เกือบ ๒ เดือน)

ประชุม ก็มักจะมีเรื่องประเภท สัพเพเหระ หาความแทบจะไม่ได้ ชมคนโน้น ลืมคนนี้ ด่าคนนั้น เป็นการสร้างเสริมแรงลบ มากกว่า แรงบวก หมดเรี่ยวหมดแรงไม่อยากทำอะไรให้อีก

หรือไม่ก็ ถ่ายรูปจากสถานที่ ที่สมบูรณ์เพียบพร้อม แล้วนำมาเปรียบเทียบว่าทำอย่างเขาได้ไหม (ได้ ของบประมาณมาจะดำเนินการให้)

ได้เงินมาทำ ทำเสร็จบอกว่า ไม่ใช่แบบที่ต้องการ ทำไม ไม่แบบโน้น แบบนี้ ให้แก้ไข(ทั้ง ๆ ที่แบบที่เป็นไม่เคยมีใครคิดทำมาก่อน และก็เป็นประโยชน์แก่ทางหน่วยงาน ตามระเบียบอีกต่างหาก และเหมือนกับเขาเป๊ะ ตะแกก็บอกว่าทำไมไม่คิดทำเอง ทำตามเขาทำไม)

บ่น เฉย ๆ ครับ อัดอั้นจัง ขอระบายหน่อยนะครับ ท่านสมาชิก

ตอนนี้เลยต้องทำตามน้ำบ้าง ทวนน้ำบ้าง (เพราะไม่อยากเป็นปลาตาย : ปลาตายมักไปตามน้ำ)

มันอาจจะไม่ค่อยเกี่ยวกับชื่อกระทู้ "หลงลืม" เท่าไรนัก

แต่ผมตระหนักว่า ทุกวันนี้ผมทำงานเพื่ออะไร ประการแรก ๆ ที่ผมคิดได้คือ "ครอบครัว" ครับ

ถัดไป ก็เป็น อาชีพหน้าที่การงาน โดยยึดถืด "เอ็นดูเขา เอ็นเราขาด" ไว้ก่อน ทำงานในหน้าที่ให้ดีที่สุด มันจะมีอุปสรรคหรือตัวแปลอะไรที่ต้องทำให้เราเดินเอียงไปบ้าง ก็ต้องพยายามกลับมาเดินให้ตรงเหมือนเดิม

แคร์ ความรู้สึกคนรอบข้างให้เยอะ โดยเฉพาะ คนในครอบครัว อันอบอุ่น  เจ้านายจะด่าบ้าง กลั่นแกล้งบ้าง ก็ช่าง....มัน เขาคงอยู่กับเราไม่นาน อย่างน้อย อีกไม่กีปีก็ หมดอายุ หรือ ไม่ก็อายุขัยไปเอง

ด้วยความเคารพครับ

ปล.ทุกวันนี้ มีแรงฮึด มีสติที่อยู่กับตัวได้ ก็ คำว่า "ครอบครัว" นี่แหละครับ

[คมขวาน รักในหลวง]

มีครับ...ยิ่งกว่านิยาย 


ลุงดำ ( นามสมมุติ ) อายุ 58 ปี เมียทิ้งไปตั้งแต่ลูกยังไม่ขวบ  แกเริ่มเป็นแรงงานจากรายวันเป็นรายรายเดือน  กินเงินเดือน + โอที ตกเดือนละ 8,000-9,000 บาท ทำมาร่วม 20 ปี อดมื้อกินมื้อส่งลูกเรียนจบมหาลัย ( อดจริงๆ กู้ยืมทุกอย่างส่งลูกสาวคนเดียว) ส่งลูกจนจบมหาลัยและได้บรรจุเป็นครูเอกชนอยู่ใน กทม.  ด้วยที่ว่าแกเป็นเท้าแสนปมมีตุ่มเนื้อขึ้นตามตัวและใบหน้าเต็มไปหมด... ลูกแกอายครับอายเพื่อนอายนักเรียน ( แต่ก่อนไม่เป็น ) เมื่อ 2 ปีที่แล้วแกคิดถึงลูกเลยนัดเจอกันที่โรงเรียนวันหยุดที่โรงอาหาร..แกไปรอลูกตามนัดตั้งแต่ 8 โมงเช้า   ... จนบ่ายสามลูกก็ยังไม่มาพบแกเห็นว่าเย็นแล้วเลยโทรฯ เข้ามือถือ

....คำตอบคือวันนี้หนูไม่ว่างเลยหนูขอโทษที่ปล่อยให้พ่อรอ...ลูกสาวร้องให้ในโทรฯ บอกให้พ่อกลับบ้านเดี่ยวเย็นมากกว่านี้จะลำบาก... พ่อหนูอายแฟนพ่อเข้าใจนะหนูกลัวแฟนหนูเขารังเกียจพ่อ  ( นั่งรถโดยสารสระบุรี - กทม )

...ทำไมแกถึงเล่าให้ผมฟัง... เพราะแกรักผม..ผมจุนเจือแกมาตลอด แต่ก็ไม่เคยเห็นหน้าลูกแก    ทุกคนจะรู้ว่าแกหูหนวก  ...  แต่กับผมคุยกันเบาๆ  แกก็ได้ยินแล้วครับ


...ทุกวันนี้ถ้าเจอแก ผมถามอยู่ครั้งเดียวแล้วไม่เคยถามอีกเลย  ลูกส่งให้กินบ้างไหมลุงอายุมากแล้ว....  แกพูดเบาๆ แววตาสลดเลื่อนลอยว่า...ลูกเขาภาระเยอะ



ขอขอบคุณพี่เอ็มที่รัก  ... ที่กระทู้ขึ้นมาทำให้ผมนึกได้ครับ 
   

        ผมเชื่อว่า
สุภาพสตรีท่านนี้
ไม่มีทางที่จะได้พบ
ความเจริญก้าวหน้าในชีวิต ครับ น้า อรรถ

[สหายแป๋ง คนดง]

 

ต้องโทรหาแม่สักหน่อย

  สามีกัตญญูแห่งปีและเป็นบุตรที่ดีของพ่อ-แม่แลพร้อมเป็นพ่อที่ดีของลูกๆ..................

[submachine -รักในหลวง-]

ต้องโทรหาแม่สักหน่อย

ผมว่าจะโทรไปยืมตังค์แม่เหมือนกัน... 

[Peerapat - รักในหลวง]

      ..คนแบบนี้มีเยอะมากในสังคม และจะเยอะกว่านี้แน่ สังคมเราถดถอยลงไป ทุกที ทุกที..

[pasta]

มีครับ...ยิ่งกว่านิยาย 


ลุงดำ ( นามสมมุติ ) อายุ 58 ปี เมียทิ้งไปตั้งแต่ลูกยังไม่ขวบ  แกเริ่มเป็นแรงงานจากรายวันเป็นรายรายเดือน  กินเงินเดือน + โอที ตกเดือนละ 8,000-9,000 บาท ทำมาร่วม 20 ปี อดมื้อกินมื้อส่งลูกเรียนจบมหาลัย ( อดจริงๆ กู้ยืมทุกอย่างส่งลูกสาวคนเดียว) ส่งลูกจนจบมหาลัยและได้บรรจุเป็นครูเอกชนอยู่ใน กทม.  ด้วยที่ว่าแกเป็นเท้าแสนปมมีตุ่มเนื้อขึ้นตามตัวและใบหน้าเต็มไปหมด... ลูกแกอายครับอายเพื่อนอายนักเรียน ( แต่ก่อนไม่เป็น ) เมื่อ 2 ปีที่แล้วแกคิดถึงลูกเลยนัดเจอกันที่โรงเรียนวันหยุดที่โรงอาหาร..แกไปรอลูกตามนัดตั้งแต่ 8 โมงเช้า   ... จนบ่ายสามลูกก็ยังไม่มาพบแกเห็นว่าเย็นแล้วเลยโทรฯ เข้ามือถือ

....คำตอบคือวันนี้หนูไม่ว่างเลยหนูขอโทษที่ปล่อยให้พ่อรอ...ลูกสาวร้องให้ในโทรฯ บอกให้พ่อกลับบ้านเดี่ยวเย็นมากกว่านี้จะลำบาก... พ่อหนูอายแฟนพ่อเข้าใจนะหนูกลัวแฟนหนูเขารังเกียจพ่อ  ( นั่งรถโดยสารสระบุรี - กทม )

...ทำไมแกถึงเล่าให้ผมฟัง... เพราะแกรักผม..ผมจุนเจือแกมาตลอด แต่ก็ไม่เคยเห็นหน้าลูกแก    ทุกคนจะรู้ว่าแกหูหนวก  ...  แต่กับผมคุยกันเบาๆ  แกก็ได้ยินแล้วครับ


...ทุกวันนี้ถ้าเจอแก ผมถามอยู่ครั้งเดียวแล้วไม่เคยถามอีกเลย  ลูกส่งให้กินบ้างไหมลุงอายุมากแล้ว....  แกพูดเบาๆ แววตาสลดเลื่อนลอยว่า...ลูกเขาภาระเยอะ



ขอขอบคุณพี่เอ็มที่รัก  ... ที่กระทู้ขึ้นมาทำให้ผมนึกได้ครับ 
   

        ผมเชื่อว่า
สุภาพสตรีท่านนี้
ไม่มีทางที่จะได้พบ
ความเจริญก้าวหน้าในชีวิต ครับ น้า อรรถ

ครับคุณครู

[kit.8 รักในหลวง]

มีครับ...ยิ่งกว่านิยาย 


ลุงดำ ( นามสมมุติ ) อายุ 58 ปี เมียทิ้งไปตั้งแต่ลูกยังไม่ขวบ  แกเริ่มเป็นแรงงานจากรายวันเป็นรายรายเดือน  กินเงินเดือน + โอที ตกเดือนละ 8,000-9,000 บาท ทำมาร่วม 20 ปี อดมื้อกินมื้อส่งลูกเรียนจบมหาลัย ( อดจริงๆ กู้ยืมทุกอย่างส่งลูกสาวคนเดียว) ส่งลูกจนจบมหาลัยและได้บรรจุเป็นครูเอกชนอยู่ใน กทม.  ด้วยที่ว่าแกเป็นเท้าแสนปมมีตุ่มเนื้อขึ้นตามตัวและใบหน้าเต็มไปหมด... ลูกแกอายครับอายเพื่อนอายนักเรียน ( แต่ก่อนไม่เป็น ) เมื่อ 2 ปีที่แล้วแกคิดถึงลูกเลยนัดเจอกันที่โรงเรียนวันหยุดที่โรงอาหาร..แกไปรอลูกตามนัดตั้งแต่ 8 โมงเช้า   ... จนบ่ายสามลูกก็ยังไม่มาพบแกเห็นว่าเย็นแล้วเลยโทรฯ เข้ามือถือ

....คำตอบคือวันนี้หนูไม่ว่างเลยหนูขอโทษที่ปล่อยให้พ่อรอ...ลูกสาวร้องให้ในโทรฯ บอกให้พ่อกลับบ้านเดี่ยวเย็นมากกว่านี้จะลำบาก... พ่อหนูอายแฟนพ่อเข้าใจนะหนูกลัวแฟนหนูเขารังเกียจพ่อ  ( นั่งรถโดยสารสระบุรี - กทม )

...ทำไมแกถึงเล่าให้ผมฟัง... เพราะแกรักผม..ผมจุนเจือแกมาตลอด แต่ก็ไม่เคยเห็นหน้าลูกแก    ทุกคนจะรู้ว่าแกหูหนวก  ...  แต่กับผมคุยกันเบาๆ  แกก็ได้ยินแล้วครับ


...ทุกวันนี้ถ้าเจอแก ผมถามอยู่ครั้งเดียวแล้วไม่เคยถามอีกเลย  ลูกส่งให้กินบ้างไหมลุงอายุมากแล้ว....  แกพูดเบาๆ แววตาสลดเลื่อนลอยว่า...ลูกเขาภาระเยอะ



ขอขอบคุณพี่เอ็มที่รัก  ... ที่กระทู้ขึ้นมาทำให้ผมนึกได้ครับ 
   

        ผมเชื่อว่า
สุภาพสตรีท่านนี้
ไม่มีทางที่จะได้พบ
ความเจริญก้าวหน้าในชีวิต ครับ น้า อรรถ

ครับคุณครู

น่าสลดใจ กับความคิดหรือการกระทำของคนบางคนในสังคมปัจจุบัน

[cobra-รักในหลวง]

หรือว่าทุกวันนี้เด็กกินแต่นมวัว ไม่เคยดื่มนมแม่ เลยทำให้จิตใจเป็นอย่างนี้ พฤติกรรมของเด็กสมัยนี้ แตกต่างไปจากเดิิมมากครับ